«Μετανοείτε.
Διότι έφθασε η Βασιλεία των Ουρανών».
Αυτό μας
παρότρυνε να κάνουμε ο Κ.Η.Ιησούς Χριστός, 2000 χρόνια πριν, προκειμένου να
αποκτήσουμε το δικαίωμα να γίνουμε κάτοικοι του ουρανού και εμείς.
Ένα δικαίωμα
,που ως εκείνη την χρονική στιγμή , πολλοί λίγοι από το ανθρώπινο είδος είχαν
αποκτήσει. Πάρα πολύ λίγοι.
Η Βασιλεία
των ουρανών, ο ουράνιος κόσμος, ο κόσμος του Δημιουργού των πάντων, εκεί που
καταλήγουν οι ανθρώπινες ψυχές που ξεχώρισαν κατά το πέρασμα τους, από ετούτο
εδώ το άστρο που λέγεται Γη, αυτός ο κόσμος υπάρχει δισεκατομμύρια χρόνια τώρα.
Δεν
δημιουργήθηκε 2000 χρόνια πριν. Τι να εννοούσε λοιπόν ο Χριστός μας λέγοντας
,ότι έφθασε η βασιλεία των ουρανών.
Και γιατί
πρέπει να μετανοήσουμε, προκειμένου να γίνουμε και εμείς κάτοικοι αυτού το
κόσμου;
Δύσκολα ερωτήματα,
που εξηγούνται όμως πάρα πολύ εύκολα και απλά.
Γιατί παιδιά
μου κανείς δεν πρόκειται να πάει ποτέ στον κόσμο του Θεού, αν δεν καταφέρει να
γίνει Θεός και ο ίδιος. Κατά χάριν Θεός.
Ο Δημιουργός
μας έχει πολλά διαμερίσματα για τον άνθρωπο στον ουρανό. Ανάλογα με την
βαθμολογία αν θέλετε που θα πάρει από το πέρασμα του από την ζωή αυτή, κάπου θα
καταταγεί και στον ουρανό.
Υπάρχουν
διαβαθμίσεις στις αποχρώσεις του καλού. Μια ψυχή που βαθμολογήθηκε με δέκα θα
βρεθεί στο στερέωμα που κατοικούν οι ψυχές που συγκέντρωσαν την ίδια
βαθμολογία.
Το ίδιο και
αυτές οι ψυχές που συγκέντρωσαν βαθμό 20 και οι ψυχές που βαθμολογήθηκαν με 30,
και ούτω καθεξής. Ανάλογα με την βαθμολογία και το στερέωμα.
Και με την
άπειρη αγάπη του Θεού πρός τον άνθρωπο ,σε όποια βαθμίδα και αν βρεθεί η ψυχή
μας, δεν θα γνωρίζει ότι πάνω από αυτήν υπάρχουν και κατοικούν και άλλες ποιο εξελιγμένες ψυχές. Για να μην
νοιώθει μειονεκτικά η ψυχή με την χαμηλή βαθμολογία.
Και για
όσους από εσάς αδέλφια μου, απορείτε για τον τρόπο που σας παρουσιάζω τα
πράγματα, θα σας θυμίσω τα λόγια του Χριστού ο οποίος μας είπε. Τον Παράδεισο
δεν τον έφτιαξα για τους ενάρετους, αλλά για τους αμαρτωλούς που μετανοούνε.
Προς
επιβεβαίωση των όσων έλεγα προηγουμένως, σας ερωτώ. Και οι ενάρετοι που πάνε;
Οι ενάρετοι
αδέλφια μου γίνονται κατά χάριν Θεοί, και πάνε στον κόσμο του Θεού.
Όσοι έπιασαν
άριστα στην βαθμολογία πάνε εκεί.
Εκεί, όπου
ξεχωριστά πνεύματα πλέον ,θα λάβουν την γνώση του σύμπαντος και θα δημιουργούν
και αυτοί στον κόσμο του δημιουργού.
Εκεί που είναι
το αρχηγείο αν θέλετε της Βασιλείας των ουρανών.
Εκεί όπου ο
Χριστός μας ήρθε να μας προσκαλέσει 2000 χρόνια πριν.
Γιατί 2000 χρόνια πριν οι
δρόμοι προς τον Ουρανό είχαν κλείσει σχεδόν τελείως.
Όπως είπα και πριν ,πολύ
ελάχιστοι ήταν αυτοί που έβρισκαν κάποιο φωτεινό μονοπάτι, για να ανέβουν.
Το ανθρώπινο
είδος είχε πάρει λάθος πορεία και πήγαινε ολοταχώς προς την καταστροφή του.
Το κακό είχε
κυριεύσει τον πλανήτη, και η έννοια της αγάπης σπαρταρούσε ετοιμοθάνατη στα
χέρια κάποιων ενάρετων και σοφών της εποχής εκείνης που προσπαθούσαν να την
διατηρήσουν ζωντανή.
Και ο
δημιουργός μας, με την δική του αγάπη προς το δημιούργημά του, τον άνθρωπο, μας
έστειλε τον μέγα διδάσκαλο και υιό του,
τον Κ.Η.Ιησού Χριστό, να σώσει την λίγη εναπομείναντα αγάπη πριν χαθεί τελείως
,να μας διδάξει την αγάπη ,και να την αναστήσει στις ψυχές μας.
Να μας δώσει
ακόμα μία από τίς τόσες ευκαιρίες που μας είχε δώσει έως τότε, αλλά και που
εξακολουθεί να μας δίνει ακόμα και στις μέρες μας.
Με την θυσία
του ο Χριστός θα άνοιγε πάλι τα μονοπάτια, που θα οδηγούσαν τον άνθρωπο στην
βασιλεία των ουρανών.
Ο ίδιος θα
νικούσε τον διάβολο, για να ελευθερώσει εμάς, αλλά και εμείς θα έπρεπε να
μετανοήσουμε για τις προηγούμενες επιλογές μας και την λάθος πορεία μας, ούτως
ώστε να έχουμε πρόσβαση στα φωτεινά μονοπάτια.
Όλα αυτά που
μας δίδαξε ο Χριστός εκείνες τις ημέρες, εξακολουθούμε να τα διδασκόμαστε και
σήμερα. Μας αποκάλυψε μέσα από τις διδασκαλίες του τα μυστικά ,που αν τα
υιοθετήσει κάποιος θα γίνει Θεός και αυτός.
Μας άνοιξε
πάλι τους φωτεινούς δρόμους για τον ουρανό.
«Μετανοείτε. Διότι έφθασε η Βασιλεία των
Ουρανών».
Αλήθεια, τι
ακριβώς μας χρειάζεται η μετάνοια, προκειμένου να γίνουμε κάτοικοι του κόσμου
του Θεού;
Θα
προσπαθήσω όσο ποιο σύντομα μπορώ ,να κάνω μια προσέγγιση στο ερώτημα αυτό.
Θα με έχετε
ακούσει πολλές φορές να λέω, ότι τα πάντα είναι ενέργεια.
Ο τοίχος είναι
ενέργεια, το τραπέζι, ένα ποτήρι είναι ενέργεια, ο βράχος. Εμείς οι ίδιοι
παιδιά μου. Ενέργεια είμαστε.
Αν
ελευθερώσουμε λίγο το μυαλό μας από τα τετριμμένα και τα εμπόδια που μας βάζει
η φαντασία μας, θα δούμε ότι ναι, είμαστε ενέργεια.
Αν από όλα
όσα ανέφερα πριν ,αλλά και από εμάς, αφαιρεθεί η ενέργεια της συνοχής που κρατά
ενωμένα τα μόρια ,και παρουσιάζονται σαν
τοίχος, σαν τραπέζι, σαν ποτήρι ,ή βράχος αλλά και εμείς, σαν
τρισδιάστατη μορφή, τότε όλα θα διαλυθούν και θα εξαφανιστούν μονομιάς.
Όλα είναι
ενέργεια λοιπόν, που το πνεύμα του Θεού διαπερνά αλλά και συγκρατεί .
Και όπως
όλοι γνωρίζουμε, κάθε είδους ενέργεια διαθέτει δύο πόλους.
Έναν Θετικό και έναν
αρνητικό.
Και μπαίνω
επιτέλους στην ουσία της σημερινής ομιλίας.
Με τις
πράξεις μας και με τις σκέψεις μας, τροφοδοτούμε είτε τον αρνητικό είτε τον
Θετικό πόλο.
Οι αρνητικές
μας πράξεις και σκέψεις ,αυτό που η εκκλησία μας ονομάζει αμαρτία, τροφοδοτεί
και δυναμώνει τον αρνητικό πόλο.
Η ποιότητα
της ενέργειας που μας διαπερνά μαγαρίζεται, αλλοιώνεται, χαλάει ,και κακής
ποιότητας ενέργεια αρχίζει να διαπερνάει όλο μας το σώμα.
Λάθος
τροφοδοσία .Όπου βρει ευαίσθητο όργανο θα εκδηλωθεί ασθένεια, και αν δεν βρει
κάποιο όργανο να αλλοιώσει, θα αλλοιώσει τον ψυχικό μας κόσμο.
Κατάθλιψη
και ψυχικές ασθένειες θα εμφανιστούν.
Λάθος
ενέργεια, λάθος φως εκπέμπουμε, λάθος δύναμη δημιουργείτε επάνω μας.
Μια λάθος
δύναμη που δεν μπορεί ποτέ να βρεθεί στον κόσμο του Θεού, γιατί θα καεί από την
ένταση και την καθαρότητα της δικής του ενέργειας.
Τόσο απλά.
Για να κατανοήσουμε τι επιφέρει η κακία, οι αρνητικές πράξεις και σκέψεις μας,
οι αμαρτίες μας δηλαδή, στην ποιότητα της ψυχής μας, και γιατί κλείνει ο δρόμος
προς την βασιλεία του ουρανού σε έναν άνθρωπο που τροφοδότησε την κακή του
ενέργεια όσο ζούσε.
Η αγαθή
ενέργεια του Δημιουργού μας, τον εξοστρακίζει μακριά.
Αντίθετα
ένας άνθρωπος που στην ζωή του τροφοδότησε τον Θετικό του πόλο, δηλαδή την καλή
του πλευρά, με καλοσύνη, αγάπη, καλές πράξεις, ελεημοσύνες, και ότι άλλο
κατάλαβε από τις διδασκαλίες του Χριστού και υιοθέτησε στην πράξη, αυτός ό
άνθρωπος βρίσκεται πάντοτε εναρμονισμένος με την αρμονία του σύμπαντος, δηλαδή
με την ευλογία του Θεού.
Δεν
χρειάζεται να ζητήσει τίποτε απολύτως. Όλα όσα θα χρειαζόταν , αλλά και ακόμα
περισσότερα ,του έρχονται στην ζωή του συνέχεια. Κάποιος που έχει αποκτήσει το
δικαίωμα να αξίζει την ευλογία του Θεού, δεν χρειάζεται τίποτα. Γιατί τα έχει
όλα παιδιά μου.
Αυτός ό
άνθρωπος προορίζεται να γίνει Θεός.
Η αγάπη όμως
του Θεού είναι απέραντη για τον άνθρωπο.
Ακόμα και σε
αυτούς που παράγουν ,αλλά και ζουν μέσα στην αρνητική ενέργεια, μέσα στις
αμαρτίες , δίνει πάντοτε μια ευκαιρία να επανορθώσουν και να σωθούν.
Δίνει την
εξομολόγηση και την μετάνοια. Μετανοούμε για τα λάθη μας, τα ομολογούμε με συντριβή
καρδίας στον πνευματικό μας, και παίρνουμε την συγχώρηση από τον ίδιο τον Θεό.
Και τι
συνέβη ενεργειακά; Καθαρίζει η ενέργεια μας από τις αρνητικές παρεμβολές,
γίνεται πάλι καθαρή, κυλάει αρμονικά στο σώμα μας ξανά, οι αρρώστιες αποκαθίστανται
και θεραπεύονται, και αποκτούμε πάλι το δικαίωμα της προστασίας του Θεού αλλά
και την ευκαιρία να βρεθούμε πάλι σε κάποιο μονοπάτι που οδηγεί στο ΦΩΣ.
Στην
βασιλεία των ουρανών.
Γιατί η βασιλεία των ουρανών αδέλφια μου,
παιδιά μου, είναι εκεί ψηλά και μας περιμένει.
Μας έδειξε τις πύλες ο Χριστός μας και περιμένει από
εμάς να ακολουθήσουμε τον δρόμο πού οδηγεί εκεί.
Και το
κλειδί παιδιά μου που ανοίγει αυτές τις πύλες, είναι η αγάπη.
Χωρίς αγάπη δεν
γίνεται τίποτα καλό στο σύμπαν ολόκληρο.
Ας
μετανοήσουμε λοιπόν και ας μάθουμε να αγαπάμε. Και η Βασιλεία των ουρανών μας
περιμένει.
Δυστυχώς
όμως ενώ η αγάπη είναι το ποιο σημαντικό μάθημα ,που πρέπει να μάθουμε σε αυτήν
την ζωή, είναι παράλληλα και το ποιο δύσκολο να διδαχτεί. Γιατί η αγάπη παιδιά
μου δεν διδάσκεται με βιβλία, διδάσκεται με το παράδειγμα . Με το παράδειγμα
της ζωής του δασκάλου.
Και δυστυχώς
,αυτός είναι ο λόγος που κάνει το μάθημα
δύσκολο.
Οι σημερινοί δάσκαλοι αποτυγχάνουν με το παράδειγμα της ζωής τους.
Έμειναν
ελάχιστοι.
Βλέπεται εύκολα κάποιος μιλά και διδάσκει για την αγάπη. Όταν όμως πρέπει
με την στάση της ζωής του, να αποδείξει όλα όσα εύκολα έλεγε στους άλλους να κάνουν, στο όνομα της αγάπης,
ότι τα πράττει πρώτα αυτός, εκεί χαλάει η συνταγή.
Έμειναν
ελάχιστοι λοιπόν.
Και μεταξύ μας παιδιά μου αν ρωτάτε εμένα, δεν πιστεύω ότι ο
Θεός έχει την διάθεση να στείλει και άλλους.
Χιλιάδες
χρόνια τώρα, όποιος μιλά για αγάπη, σταυρώνεται από τους ανθρώπους, λοιδορείται
, εξαφανίζεται, καταστρέφεται. Και ο άνθρωπος δεν λέει να αλλάξει προς το
καλύτερο.
Για ποιόν λόγο λοιπόν να θυσιάσει και άλλους δασκάλους.;
Χιλιάδες
χρόνια τώρα σπέρνανε στους ανθρώπους τον λόγο του Χριστού, Άγιοι και μάρτυρες
διδάσκαλοι της αγάπης.
Σπέρνανε σε
άγονα χωράφια. Μιλούσαν για αγάπη σε ανθρώπους που την αγάπη την ήθελαν για τον
εαυτό τους.
Ενώ η αγάπη
παιδιά μου είναι για να την δίνουμε .Είναι για να προσπαθούμε με αυτήν όμορφα
πράγματα για εμάς, αλλά κυρίως για τους άλλους.
Όλη η
διδασκαλία του Χριστού βασίζεται στον παράγοντα αγάπη.
Την κινητήριο δύναμη για
κάθε τι καλό στο σύμπαν.
2000 χρόνια
σπορά αγάπης λοιπόν.
Τρισεκατομμύρια
σπόροι σκορπίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια, για να ανθίσουν δυστυχώς ελάχιστα, πολύ
ελάχιστα λουλούδια αγάπης στις ψυχές μας.
Ο Κ.Η. Ιησούς
Χριστός με την θυσία του, μας άνοιξε τους δρόμους για την βασιλεία των ουρανών.
Τι να είναι
άραγε αυτό παιδιά μου ,που μας εμποδίζει να καταλάβουμε το νόημα της θυσίας του
;
Δεν υπάρχει
αιώνια ζωή για κάποιον που είναι υποκριτής, ψεύτικος, κακός, που καταστρέφει ανθρώπων
ψυχές χωρίς συνείδηση ,κάποιον φορτωμένο με αρνητική ενέργεια.
Τι να είναι
άραγε αυτό που μας εμποδίζει να το καταλάβουμε αυτό; Και να πιστεύουμε όλοι μας
ότι θα πάμε κάποτε στον Παράδεισο.
Χωρίς να έχουμε μετανιώσει; Χωρίς να έχουμε
καταλάβει τα λάθη μας;
Χωρίς να
έχουμε καταλάβει ότι αυτή η χρονική διάρκεια που ονομάζουμε ζωή, και για την
οποία ξεπουλάμε κάθε ηθική και αξία, προκειμένου να την χαρούμε, είναι ένα
απειροελάχιστο του δευτερολέπτου στον χρόνο του σύμπαντος. Στον χρόνο που
διαρκεί η αιώνια ζωή.
Για αυτό το
απειροελάχιστο ,χάνουμε την αιωνιότητα.
Πράγματι
πολλοί λίγοι σπόροι αγάπης φύτρωσαν, πολλοί λίγοι σπόροι σοφίας.
Οι δάσκαλοι της
αγάπης αλλοιώθηκαν και αυτοί. Φθάρθηκαν στον χρόνο του απειροελάχιστου ,και του
πρόσκαιρου των ταπεινών ανθρώπινων απολαύσεων.
Γιατί να
στείλει και άλλους δάσκαλους αγάπης ο ουρανός λοιπόν;
Ο Χριστός, μας
είπε .
«Μετανοείτε.
Διότι έφθασε η Βασιλεία των Ουρανών».
Οι φωτεινοί δρόμοι
άνοιξαν. Ελάχιστοι πέρασαν μέσα παιδιά
μου.
Και ο
τελευταίος δάσκαλος της αγάπης ,που θα έχει απομείνει, σε λίγο, φεύγοντας και αυτός
απογοητευμένος, αυτό που πιστεύω ότι θα μας πει σαν επίλογο ,σαν τελευταία
συμβουλή, είναι…….
Μετανοείτε .Διότι
έφτασε η ώρα του Θερισμού.
Να είστε
ευλογημένοι.
Πάτερ
Φανούριος
ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ
