Όλοι μας
παιδιά μου θέλουμε ,όταν κάποτε βιώσουμε τον βιολογικό μας θάνατο, να έχουμε
την τύχη να βρεθούμε στον κόσμο του Θεού.
Έναν κόσμο
όπως τον φανταζόμαστε ή μας έχουν πει, όπου όλα κινούνται μέσα στην αρμονία του
Δημιουργού μας, όπου όλα ισορροπούν μεταξύ τους, όπου η ψυχή μας ανάλαφρη και
χωρίς στεναχώριες, βάσανα ,και δυστυχίες, θα ξεκουραστεί επιτέλους, από τις
δοκιμασίες που πέρασε στο πέρασμα της από την ζωή αυτή.
Θα βρει αυτό
που ζητά. Αγάπη. Αυτό που ζητάμε όλοι μας. Αγάπη.
Έναν κόσμο
όπου θα συνεχίσουμε να ζούμε, με τις αναμνήσεις μας από αυτήν την ζωή, πολύ
πιθανόν με αγαπημένα μας πρόσωπα που ταξίδεψαν πριν από εμάς εκεί, και μας
περίμεναν. Έναν κόσμο όπου υπάρχει ζωή, δραστηριότητες, και ενδιαφέροντα. Όπου
υπάρχει ζωή, που όμως εκφράζεται σε μια άλλη διάσταση.
Ναι παιδιά
μου. Υπάρχει ζωή μετά τον βιολογικό μας θάνατο. Μια ζωή ευλογημένη ,χωρίς
σκοτούρες ,και μικρότητες. Ένας κόσμος υπέροχος και δημιουργικός.
Μόνο παιδιά
μου που για να μπει κάποιος σε αυτόν τον κόσμο, δεν είναι θέμα τύχης όπως
ανέφερα πριν. Είναι αποτέλεσμα ενός αγώνα, είναι δικαίωση , είναι παράσημο,
είναι η επιβράβευση από ένα δύσκολο πέρασμα που κάναμε από αυτήν την ζωή.
Και
καταφέραμε να βγούμε νικητές.
Ξεπεράσαμε
χίλιες δυο αντιξοότητες και παγίδες που βρήκαμε μπροστά μας , αναβαθμίσαμε την
ποιότητα της ψυχής μας, αποκτώντας και υπερασπιζόμενοι αξίες, πέσαμε και
σηκωθήκαμε ξανά, χάσαμε πολλές μάχες στην προσπάθεια μας να γίνουμε καλύτεροι
από αυτό που μας έφτιαξαν οι άνθρωποι, από αυτό που μας δίδαξαν να είμαστε,
αλλά στο τέλος νικήσαμε τον πόλεμο.
Πεθάναμε τον
ελαττωματικό άνθρωπο μέσα μας, και αναγεννηθήκαμε εκλεκτοί του Θεού.
Έχοντας
αποκτήσει το δικαίωμα να ζήσουμε στον κόσμο του μετά τον βιολογικό μας θάνατο,
και την νέα μας γέννησή στον ουρανό ,σαν κατά χάριν Θεοί.
Θάνατος και
αναγέννηση παιδιά μου, εν ζωή.
Ειλικρινά
δεν μπορώ να φανταστώ κάτι ομορφότερο να συμβεί στον κάθε ένα από εμάς, από
αυτό που μόλις ανέφερα.
Θάνατος και
αναγέννηση εν ζωή.
Πολλοί
άνθρωποι παιδιά μου νοιώθουν φόβο ,ακόμα και στο άκουσμα της λέξεως θάνατος.
Δεν πρέπει.
Τον βιολογικό θάνατο το ξέρουμε όλοι μας ότι κάποτε θα τον βιώσουμε. Για όσους
πιστεύουν στην μετά θάνατον ζωή ,αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να τους φοβίζει.
Αυτό όμως
που θα πρέπει να μας ανησυχεί, και αν θέλετε να μας φοβίζει, είναι στο τί θα
γεννηθούμε στον ουρανό ,το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο , που θα βιώσουμε τον θάνατο μας στην Γη.
Θα
γεννηθούμε εκλεκτοί; Θα είμαστε κατά χάριν Θεοί; Ή πνευματικά σκουπίδια του
σύμπαντος ,να τριγυρνάμε αιώνια χωρίς να βρίσκουμε θέση να σταθούμε πουθενά.
Χωρίς να ανήκουμε
σε κανένα στερέωμα. Δυστυχισμένες ψυχές περιπλανώμενες . Να βλέπουμε την χαρά
που υπάρχει στον κόσμο του Θεού, αλλά να μην μπορούμε ούτε να πλησιάσουμε αυτόν
τον υπέροχο κόσμο.
Αυτή είναι η
κόλαση παιδιά μου. Δεν υπάρχουν καζάνια με πίσσα να βράζουν οι ψυχές που
απέτυχαν , και διαολάκια με τρίαινες να τις κυνηγάνε.
Η κόλαση
είναι η ύπαρξη μιας ψυχής, μακριά από τον Θεό. Μια κατάσταση που διαρκεί αιώνια.
Δεν υπάρχει
τίποτα χειρότερο για μια ψυχή. Και για όσους κάνουν τώρα την σκέψη, ότι δεν με
νοιάζει , αρκεί που θα υπάρχω ,έχω να πω, ότι ναι, μπορεί να υπάρχετε, μόνο που
για μια αιωνιότητα θα παρακαλάτε να μην υπήρχατε . Αν φοβάστε τον θάνατο στην γη,
εκεί θα πεθαίνετε κάθε ημέρα και για μια
αιωνιότητα.
Και δεν θα
συμβαίνει αυτό επειδή ο Θεός είναι κακός. Απλά η δική σας ενέργεια, το δικό σας
πνεύμα, αυτό που εσείς καλλιεργήσατε εδώ ,δεν θα μπορεί να βρεθεί ενεργειακά στον
κόσμο του, και θα εξοστρακίζεστε. Έχω πει πολλές φορές. Τα πάντα είναι
ενέργεια.
Η ζωή αυτή
παιδιά μου εδώ στην γη, κρατάει πόσο; Κάποια χρόνια. Άλλοτε πολλά και άλλοτε
λίγα. Αλλά ακόμα και τα πολλά, ας πούμε 80; Να πούμε 90; 100 θέλετε; Ας πούμε
100.
Ακόμα και
αυτά τα 100 χρόνια παιδιά μου, είναι ένα κλάσμα του δευτερολέπτου στον αιώνιο
χρόνο του σύμπαντος.
Κάποια
στιγμή θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε αυτό για τα καλά.
Θα μου
επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την έκφραση, ότι κάποτε πρέπει να σοβαρευτούμε
επιτέλους.
Ζούμε μια
ζωή μακριά από κάθε πνευματική άσκηση και εξέλιξη, και ας ξέρουμε ότι το πνεύμα
που θα αναπτύξουμε εδώ ,θα είναι αυτό που τελικά κάποτε θα σταθεί εμπρός στον
κριτή του για αξιολόγηση.
Μας
απασχολούν οι απολαύσεις της ζωής, με οδηγό τον εγωισμό μας, ο οποίος μας τροφοδοτεί
,αλλά και εμείς τροφοδοτούμε αυτόν καθημερινά, με οτιδήποτε άχρηστο ,που σκοπό
έχει την ανούσια παρουσίαση μας σαν κάτι το πολύ ιδιαίτερο, αισθανόμενοι σαν να
είμαστε το κέντρο του σύμπαντος ,και όλα τα άλλα γυρνάνε γύρω από εμάς.
Ξεχνάμε όμως
ότι υπάρχουν άλλα 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη που νοιώθουν
ακριβώς το ίδιο για τον δικό τους εαυτό.
Ένας κόκκος
άμμου είμαστε σε μια τεράστια παραλία. Αν έχουμε τον εγωισμό να λέμε ότι εμείς
είμαστε όλη η παραλία, τότε θα μας περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη, αν υπήρχε
τρόπος να αφαιρεθεί όλη η παραλία, και να μέναμε μόνοι μας εκεί.
Ένας κόκκος
άμμου, πού πίστευε ότι είναι όλη η παραλία. Ένα μικροσκοπικό τίποτα που ούτε να
το δει ,δεν θα μπορούσε κανείς.
Αυτό είμαστε
παιδιά μου. Έχω πει πολλές φορές. Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει πολύ μεγάλος, αν συνειδητοποιήσει
πρώτα, πόσο μικρός είναι.
Όταν συνειδητοποιήσουμε
αληθινά πόσο μικροί είμαστε, από εκεί και μετά ξεκινά ο αγώνας μας για την
άνοδο.
Μα μια ζωή,
που την ξοδεύουμε, στην διατήρηση της ομορφιάς μας, στο καλό φαγητό, στην
εξωτερική μας εμφάνιση και στα ρούχα που θα φορέσουμε, στο γλέντι και τις
διασκεδάσεις, τις απολαύσεις των αισθήσεων, στην αναζήτηση ενός ερωτικού
συντρόφου για να περάσει η ώρα, στην προβολή μας, στην κατασπατάληση των πόρων
μας μόνο και μόνο για να δειχτούμε στους άλλους ότι κάτι είμαστε, χωρίς σεβασμό
και αγάπη για την ύπαρξη του άλλου, καταστρέφοντας καθημερινά όποιον αφελή μας
εμπιστευτεί, κατακρίνοντας τους γύρω μας ,κακολογώντας ,λέγοντας ψέματα για
αυτούς ,με σκοπό να τους βλάψουμε, ξεπουλώντας την ηθική μας και το σώμα μας
για το τίποτα, καταστρέφοντας όμως και σκοτώνοντας το πνεύμα μας, την
αξιοπρέπεια μας, τις αξίες μας, και τέλος την ψυχή μας, ενώ παγιδευμένοι σε όλα
αυτά, εξακολουθούμε να πιστεύουμε για εμάς, ότι είμαστε οι καλύτεροι άνθρωποι
που πέρασαν ποτέ από τον πλανήτη αυτόν, έχουμε φορτωθεί παιδιά μου με χιλιάδες
άγκυρες πνευματικές, που δεν θα μας επιτρέψουν ποτέ, την οποιαδήποτε άνοδο στον
κόσμο του Θεού.
Ας μην
κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Μια τέτοια πορεία ενός ανθρώπου στην ζωή αυτή, δεν
τον βοηθά να γίνει κάτι το εκλεκτό, που να αξίζει κάποτε δικαιωματικά να σταθεί
στον κόσμο του Θεού. Βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια, στο να γίνει ένα ενεργειακό
απόβλητο του σύμπαντος.
Ένα τίποτα το χρήσιμο ,στον κόσμο του Θεού.
Βλέπεται δεν
ασχολήθηκε ποτέ αυτός ο άνθρωπος ,με την εξέλιξη του σαν αξία. Αναλώθηκε στην
ζωή αυτή στο να λέει σε όλους ,και να δείχνει σε όλους, ότι έχει κάποια αξία,
ότι είναι κάτι το σπουδαίο, φιγούρα και επίδειξη, στήριξε την εικόνα του σε
χάρτινα θεμέλια, που με την πρώτη βροχή λιώνουν ,και τον παρασέρνουν
γκρεμίζοντας την εικόνα που καλλιεργούσε τόσα χρόνια για τον εαυτό του.
Ένας κόκκος
άμμου, που μόλις βρέθηκε μόνος του, τον παρέσυρε το πρώτο μικρό κυματάκι που
τον βρήκε στην πραγματική του κατάσταση.
Και δυστυχώς
παιδιά μου οι περισσότεροι από εμάς , μοιάζουμε πάρα πολύ στον άνθρωπο που
μόλις περιέγραψα.
Ζούμε την
ζωή μας μέσα στο ψέμα, αρνούμενοι να αντιληφθούμε τον πραγματικό σκοπό που βρισκόμαστε σε αυτόν
τον πλανήτη ,αυτήν την χρονική στιγμή του σύμπαντος.
Όλη η
αλήθεια είναι εμπρός μας, και εμείς κοιτάμε αλλού, ψάχνοντας να βρούμε την
αλήθεια, σε οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση και πορεία, παρά να κοιτάξουμε εμπρός
μας.
Αρνούμενοι να
εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που μας έδωσε ο δημιουργός μας, με αυτό το πέρασμα
μας από την ζωή, για να εξελιχτούμε σε κάτι καλύτερο. Να γίνουμε και εμείς Θεοί
και να βρεθούμε στον κόσμο του.
Και δυστυχώς
παιδιά μου, οι περισσότεροι από εμάς, θα πάμε χαμένοι. Ο Βιολογικός μας
θάνατος, δεν πρόκειται να γεννήσει τίποτα το εκλεκτό στον κόσμο του ουρανού.
Γιατί δεν λέμε να αφυπνιστούμε επιτέλους και να δούμε την αλήθεια μας.
Δεν λέμε να
ξυπνήσουμε από τον πνευματικό ύπνο που μας έχουν παγιδέψει ,οι αισθήσεις μας
και οι απολαύσεις.
Δυστυχώς
παιδιά μου, δεν λέμε……………. Να πεθάνουμε.!!!!!!!
Ναι να
πεθάνουμε. Γιατί αν δεν πεθάνουμε, δεν πρόκειται να αναγεννηθούμε.
Φυσικά και
δεν εννοώ τον βιολογικό θάνατο μας. Πρέπει να πεθάνουμε εν ζωή.
Πρέπει να
πεθάνουμε τον πλανεμένο άνθρωπο μέσα μας ,αυτόν που βαδίζει σε λάθος μονοπάτι
,χωρίς σκοπό, αλλά οδηγώντας την ψυχή μας προς τον αφανισμό και την αιώνια
καταδίκη.
Σε τι μπορεί
να χρησιμεύσει ένας τέτοιος άνθρωπος στον κόσμο του Θεού; Σε τίποτα.
Ακόμα και
εσείς που μπορεί να δυσανασχετείτε τώρα με όσα λέω, ελάτε για λίγο αν μπορείτε
στην θέση του Θεού και πείτε μου. Αν ήσασταν εσείς Θεός, τι να τον κάνετε στον
κόσμο σας έναν τέτοιο άνθρωπο; Ένα τέτοιο πνεύμα, μια τέτοια ψυχή;
Θα σας
χάλαγε σίγουρα και όσους αληθινά καλούς θα είχατε εκεί.
Πρέπει
λοιπόν να πεθάνουμε. Εν ζωή. Για να αναγεννηθούμε άνθρωποι με τις προδιαγραφές
που μας έφτιαξε ο Θεός.
Και πώς
αλήθεια θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο.;
Να, τι εννοώ
όταν λέω να πεθάνουμε τον λάθος άνθρωπο που έχουμε μέσα μας. Αυτόν που με τον
τρόπο ζωής του δεν πρόκειται να πάει πουθενά΄.
Πρώτα από
όλα. Πρέπει να τον αδειάσουμε από μέσα μας. Πάρτε μια κόλα χαρτί και ανακαλύψτε
τον εαυτό σας. Γράψτε κάτω σκεπτόμενοι όλα όσα ανέφερα προηγουμένως, τα λάθη
σας , τον λάθος τρόπο ζωής σας, τι από αυτά που ανέφερα κάνετε και εσείς, και
τώρα που τα σκέπτεστε δεν σας αρέσουν, τι είναι αυτά που αποτελούν άγκυρες,
στην προσπάθεια σας να πετάξετε κάποτε ψηλά.
Μην
ανησυχείτε. Δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα να τα εντοπίσετε. Όλοι μας ξέρουμε
πολύ καλά τι είναι καλό και τι κακό. Άσχετα αν μας βολεύει να ισχυριζόμαστε,
ότι δεν μας τα έμαθε κανείς.
Με ειλικρίνεια
παιδιά μου. Ποντάρετε την ψυχή σας σε αυτήν την προσπάθεια. Δεν πρέπει να
αποτύχετε ,χρησιμοποιώντας δικαιολογίες. Κάποιος που είναι κακός, είναι κακός.
Δεν
ενδιαφέρουν κανέναν ,οι δικαιολογίες που μπορεί να προβάλει στον εαυτό του, για
τον λόγο που είναι κακός. Πόσον δεν μάλλον , οι δικαιολογίες του, δεν
ενδιαφέρουν τον Θεό.
Είναι αυτός
και η ψυχή του τώρα.
Αφού λοιπόν έχετε
γράψει όλα τα λάθη σας στον τρόπο που ζείτε, και έχετε ανακαλύψει την αλήθεια
σας, το ποιος πραγματικά είστε, και που σας οδηγεί αυτός ο τρόπος ζωής, πρέπει
να πάρετε την μεγάλη απόφαση.
Αυτόν τον
άνθρωπο που ανακαλύψατε μέσα σας και δεν σας αρέσει, αυτόν που και μόνοι σας
διαπιστώσατε , ότι σας οδηγεί στην καταστροφή και στην αιώνια καταδίκη της
ψυχής σας, αυτόν τον άνθρωπο παιδιά μου, πρέπει να τον πεθάνετε. Όχι βιολογικά
φυσικά.
Πρέπει να
μην του επιτρέψετε να συνεχίσει να υπάρχει και να σας παρασέρνει.
Αδειάστε από
μέσα σας όλα τα άσχημα που ανακαλύψατε με ειλικρίνεια. Όπως αδειάζουμε από ένα
δοχείο το νερό που δεν θέλουμε πια να υπάρχει εκεί.
Φυσικά και
θα χρειαστεί αγώνας. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που μας έμαθαν να
σκεπτόμαστε. Ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει τα πάντα. Μην εμπιστεύεστε την
φαντασία σας πιά. Να εμπιστευτείτε τον Θεό που ο κάθε ένας από εμάς έχει μέσα
του.
Φυσικά και
μπορείτε να αλλάξετε. Φυσικά και μπορείτε να αδειάσετε από όλα τα άσχημα που
κατευθύνουν την ζωή σας.
Αρκεί
πράγματι να θέλετε όσο τίποτε άλλο , να μην επιτρέψετε σε αυτό το δευτερόλεπτο
του συμπαντικού χρόνου που ονομάσαμε ζωή, να σας στερήσει την αιωνιότητα κοντά
στον Θεό.
Αρκεί να
είστε αποφασισμένοι να σωθείτε παιδιά μου.
Να είστε
αποφασισμένοι να αντιμετωπίσετε την αλήθεια σας. Και να αναρωτηθείτε.
Αυτήν την
ζωή ή την αιώνια.;
Είπαμε
χρειάζεται αγώνας. Μα και πάλι, ποιος στέφθηκε νικητής χωρίς να αγωνιστεί;
Αδειάζουμε
λοιπόν από μέσα μας κάθε λάθος στοιχείο και πάθος, και το αντικαθιστούμε με το
αντίθετο του καλό. Σκοτώνουμε το ψέμα, το αντικαθιστούμε με την αλήθεια. Ξεριζώνουμε
τον εγωισμό από μέσα μας και φυτεύουμε για να ριζώσει η αυτογνωσία και η σοφία
του Θεού. Αδειάζουμε άσχημα και γεμίζουμε με καλά.
Και πάντα θα
πρέπει να σκεπτόμαστε, ότι προσπαθούμε να γίνουμε κάτι, που να μπορεί να σταθεί
στον κόσμο του Θεού. Αυτή η σκέψη θα μας δίνει την δύναμη να σηκωνόμαστε πάλι
,κάθε φορά που θα πέφτουμε προσπαθώντας.
Μέχρι να
φτάσουμε στο σημείο ,που θα ξυπνήσουμε ένα πρωί, αναγεννημένοι .
Θα έχουμε
καταφέρει να σκοτώσουμε τον λάθος άνθρωπο μέσα μας, και να έχουμε αναγεννηθεί
πάλι παιδιά μου, εν ζωή.
Και όσοι από
εσάς νοιώσετε ότι χρειάζεστε βοήθεια σε αυτόν τον αγώνα, ελάτε να με βρείτε. Θα
είμαι για όσο χρόνο μου επιτρέψει ο Θεός κοντά σας.
Μπορεί αυτήν
την στιγμή, επηρεασμένοι από τις χαρές της ζωής και τις απολαύσεις να είναι
δύσκολο για κάποιους , να συλλάβουν την έκταση της σοβαρότατος ετούτης της
ομιλίας παιδιά μου.
Ίσως να
είναι ότι ποιο ωφέλιμο μπορεί να ακούσετε ποτέ. Και δεν το λέω με εγωισμό ,ότι
λέω κάτι πολύ σπουδαίο.
Απλά είναι
ότι ποιο ωφέλιμο ακούσατε ποτέ για εσάς, γιατί αφορά την σωτηρία της δικής σας
ψυχής. Και η ψυχή σας είναι ότι ποιο πολύτιμο είχατε ποτέ. Και με ενδιαφέρει να
υπάρχει για μια αιωνιότητα ,κοντά στον Δημιουργό μας.
Την αγάπη
μου και την ευλογία μου
Πατήρ
Φανούριος
ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ
