ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ Νο.1

  

Κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα.

Χωρίς να είμαστε σε θέση  ,να ξέρουμε όλες τις παραμέτρους ,καταλήγουμε εμείς σε δικά μας συμπεράσματα ,και κάνουμε τις δικές μας υποθέσεις, για έναν άνθρωπο και τις ενέργειες του.

Και μεταξύ μας, σπάνια κρίνουμε καλοπροαίρετα κάποιον. 

Πάντα έχουμε στο στόμα μας ,εύκαιρη μια κακία να πούμε, ενώ η καλή κουβέντα δύσκολα βγαίνει.

Εκτός βέβαια ,εάν αυτός που κρίνουμε ,είμαστε εμείς. 

Εκεί ξαφνικά θα βρούμε ένα σωρό δικαιολογίες, και ελαφρυντικά για να κρίνουμε την στάση μας ,απέναντι στους άλλους.

Είμαστε στο κέντρο του σύμπαντος ,και όλος ο υπόλοιπος κόσμος γυρνάει γύρω από εμάς.

Τα ελαφρυντικά που εξασφαλίζουμε για τον εαυτό μας, δεν  επιτρέπουμε να υπάρχουν, για τους άλλους.

Όχι βέβαια. Αφού εμείς νομίζουμε ότι έχουμε κρίνει σωστά, πάει και τελείωσε.

Και έτσι περνά η ζωή, δηλητηριάζοντας τις σκέψεις μας ,με κακία για τους άλλους, αρχίζει το δηλητήριο της κακίας ,να ρέει στο αίμα μας ,και ποτίζουμε από κακία τελικά.

Φυσικά δεν το καταλαβαίνουμε. Η κακία έχει γίνει μέρος του εαυτού μας, και νομίζουμε ότι όλα είναι μια χαρά. Και όλα αυτά, επειδή δεν βλέπουμε καλοπροαίρετα ,τους άλλους ανθρώπους, και καταλήγουμε σε δικά μας συμπεράσματα ,που 95 φορές στις 100 θα είναι λάθος. Ναι, λάθος.

Αν όμως παιδιά μου ,τις ώρες που σπαταλήσαμε για να κρίνουμε τους άλλους, τις διαθέταμε για να κρίνουμε με ειλικρίνεια τον εαυτό μας, σίγουρα θα είχαμε γίνει όλοι ,πολύ καλύτεροι άνθρωποι.

Όταν κρίνουμε τον εαυτό μας, πάντα είμαστε ελαστικοί και γεμάτοι δικαιολογίες.

Κρύβουμε την αλήθεια ακόμα και από εμάς. Με αποτέλεσμα να μην γινόμαστε καλύτεροι.

Κι όμως. Ο καλός θεός, μας έδωσε όλα τα εργαλεία που χρειαζόμαστε, για να μπορούμε να βγάζουμε σωστά συμπεράσματα .

Μας έδωσε μυαλό, στο οποίο καταγράφονται οι εμπειρίες μας, οι γνώσεις μας ,αλλά και όλα τα υπόλοιπα δεδομένα που χρειαζόμαστε, για την λήψη μιας σωστής απόφασης.

Μας έδωσε ψυχή ,για να φιλτράρουμε αυτήν την απόφαση που καταλήξαμε, μέσα από τον συναισθηματικό μας κόσμο, ούτος ώστε να ξέρουμε αν η σωστή και κατά την γνώμη μας ,αντικειμενική απόφαση που βγάλαμε ,ταιριάζει με τον εσωτερικό μας κόσμο, πριν την εκφράσουμε σε άλλους.

Πολλές φορές κάτι που φαντάζει σωστό σαν συμπέρασμα, δεν πρέπει να ειπωθεί, γιατί η ψυχή μας κατά το φιλτράρισμα αυτής της απόφασης, θα μας θυμίσει ότι κάτι τέτοιο ,θα στεναχωρήσει κάποιον άνθρωπο, θα του κάνει κακό, θα τον πληγώσει. 

Και ανάλογα με την ποιότητα της ψυχής που έχει ο κάθε ένας, θα πράξει τα ανάλογα.

Και βέβαια ο καλός Θεός, μας έδωσε και την υπομονή. 

Συνήθως όταν καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα , δεν έχουμε σε γνώση μας, όλα τα δεδομένα που χρειαζόμαστε ,προκειμένου να καταλήξουμε σε δίκαια κρίση.

Δεν έχουμε λάβει καθόλου υπ όψιν μας, την θέση του άλλου. 

Δεν έχουμε ακούσει, ούτε καν την άποψη του περί κάποιου θέματος ,που εμείς έχουμε βγάλει απόφαση και κρίση για αυτόν.

Έτσι τις περισσότερες φορές, όταν κάνουμε γνωστό το συμπέρασμα μας, αναγκαζόμαστε να ζητήσουμε εκ των υστέρων συγνώμη, όταν μάθουμε και άλλα πράγματα ,με τις εξηγήσεις που θα μας δοθούν.

Μια φορά, δύο φορές, πολλές φορές. Πόσες φορές αλήθεια έχουμε υποχρεωθεί να ζητήσουμε συγνώμη, εκ των υστέρων, για μια λανθασμένη μας κρίση;  Για ένα λάθος συμπέρασμα;

Και όμως εξακολουθούμε και το κάνουμε. Καθημερινά. 

Πολλές φορές.

Και το μυαλό έχουμε, για να θυμόμαστε ,από προηγούμενα λάθη μας, και την ψυχή έχουμε για να φιλτράρει με το συναίσθημα τις αποφάσεις μας……{ Και ας μην ξεχνάμε όλοι λέμε ότι έχουμε καλή ψυχή}

Υπομονή όμως δεν έχουμε….. Βιαζόμαστε να κατηγορήσουμε ,να κρίνουμε, να αποδείξουμε ότι ξέρουμε τα πάντα ,και αμέσως καταλήγουμε σε συμπεράσματα ,που ενοχοποιούν κάποιον άλλο ενώ αφήνουν εμάς στο απυρόβλητο.

Και βέβαια, πάντα μετά έρχεται η συγνώμη.

Ευτυχώς για εμάς ,που ο καλός Θεός έχει υπομονή….

Ξέρει ότι είμαστε παιδάκια ,που παίζουν στην αυλή του σχολείου του. Και μας συγχωρεί πολλά.

 Έως πότε όμως; Κάποτε πρέπει να μάθουμε.

Κάποτε θα τελειώσει το διάλειμμα ,και θα πάμε να δώσουμε εξετάσεις…..

Πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα λοιπόν, όταν κρίνουμε τις ενέργειες ή την παρουσία κάποιου.

Διότι αν χωρίς σοφία και γνώση ,των πραγματικών λόγων ,που τον οδήγησαν να πάρει τις αποφάσεις του, των οποίων τώρα εμείς καταδικάζουμε το αποτέλεσμα ,και τον στήνουμε στον τοίχο, αν λέω, αν, τον αδικούμε …….. ,τότε έρχεται η ζωή ,να μας βάλει στο ίδιο μονοπάτι που ήταν αυτός, να περάσουμε τις ίδιες ακριβώς δοκιμασίες, βάσανα και δυσκολίες ,για να δείξουμε τι άλλο αξίζουμε, εκτός από κριτές.

Να δείξουμε τι επιλογές θα κάνουμε εμείς αν βρεθούμε στην θέση του.

Μόνο που αυτή η μέθοδος που χρησιμοποιεί η ζωή, πονάει πολύ παιδιά μου.

Για αυτό καλό είναι ,πριν κρίνουμε κάποιον χωρίς να ξέρουμε, απλά και μόνο επειδή μας είναι εύκολο να κρίνουμε ,να σκεφτούμε πρώτα αν θα θέλαμε ,να βρεθούμε στην θέση του.

Γιατί μπορεί και να βρεθούμε.

Και στο κάτω κάτω ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας. 

Είναι τόσο απαραίτητο για την ύπαρξη μας ,να κρίνουμε τους άλλους;

 Ας μην ξεχνάμε, ότι τον μισό χρόνο που διαθέτουμε ,για να σχολιάζουμε ,και να κρίνουμε τις ζωές και τις ενέργειες των άλλων, αν τον ξοδεύαμε για να κρίνουμε, και να διορθώσουμε τον εαυτό μας, θα ήμασταν τώρα πολύ πολύ καλύτεροι άνθρωποι.

Τόσο πολύ καλύτεροι , που θα ξέραμε ήδη ότι είναι λάθος να κρίνουμε χωρίς να ξέρουμε.

Και θα κοιτάγαμε την δουλειά μας.

Κάποιοι όχι μόνο δεν κοιτάνε την δουλειά τους, όχι μόνο δεν σταματάνε να κρίνουνε τους άλλους, αλλά όταν δεν έχουν κάτι για να κρίνουν, το δημιουργούν αυτοί. Έτσι για να έχουν κάτι να κάνουν, κάτι να έχουνε  να λένε.

Κάποιοι, πολλοί ανάμεσα μας λοιπόν, ξυπνάνε το πρωί, μπαίνουν με φούρια στο κυνήγι της ημέρας, προσπαθώντας να αφαιρέσουν δύναμη από τον συνάνθρωπο τους ,για να ενισχύσουν την δική τους θέση και υπόσταση, στον κόσμο τους, {έναν κόσμο με χάρτινα θεμέλια} ,αδιαφορώντας για το ποιόν θα πληγώσουν ,ή καταστρέψουν άδικα  σήμερα, για την επίτευξη αυτού του σκοπού.

Διαδίδουν με καμάρι στο καφενείο που θα βρεθούν, άσχημα και κακά πράγματα, για ότι ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΕΙ ή για ότι τάχα έχουν ακούσει ,για όποιον φουκαρά συνάνθρωπο τους έχουν βάλει στο μάτι, οι υπόλοιποι που ΑΚΟΥΝ και αυτοί, εκλαμβάνουν σαν γεγονότα αυτά που ο προηγούμενος ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ, και μεταδίδουν βέβαια ,και αυτοί τις ειδήσεις σαν ΓΕΓΟΝΟΤΑ πλέον.

Τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ αυτά τώρα, θα τα παραλάβουν οι κουτσομπόλες για είδηση ,και θα βγάλουν έκτακτο παράρτημα ,τρέχοντας από σπίτι σε σπίτι ,ή στα τηλέφωνα, να μιλάνε για γεγονότα που έγιναν γεγονότα, επειδή απλά κάποιος ΕΙΧΕ ΑΚΟΥΣΕΙ.

Κάπως έτσι παιδιά μου λειτουργεί το κακό . Ξεκινάμε με το να κρίνουμε κακοπροαίρετα τους άλλους, ποτίζουμε τα κύτταρα μας με την κακία ,που εκπέμπει αυτή η συμπεριφορά, και χωρίς να το έχουμε καταλάβει, έχουμε την ανάγκη να ζούμε μέσα στο κακό, προχωρώντας στο επόμενο στάδιο ,που είναι η κατασκευή και διασπορά φανταστικών γεγονότων, ή κάτι που έστω ακούσαμε, αλλά χωρίς να μπούμε στον κόπο ,να μάθουμε πρώτα αν είναι αλήθεια.

Αρκεί να έχουμε κάτι κακό ,να πούμε για κάποιον άλλο.

Γιατί όλοι το ξέρετε ,ότι όλοι αυτοί που ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΕΙ ,αλλά κανένας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙ, μιλάνε για άσχημα και κακά πράγματα για κάποιον άλλο.

Το καλό γεγονός, δεν είναι είδηση. Το καλό εξυψώνει κάποιον άλλο, όχι αυτούς.

Και κανένας δεν έχει διάθεση, να παρουσιάζει κάποιον σαν καλύτερο από αυτόν.

Έτσι λοιπόν , ανόητα και χωρίς συνείδηση ευθύνης, διαβάλουν ανθρώπους, καταστρέφουν οικογένειες, προσβάλουν την ηθική κάποιων άλλων, και γενικά κάνουν το έργο του κακού, με πολύ μεγάλη ευκολία.

Χωρίς ποτέ να έχει αναρωτηθεί κανένας, ή καμία από όλους αυτούς.

Μα τι κάνω μωρέ; ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ  δεν ΕΧΩ ΔΕΙ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΩ.

Γιατί το λέω; Και μάλιστα χαίρομαι που λέω ,κάτι κακό για κάποιον άλλο; Τι σόι  άνθρωπος έχω καταντήσει;

Κάτι τέτοιο θα τους χάλαγε την ομορφιά. Και βέβαια ,ούτε που τους περνάει από το μυαλό, ότι αύριο μπορεί κάποιοι να μεταδίδουν άσχημες ειδήσεις ,ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΕΙ για αυτούς ,που κάνουν αυτό που κάνουν σήμερα αυτοί ,για κάποιον άλλο.

Και βέβαια, θα επιστρέψουν το βράδυ σπίτι τους, νιώθοντας πολύ μεγάλοι,{ φυσικό, αφού όλους τους άλλους που έπιασαν σήμερα στο στόμα τους, τους έχουν μειώσει και τσαλαπατήσει}, θα σκεπαστούν με την κουβερτούλα τους για προστασία από το κρύο, και θα νιώθουν υπέροχα.!!!!!!!!!

Εκτέλεσαν και σήμερα το καθήκον τους, ΣΑΝ ΥΠΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Σκέπτομαι ότι από κάποια πλευρά ,καλά κάνουν και επιζητούν την ζέστη. Γιατί θα βρουν πολύ ζέστη, εκεί που θα πάνε σαν τελειώσουν το ταξίδι. Μα πάρα πολύ ζέστη.

Ας αρχίζουν να την συνηθίζουν λοιπόν.

Στις μικρές κοινωνίες, είναι τόσο εύκολο να καταστρέψεις έναν άνθρωπο.

Αρκεί να ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙ. Τα υπόλοιπα είναι εύκολα.

Ειλικρινά.!!!!!!!!!  Αν ήξεραν οι άνθρωποι ,με τι κριτήρια θα κερδίσουν την αιώνια ζωή στους ουρανούς, θα έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ, για την ευκαιρία που τους δόθηκε ,και την χάσανε.

Δεν αρκούν οι μετάνοιες στις εικόνες, οι νηστείες και οι συχνοί εκκλησιασμοί ,για να πάει κάποιος στον Παράδεισο. 

Όλα αυτά μας τα παρέχει η εκκλησία μας ,με σκοπό να εξελιχθεί η ψυχή μας και να εξαγνιστεί.

Εργαλεία του Θεού είναι, για να γίνουμε αληθινά καλύτεροι άνθρωποι. Αν με τα όπλα της εκκλησίας μας, όμως δεν καταφέρουμε να γίνουμε καλύτεροι  ,τότε η εικόνα του καλού Χριστιανού που προβάλουμε,  είναι απλά εφέ για τους υπόλοιπους. Τους ανθρώπους ξεγελάμε. Όχι τον Ουρανό.

Βλέπετε……….. και στον ουρανό ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΕΙ.

Με την διαφορά ότι εκεί ,ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΕΙ άλλα ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ την αλήθεια!!!!!

Και όμως, όλοι μέσα μας γνωρίζουμε……….., ότι κάποτε θα κριθούμε και εμείς.

Και να τώρα ένα εφιαλτικό σενάριο ,που ίσως βοηθήσει κάποιους.!!!!!!!!!

Ας φανταστούμε με εικόνες στο μυαλό μας, αυτά που θα πω τώρα παιδιά μου.

Πάμε όταν έρθει η ώρα μας ,και εμείς στον Δημιουργό μας. 

Πάμε στον Θεό.

Και επειδή πολλές φορές λέω, ότι ο Θεός έχει χιούμορ{ είναι ένα στοιχείο που αν δεν το είχε, τότε που το βρήκαμε εμείς;} μας λέει ο Θεός.

Καλώς τον. Περιμένεις να σε κρίνω παιδί μου;

Να δω αν ήσουν αληθινός, αν είχες ακεραιότητα; Αν ήσουν έντιμος; Αν ήσουν σωστός άνθρωπος; Αν είχες περιεχόμενο; Αν είσαι άξιος να μείνεις εδώ μαζί μου; Αν ήσουν ειλικρινής;  Ωραία λοιπόν.

Θα σου δείξω την ζωή σου. Κρίνε εσύ τον εαυτό σου μετά , και από την κρίση που θα κάνεις, θα καταλάβω αν είσαι όλα αυτά που ανέφερα. Αν είσαι άξιος να μένεις ,κοντά στο Φώς της αλήθειας.

Και μόλις χάσαμε τον Παράδεισο.!!!!!!!!!!!!!

Γιατί αν κρίνουμε εκεί ψηλά τον εαυτό μας ,όπως είχαμε συνηθίσει να τον κρίνουμε εδώ στην Γή, με δικαιολογίες και ελαφρυντικά, θα έχουμε δείξει αμέσως στον Θεό ,ότι δεν είμαστε άξιοι.

Ακόμα και εκεί προσποιούμαστε.!!!!!!!!

Από την άλλη ,αν κρίνουμε τον εαυτό μας με ακεραιότητα, πάλι χάσαμε.

Γιατί θα αποδειχτεί ότι ήμασταν λάθος άνθρωποι.

Τι δίλημμα και αυτό; Όπως και να έχει θα είμαστε οι χαμένοι;

 Όχι βέβαια. Υπάρχει τρόπος να σωθούμε.

Ποιος είναι αυτός; Να μάθουμε από εδώ και εμπρός ,πριν πάμε στον ουρανό ,όσο έχουμε ακόμα την ευκαιρία, όταν κρίνουμε τον εαυτό μας, να τον κρίνουμε σαν να ήταν μπροστά ο Θεός.!!!!!!!!!!

Να αφήνουμε το προσωπείο ,που κουβαλάμε σαν άνθρωποι ,στο πάτωμα και ας φανταστούμε ότι είμαστε είδη εμπρός στον Θεό, και δίνουμε λογαριασμό και εξηγήσεις για τις πράξεις μας.

Χωρίς δικαιολογίες. Είμαι ψεύτης. Λέω ψέματα για να εκμεταλλευτώ τους ανθρώπους. Είμαι μπαγαμπόντης, εκμεταλλεύτηκα την εμπιστοσύνη κάποιου, είμαι κακός με τους ανθρώπους κ.λ.π.

ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΣ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. Μόνο εμείς θα ακούμε.

Μόνο έτσι θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. 

Ας αφήσουμε τους άλλους τι κάνουν.

Έτσι και αλλιώς ,τα συμπεράσματα μας για αυτούς ,τις περισσότερες φορές είναι λάθος. 

Ας ασχοληθούμε ,με το να κρίνουμε τον εαυτό μας, και να διορθωνόμαστε κάθε ημέρα και από λίγο.

Ας το κάνουμε τώρα, που έχουμε ακόμα καιρό για διορθώσεις. Έτσι και αλλιώς ή κρίση θα συμβεί. Καλύτερα να συμβεί εδώ ,παρά στον ουρανό.

Γιατί εκεί δεν υπάρχουν διορθώσεις. Υπάρχει η απόλυτη κρίση του εαυτού μας.

Από τον Θεό ή από εμάς, δεν έχει σημασία. 

Σημασία έχει όταν κριθούμε, να μας επιτρέψουν να περάσουμε την πόρτα.

 Μην κρίνεται, μην διαβάλετε ανθρώπους ,και μην κουτσομπολεύετε κανέναν. Αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχουν στον ουρανό.

Αν δεν τα αποβάλετε, και τα πάρετε μαζί σας, ο ουρανός θα σας εξοστρακίσει.

Για να μην μολυνθεί η αγιότητα τόσων αγνών ψυχών που βρίσκονται εκεί.

ΚΑΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.

Πατήρ Ιωάννης