AΓΙΑ ΞΕΝΙΑ ΕΚ ΚΑΛΑΜΩΝ. Η θαυματουργή ευχή της Αγίας για παθήσεις και Βασκανία.

AΓΙΑ ΞΕΝΙΑ ΕΚ ΚΑΛΑΜΩΝ.

  

 

Η μεγαλομάρτυρα του Χριστού Ξενία γεννήθηκε έξω από την πόλη της Καλαμάτας το έτος 291.μ.Χ.Οι γονείς της Νικόλαος και Δέσποινα ήσαν χριστιανοί, απλοί και ενάρετοι άνθρωποι. Κατάγονταν από τα ανατολικά μέρη της Ιταλίας και λόγω των σκληρών διωγμών εναντίον του Χριστιανισμού από το ειδωλολατρικό Ρωμαϊκό κράτος, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να καταφύγουν στην Καλαμάτα.

Λόγω αποστάσεως από το μέρος που έμενε η Ξενία δεν ήταν εύκολο να πάει σχολείο.

Η μητέρα της ανέλαβε τον ρόλο της δασκάλας και της έμαθε τα βασικά της γνώσεως και μορφώσεως, που η μητέρα της έριξε το βάρος κυρίως στον ψυχικό-θρησκευτικό εμπλουτισμό γνώσεων και στην καλλιέργεια ήθους και ευγένειας. Τα ειδικά σωματικά χαρακτηριστικά της ήταν απαράμιλλα  ωραία. Ήταν ψηλή στο ανάστημα, με χρυσόξανθα μαλλιά. Ζωηρά και βαθυγάλανα μάτια. Το πρόσωπο της είχε μια ξέχωρη χάρη και ομορφιά. Ήταν δηλαδή στο όλο της παράστημα ωραιότατη πάγκαλη στο σώμα και κατεξοχήν χαριτωμένη σε ήθος τρόπους και ψυχικά χαρίσματα. Τα σωματικά χαρακτηριστικά της Ξενίας δεν γράφτηκαν τυχαία και χωρίς  σκοπό, διότι το κάλλος της έγινε αιτία να γίνει Παρθενομάρτυρα του Χριστού.

 Την πόθησε με σαρκικό πάθος ο Έπαρχος της Καλαμάτας.

 Δομετιανός ονομαζόταν ο έπαρχος της Καλαμάτας  άνθρωπος  σκληρόκαρδος και θηριώδης, φανατικός οπαδός του δωδεκάθεου. Αυτός χρησιμοποιήθηκε ως σατανικό όργανο προκειμένου η 26χρονη Ξενία να παραδοθεί στη βουλιμική του επιθυμία.

Ανθρωπίνως συνέπεσε συμπτωματικά να δει την Παρθένο Ξενία να βαδίζει για το πατρικό της σπίτι, ενώ αυτός επέστρεφε από το κυνήγι στην πόλη. Κυριεύτηκε από σφοδρή σαρκική παθιασμένη επιθυμία να την κάνει δικιά του, στο σημείο να την παντρευτεί....!

Σαν πρώτη ενέργεια μπρος στο σατανικό του πάθος ο Δομετιανός κατέφυγε σε έναν μάγο της περιοχής προκειμένου με μαγεία να κερδίσει τη θέληση της Ξενίας και να πετύχει το ποθούμενο.

 Όμως η πάνσεμνος κόρη αντιλήφτηκε πνευματικά, ότι κάτι άρχισε να κινείται σε βάρος της και με την βοήθεια της πίστεως  και προσευχής  και την δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού ,εξουδετέρωσε τις σατανικές πλεκτάνες και αχρήστευσε τα μαγικά τεχνάσματα .

 Αυτό φυσικά που ένιωθε ο Δομετιανός δεν ήταν έρωτας, ήταν ερωτισμός, σαρκικό πυρακτωμένο  πάθος ,ένταση του γενετήσιου ενστίκτου.

    ΤΟ  ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΞΕΝΙΑΣ           

Ήταν από τα πιο φρικαλέα  μαρτύρια ,διότι από την αποτυχία του ο δώδεκα θεϊστής έπαρχος να την κάνει δική του, διέταξε να την δέσουν από τα χέρια γυμνή σε ένα ξύλο, να κόψουν τους μαστούς της  και να κατακάψουν τις πληγές τα πλευρά της, και όλο το σώμα με αναμμένες λαμπάδες!

   Σε όλη την φοβερή αυτή  δοκιμασία δεν έπαυε να προσεύχεται η Ξενία προς τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αφού είδε ότι δεν λυγίζει η Παρθένο μάρτυς σε αυτά τα μαρτύρια διέταξε να την σύρουν με άλογο γυμνή σε δρόμο με πέτρες μα ούτε και αυτό ήταν αρκετό να την λυγίσει διότι έπαιρνε χάριν και βοήθεια με τις προσευχές από τον θεό. Την αναγκάζει τότε να προσκυνήσει τα είδωλα,  μπήκε γονάτισε και προσευχήθηκε στον Αληθινό Θεό ,και πριν τελειώσει την δέηση στον Κύριο Ιησού Χριστό έγινε σεισμός και γκρεμίστηκαν τα αγάλματα

 Ο έπαρχος αντί να συνετιστεί έγινε θηρίο την έκλεισε στην φυλακή να μείνει νηστική μέχρι να πεθάνει. Εκεί η Ξενία με σύμμαχο την προσευχή βγήκε και πάλι  νικήτρια. Η επιμονή του Έπαρχου  ήταν εωσφορική σατανική και αποφάσισε τελικά αφού την αποκεφαλίσει να της αφαιρέσουν την καρδιά  και το σώμα της να το κάψουν στο πυρ αφού πρώτα το κομματιάσουν σε τεμάχια λεπτά. Το μαρτύριο της έγινε έξω από την Καλαμάτα .

Ο δήμιος στρατιώτης έκοψε την κεφαλήν της Αγίας την τρίτη Μαΐου του σωτηρίου έτους 318,σε ηλικία 26 ετών

Η χάρις που έλαβε από τον Κύριο Ιησού Χριστό είναι εκτός το να θεραπεύει καρδιοπαθείς πάντα με την πίστη του ασθενούς, και την επιπλέον χάριν να λύει κάθε είδους μαγεία, να φυγαδεύει δαίμονες να θεραπεύει ασθένειες ματιών νευρασθένειες ,σεληνιασμένους, και από παθήσεις εξανθημάτων ελκών και μυρμηγκιών και της βασκανίας.

ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΞΕΝΙΑΣ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥΣ

                                                                   

   Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μου, ο ρυσαμενος με εκ χειρός του αποστατου Δομετιανου.

 Ο επαμβλυνας πασας τας κατ`εμου επινοιας και μηχανας αυτου. Ο τη αηττητω δυναμει του Σταυρου Σου κατασφαλισας με και σωαν εκ του διασυρμου των ιππων διαφυλαξας.        

 Ο παρασχων μοι την ισχυν καταβαλειν τον πολυμηχανον  εχθρον εν τω σκαμματι του μαρτυριου.

Αυτος και νυν, Δεσποτα, λυτρωσαι την μιανθεισαν ταις βιοτικαις ηδοναις ψυχην μου εκ του βυθου της απωλειας, εν τω απερχεσθαι με εκ του φθαρτου τουτου κοσμου,και δια της μετανοιας καθαραν παραστησον προ του αδεκαστου και φρικτου βηματος σου.

Δος δοξαν τω ονοματι Σου και ενισχυσον με εως τελους κατισχυσαι των ορατων και αορατων εχθρων μου.

 Παντι δε τω επικαλουμενω Σε μετα πιστεως ,δι` εμου της δουλης Σου Ξενιας ,η την ημεραν της προς Σε τον αθανατον και μονον αληθινον Θεον εκδημιας μου μεμνημενω και ταυτην εορταζοντι η την εμην εικονα κατεχοντι και ταυτη πιστως προσπελαζοντι, η την δεησιν μου  ταυτην αναγινωσκοντι και το μαρτυριον μου μελετωντι βοηθειαν εν παντι και ψυχικην σωτηριαν. Και ως ελυσας Κυριε, πασαν κατ`εμου του απεχθους τυραννου μου μαγειαν και επαοιδιαν και ανωτεραν της επηρειας αυτων  ετηρησας  με, ουτως αφανισον τη ανυπερβλητω  και κραταια δυναμει σου, και εκ του δουλου (δεινος), του αιτουντος βοηθειαν παρα Σου, δι`εμου της ταπεινης Σου δουλης, πασαν γοητειαν η μαγγανειαν, πασα φαρμακειαν η επαοιδιαν και πασαν βασκανιαν η αστρομαντειαν, εν παντι αντικειμενω η τοπω ανηκοντι αυτω γενομενην, εν τω αιθερι, εν τη γη και υποκατω της γης, εν τω αερι, εν τοις γλυκεσιν υδασι των λιμνων και ποταμων και των φρεατων και τοις αλμηεσι των θαλασσων.

Και ον τροπον εκρυπτει ο ανεμος χνουν απο προσοπου της γης, ουτω διασκορπισθητωσαν και αφανισθητωσαν και λυθητωσαν υπο του μισοκαλου δαιμονος ενθα κεινται και ωτινι τροπω η σημειω η οργανω η υλη ποιηθεντα και εν οιωνδητινι αριθμω μετρηθεντα  και ωτινι των αστερισμων κατονομασθεντα εν νυκτι, η εν ημερα, εν τω φωτι η εν τω σκοτει.

Απαλλαξον δε πασης της εξ` αυτων επηρειας τον προς Σε τον φιλανθρωπον και ευσπλαχνον Θεον καταφυγοντα πιστον δουλον σου (δεινα) και την ταπεινην σου Μαρτυρα Ξενιαν εις πρεσβειαν προσαγοντα, παντος ψυχικου και σωματικου δεσμου η ασθενειας η γοητειας η μαγγανειας η αστρολογιας η νεκρομαντειας η επαοιδιας και βλαβης του πονηρου  δι` εργου η δια λογου η δια δαιμονων η δι` ανθρωπων ενεργηθεισης.

Τηρησον αυτον φυλαττοντα τας εντολας σου και αβλαβη πασης των πονηρων πνευματων κακωσεως, και αξιωσον γενεσθαι μετοχον των αιωνιων Σου αγαθων, οτι ευλογητος ει εις τους αιωνας.

Αμην.