Ο βίος και το μαρτύριον της αθλήσεως του Αγίου Μόδεστου

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΣ

Στο Συναξάρι του Δεκεμβρίου υπάρχουν δύο Άγιοι που φέρουν το όνομα Μόδεστος, ενώ και οι δύο ήταν Αρχιεπίσκοποι Ιεροσολύμων.

Ο πρώτος, είναι Ιερομάρτυρας και εορτάζεται στις 18 Δεκεμβρίου,

ενώ ο δεύτερος είναι Όσιος και τιμάται στις 16 Δεκεμβρίου. 

Αν και επικρατεί μια σύγχυση για τους βίους των δύο ομώνυμων Αγίων, θα δούμε κάποια στοιχεία της ζωής τους, όπως τα διασώζει η παράδοση.

ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΥ Α' ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Ο Μόδεστος γεννήθηκε στη Σεβάστεια της Μ. Ασίας από ευσεβείς χριστιανούς γονείς, οι οποίοι πέθαναν στη φυλακή κατά το διωγμό του Διοκλητιανού (περίπου 305 μ. Χ.).

Το μόλις πέντε μηνών βρέφος Μόδεστο, οι δεσμοφύλακες το ανέθεσαν σε έναν ειδωλολάτρη άρχοντα. Σε ηλικία δεκατριών ετών έμαθε για τους πραγματικούς γονείς του και αποφάσισε να βαπτιστεί κι ο ίδιος χριστιανός.

Σ΄ αυτό συνετέλεσε και κάποιος χριστιανός χρυσοχόος από την Αθήνα, ο οποίος ανέλαβε τη φροντίδα του νεοφώτιστου Μοδέστου, τον έφερε στην Αθήνα και τον αγκάλιασε σαν παιδί του. Μετά το θάνατο των θετών γονέων του, η ζήλεια των δύο παιδιών του χρυσοχόου για την αρετή του Μοδέστου τα οδήγησε στο να τον πουλήσουν ως δούλο στην Αίγυπτο.

Η Χάρις του Θεού, όμως, δεν τον εγκατέλειψε.

Ο αφέντης του Μοδέστου κατηχήθηκε από το δούλο του, έγινε και ο ίδιος χριστιανός και ελευθέρωσε το Μόδεστο, τον ελευθερωτή του από τα δεσμά της αμαρτίας και του διαβόλου.

Φεύγοντας από την Αίγυπτο ο Μόδεστος κατευθύνεται για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, και εκεί, αφού άνοιξαν μπροστά του οι πύλες του Παναγίου Τάφου, ο πιστός λαός των Ιεροσολύμων, που είδε το θαυμαστό αυτό γεγονός, εξέλεξε το Μόδεστο αρχιεπίσκοπο της Μητρός Εκκλησίας, διάδοχο του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

Ο Θεός έδωσε στο Μόδεστο ένα χάρισμα, ώστε να θεραπεύει τα κατοικίδια ζώα, και ιδιαίτερα τα βόδια και τους ημιόνους.  

Άλλωστε, και κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του πραγματοποίησε θαυμαστά γεγονότα που σχετίζονταν με τα ζώα. Ενώ βρίσκονταν μπροστά στο βασιλιά ομολογώντας την πίστη του στον Αληθινό Θεό, μπροστά στο βασιλιά, εκείνος διέταξε τους στρατιώτες του να δέσουν τον Άγιο σε δύο άγριους ημιόνους και να τους αφήσουν να τρέξουν, προκειμένου να διαμελισθεί το σώμα τού Αγίου επάνω στις πέτρες.

Ό Άγιος Μόδεστος, όμως, σήκωσε το χέρι του προς τους ημιόνους, τους ευλόγησε και τότε αυτοί έφυγαν, αφήνοντάς τον λυμένο και αβλαβή.

Ό βασιλιάς έξαλλος διέταξε να τον ξαναδέσουν στους ημιόνους, όχι μόνο απ' τα χέρια αλλά και απ' τα πόδια, και να χτυπήσουν με πολλή δύναμη τα ζώα, ώστε να τρέξουν. 

Ο Μάρτυρας του Χριστού έλεγε, καθώς τον έσερναν οι ημίονοι: «Εάν ο Θεός είναι μαζί μας, κανείς δεν είναι εναντίον μας».

Κάποιος βοσκός βλέποντας τον Άγιο κι αναγνωρίζοντάς τον, τον πλησίασε και τού είπε: «Λυπήσου με, Πάτερ,  και βοήθησέ με, ώστε με τις ευχές σου ν' αποκτήσω ένα μοσχάρι».

Ό Άγιος Μόδεστος πρόσταξε τους άγριους ημιόνους να σταματήσουν να τον τραβούν. Κάλεσε τότε το βοσκό να πλησιάσει μαζί με το κοπάδι του κι ευχήθηκε:

«Ο Θεός, που ευλόγησε τα βόδια και τα πρόβατα του Αβραάμ, να σου χαρίζει κάθε χρόνο δύο μοσχάρια, ένα αρσενικό κι ένα :θηλυκό». Αμέσως μετά ο βοσκός αποχώρησε ευχαριστημένος και ο Άγιος διέταξε τους ημιόνους να επιστρέψουν στο μέρος απ' όπου είχαν ξεκινήσει να τον σέρνουν.

Πράγματι, οι ημίονοι υπάκουσαν γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα να εξαγριωθεί ακόμα περισσότερο ο βασιλιάς.

Ανείπωτα ήταν τα βασανιστήρια πού επακολούθησαν: έμπηξαν καρφιά στα πόδια του, τον λιθοβόλησαν, τον έριξαν σ' ένα λέβητα με καυτό μολύβι, τον έδεσαν σε μία κολώνα και άναψαν γύρω του μεγάλη φωτιά, αφού  πρώτα άλειψαν το κεφάλι του με πίσσα και λάδι.

Τίποτε, όμως, απ' αυτά δεν κατέβαλε τον Άγιο Μάρτυρα.

Και τότε ό βασιλιάς διέταξε τον αποκεφαλισμό του.

Λίγο πριν από το τέλος του, ό Άγιος Μόδεστος προσευχήθηκε  και τα τελευταία του λόγια ήταν:  «Κύριε Ιησού Χριστέ, δημιουργέ του φωτός, καταξίωσόν με της Βασιλείας Σου. Σέ, Δέσποτα, και μόνον επόθησεν η ψυχή μου και για Σένα κατεφρόνησα το θάνατο και τα βασανιστήρια. Μη με κρίνεις λοιπόν, ανάξιο των αγαθών Σου, φιλάνθρωπε, και δέομαί Σου, όποιος με επικαλεστεί και με εορτάζει και όποιος αναγνώσει το Μαρτύριό μου, βοήθησέ τον πάντοτε, χάριζέ του πλούσια τα ελέη σου και αποδίωξε από τον οίκον αυτού και από όλα τα ζώα του κάθε βλάβη και ασθένεια και πλήθηνέ τα, όπως ευλόγησες και επλήθηνες τα ποίμνια του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ και όλων των δούλων Σου, διότι είσαι ευλογητός στους αιώνες. Αμήν».

Αυτός είναι ο Άγιος Μόδεστος ο προστάτης των ζώων, και γιορτάζεται στις 18 Δεκεμβρίου.

Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Έχω πει πολλές φορές παιδιά μου, ότι τα πάντα είναι ενέργεια. Σήμερα θα το προχωρήσω λίγο παραπάνω και θα πω συμπερασματικά, ότι αφού τα πάντα είναι ενέργεια, άρα τα πάντα είναι Θεός.

Η ενέργεια του Θεού, δηλαδή το πνεύμα του Θεού, βρίσκεται παντού μέσα στο σύμπαν.

Αυτός είναι ο Κύριος των δυνάμεων. Ο δημιουργός και διαχειριστής κάθε μορφής ενέργεια και όχι μόνο.

Είναι η συγκολλητική ουσία, που διαπερνά , ελέγχει ,και κρατά ενωμένη ,όλη την τρισδιάστατη μορφή του σύμπαντος.

Είναι η ενέργεια της συνοχής που κρατά ενωμένα όλα τα μόρια , ενός δέντρου, ενός βράχου, της θάλασσας, της Γής και κάθε πλανήτη στο διάστημα ,και έτσι φαίνονται στα μάτια μας με την μορφή που τα βλέπουμε.

Είναι η ενέργεια που κρατά σε αρμονία όλη την φύση, στη Γή αλλά και στα σύμπαντα.

Ο Θεός είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Μέσω αυτής της ενέργειας,       { που εμείς οι άνθρωποι καταλαβαίνουμε καλύτερα σαν έννοια}, περιγράφοντας την σαν το πνεύμα του Θεού.

Η ενέργεια αυτή ,το πνεύμα του Θεού, είναι αυτή που διαπερνά και ενεργοποιεί και εμάς ,δίνοντας μας την κίνηση, την σκέψη, την λειτουργία, και την έκφραση της ύπαρξή μας γενικότερα.

Είμαστε λοιπόν ενέργεια. Μια ενέργεια σε άμεση συνάρτηση με τον Θεό. Αφού από αυτόν προερχόμαστε ,και είναι το πνεύμα του Θεού αυτό που μας κάνει να λειτουργούμε ,και να εμφανιζόμαστε σε τρισδιάστατη μορφή ,στον κόσμο αυτό.

Αν ξαφνικά αφαιρεθεί αυτή η ενέργεια από εμάς, καταρρέουν τα πάντα επάνω μας. Τίποτα δεν εμποδίζει πλέον τα μόρια του σώματος μας, να διαλυθούν και να εξαϋλωθούμε στην στιγμή.

Θα έχει αφαιρεθεί η ενέργεια της συνοχής από εμάς. Θα έχει αφαιρεθεί η δύναμη που μας κρατά σε τρισδιάστατη μορφή.

Είναι η ενέργεια που μετά τον φυσικό μας θάνατο εδώ στην Γή, εξακολουθεί και υπάρχει στον κόσμο του Θεού σαν πνεύμα, έχοντας πλήρη συνείδηση και αναμνήσεις, από την ζωή που διήνυσε εδώ στην γη.

Χωρίς το πνεύμα του Θεού, δεν υπάρχει τίποτε παιδιά μου.

Πολλοί επιστήμονες ,χρόνια ολόκληρα, ψάχνουν να ανακαλύψουν την προέλευση του ανθρώπου. Προέρχεται από τον πίθηκο λένε κάποιοι. Προέρχεται από την θάλασσα λένε άλλοι, από κάποιο ψάρι ή οργανισμό που βγήκε στην στεριά, και έγινε σιγά σιγά άνθρωπος.

Λες και ο δημιουργός που μπόρεσε να φτιάξει τον πίθηκο, είχε δυσκολία να φτιάξει απ ευθείας τον άνθρωπο. Ξαφνικά μέσα σε όλες τις μορφές ζωής, που πιθανόν να υπάρχουν στον ουρανό και την Γή , θεώρησε σαν την τελειότερη μορφή για να φτιάξει, τον πίθηκο.

Και μετά άρχισε να κόβει και να ράβει, μύτες, αυτιά, πόδια, χέρια, ουρές, μέχρι σιγά σιγά  να φτιάξει αυτό που σήμερα λέμε άνθρωπο. Οι επιστήμονες αυτό το λένε εξέλιξη. Σίγουρα υπάρχει η εξέλιξη σε κάθε μορφή ζωής στην Γή.

Όχι  όμως από πίθηκο σε άνθρωπο. Αυτό δεν είναι εξέλιξη. Είναι άλλη τελείως μορφή ζωής. Συγγενικής μεν σε πολλά σημεία, αλλά όχι εξέλιξη. Έχουν ανακαλυφθεί σε ανασκαφές ευρήματα πολύ παλαιά, που ο σκελετός μοιάζει με του σημερινού ανθρώπου. Αυτό δεν είναι απαραίτητο συμπέρασμα, ότι ο άνθρωπος προέρχεται από αυτές τις μορφές ζωής.

Το μόνο που βγαίνει σαν συμπέρασμα ,είναι ότι αυτές οι μορφές ζωής ήταν πολύ συγγενικές με τον άνθρωπο. Όπως όλα τα αιλουροειδή, έχουν την ίδια σωματική συγγένεια, χωρίς να ισχυριζόμαστε ότι το λιοντάρι προέρχεται εξελικτικά από την γάτα, ή το αντίθετο. Ας το σκεφτούμε αυτό.

Εγώ σαν άνθρωπος του Θεού ,τον ισχυρισμό ότι ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκο ,το λέω έλλειψη φαντασίας. Και τελικά πιστεύω ότι αντί να μας απασχολεί το από πού προερχόμαστε σαν είδος, και να ξοδεύει η ανθρωπότητα δισεκατομμύρια για την έρευνα αυτή, θα ήταν καλύτερα ,πολύ καλύτερα παιδιά μου, να μας απασχολεί το που πάμε σαν είδος εδώ στην γη, ή ακόμα καλύτερα το πού πάμε, μετά από την Γή. Και όλα αυτά τα χρήματα να ξοδευτούν για το καλό των σημερινών ανθρώπων.

Δεν έχω τίποτε με την επιστήμη. Πρακτικά το αντιμετωπίζω το θέμα.

Ξέρω όμως με σιγουριά ,ότι σε 300 η 400 χρόνια οι επιστήμονες εκείνης της εποχής, θα βρίσκουν πολύ αστεία, όλα όσα οι σημερινοί επιστήμονες ισχυρίζονται. Αυτό το ξέρουν και οι ίδιοι.

Είναι όμως παγιδευμένοι στην φιλοσοφία  της επιστήμης ,που αποδέχεται σαν σωστό ,μόνο ότι μπορεί να αναλυθεί αλλά και να επιβεβαιωθεί στα εργαστήρια ή στις μελέτες τους.

Άλλοι τώρα ισχυρίζονται ότι ο άνθρωπος και οι πλανήτες, προέρχεται από μια μεγάλη έκρηξη , που έγινε πολλά χρόνια πριν, και από αυτήν την έκρηξη δημιουργήθηκαν όλα.

Λες και όλη αυτή ή ύλη που ξεχύθηκε από την έκρηξη, δεν ήταν ενωμένη σε τρισδιάστατη μορφή από την ενέργεια της συνοχής. Αυτή την ενέργεια που άρχισε να συγκεντρώνει, και να ενώνει ,την διάσπαρτη ύλη , και να σχηματίζει πλανήτες στο σύμπαν. Και να τους κρατά μετέωρους σε πλήρη αρμονία και ισορροπία. 

Αυτή η έκρηξη δεν μπορεί να σχημάτισε τον άνθρωπο. Γιατί καμία έκρηξη δεν έχει συνείδηση, καμία έκρηξη δεν βλέπει όνειρα, καμία έκρηξη δεν έχει ψυχή και συναίσθημα, και καμία έκρηξη δεν έχει σχέση με τον πνευματικό κόσμο. Άλλο η ύλη, και άλλο ο αόρατος σε εμάς κόσμος των πνευμάτων.  Και στο σύμπαν δεν γίνεται τίποτα τυχαία.

Σε κάθε έκρηξη δημιουργίας, πάντα ο Θεός, ανάβει το φυτίλι, αφού όμως πρώτα έχει προγραμματίσει και στην ελάχιστη λεπτομέρεια, αυτά που θα συμβούν και θα εξελιχθούν μετά την έκρηξη, από την έκρηξη αυτή. Και το πνεύμα του Θεού είναι αυτό που διαχειρίζεται το σύμπαν.

Εκτός αν, με την τάση που έχουν οι άνθρωποι, να ονομάζουν Θεό ότι φοβούνται και δεν μπορούν να το καταλάβουν, ονομάσουν Θεό αυτή την φορά την έκρηξη, με αποτέλεσμα όταν θα θέλουν να προσευχηθούν στην έκρηξη Θεό τους, να πετάνε φουρνέλα πριν προσευχηθούν.

Γελάτε. Αλλά παιδιά μου ,για όλα είναι ικανός ο άνθρωπος.

Αναζητά τον δημιουργό του ,από την ημέρα που γεννιέται, με αποτέλεσμα αν δεν ευχαριστιέται με αυτόν που έχει και πιστεύει σήμερα, ή αν αυτός που πιστεύει σήμερα του βάζει δύσκολα, να προσπαθεί να ανακαλύψει κάποιον άλλο Θεό.

Κάτι να έχουμε να προσκυνάμε βρε αδελφέ. Τόσο πολύ και τόσο σοβαρά αναζητά τον Θεό ο άνθρωπος. Μα και τόσο πολύ λανθασμένα.

Άνθρωπος…… Φτιαγμένος με τέλειες προδιαγραφές για να μεγαλουργήσει, να γίνει και αυτός κατά χάριν ένας μικρός Θεός,  προτιμά να ζει σαν φοβισμένο θηρίο ,σαν σκλάβος, αναζητώντας Θεούς ,εκεί που μόνο Θεοί δεν κατοικούν. Θεούς που φτιάχνει ο άνθρωπος, επειδή είχε ανάγκη να προσκυνά έναν Θεό, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του.

Αρνείται να ελευθερώσει το μυαλό του, αρνείται να ανοίξει τα φτερά του, και ελεύθερος να πετάξει προς αναζήτηση της γνώσης, κοντά στον θεό. Αυτήν που κάποτε προσπάθησε να κλέψει, από τον Παράδεισο.

Ακόμα δεν έμαθε, ότι το μόνο που έχει να κάνει αν ζητά την γνώση…….. είναι να εξελιχθεί ο ίδιος πνευματικά ,για να μπορεί να διαχειριστεί την γνώση που ζητά, και ο Θεός θα του την δώσει αμέσως. Αυτό είναι και το γενικό σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο.

Κάποιοι λένε, ο δικός τους Θεός είναι ο σωστός, κάποιοι άλλοι λένε όχι ο δικός σας είναι λάθος, ο δικός μας Θεός είναι ο σωστός, και κάποιοι άλλοι μιλάνε για κάποιους άλλους Θεούς ,διάσπαρτους σε όλη την Γή, που έχουν υιοθετήσει ή εφευρέσει οι άνθρωποι, κατά το πέρασμα των αιώνων.

Εγώ όταν μιλάω για τον Θεό παιδιά μου, εννοώ τον μέγα δημιουργό που δημιούργησε και κρατά σε αρμονία τα πάντα. Αυτόν που τα έργα του και την παρουσία του ,την βλέπουμε  καθημερινά γύρω μας, κοιτώντας τα δέντρα, την φύση, την θάλασσα ,τα πάντα σε ουρανό και Γή.

Αυτόν που τα έφτιαξε όλα αυτά ,και τα διαχειρίζεται με σοφία  δισσεκατομμύρια χρόνια τώρα. Αυτόν που έφτιαξε και εμάς. Τον άνθρωπο. Τον ξέρουμε  μέσα από τα έργα του, και όμως εμείς ακόμα ψάχνουμε να τον βρούμε. Όταν μιλάω για Θεό, μιλάω για αυτόν που για χάρη του ανθρώπου , δεν δίστασε να στείλει τον ίδιο του τον υιό, τον Κ.Η. Ιησού Χριστό για να σπρώξει με την θυσία του και τις διδασκαλίες του, την ανθρωπότητα στην σωστή πορεία προς τον ουρανό.

Για αυτόν τον Θεό μιλάω. Ένας είναι ο θεός. Εμείς οι άνθρωποι τον έχουμε κάνει κομμάτια, και παίρνει ο κάθε ένας από εμάς το δικό του κομμάτι, και το ονομάζει Θεό.

Και σκοτώνουμε τον διπλανό μας ,που αναγνωρίζει για Θεό κάποιο άλλο κομμάτι ,που και αυτός πλανεμένος, το ονομάζει   Θεό του.

Εγώ μιλάω για τον έναν και μοναδικό Θεό. Το Α και το Ω. Το όλον.!!!!!!!!

Και έτσι παιδιά μου πρέπει να το βλέπουμε όλοι μας.

Ο δικός μου Θεός, αυτός για τον οποίο σας ομιλώ, είναι και ο δικός σας Θεός, είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, ανεξάρτητα από το ποια θρησκεία ακολουθεί κανείς.

Ένας είναι ο Δημιουργός, άσχετα με το πώς τον ονομάζει και τον προσεγγίζει ό κάθε ένας από εμάς.

Αυτός δίνει ενέργεια σε κάθε ψυχή που θα γεννηθεί στην Γή. Αυτός βάζει μέσα σε κάθε άνθρωπο που θα γεννηθεί το πνεύμα του, το πνεύμα του Θεού.

Αν εγώ είχα γεννηθεί ,ας πούμε στο Πακιστάν, τώρα θα ήμουν μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, θα ήμουν ποιο μελαχρινός, θα μίλαγα άλλη γλώσσα, και πολύ πιθανόν να είχα έρθει σήμερα ,να δουλέψω για εσάς, στον κήπο σας αν ήμουν στην Ελλάδα.

Η ψυχή μου όμως θα είχε ξεκινήσει το ταξίδι της από την ίδια πηγή που ξεκίνησε και η δική σας. Φτιαγμένη από  τα ίδια υλικά που έχει φτιαχτεί και η δική σας ψυχή.

Αν κάποιος από εσάς είχε γεννηθεί στην Αφρική, θα ήταν πολύ ποιο μελαχρινός, θα μίλαγε και αυτός άλλη γλώσσα, θα είχε πιθανόν άλλη θρησκεία, θα είχε άλλες συνήθειες, και πολύ πιθανόν να πούλαγε σήμερα κάποιο ρολόι η κάποιο cd σε κάποιον στην Ελλάδα ή σε κάποιο άλλο σημείο της Γής.

Και αυτού η ψυχή, από το ίδιο σημείο με εμένα και με εσάς θα είχε ξεκινήσει, και φτιαγμένη με τα ίδια υλικά και προδιαγραφές θα είχε φτάσει εδώ στην Γή.

Για να δώσουμε τελικά όλοι μας το παρόν μας στην Γή, όπου εδώ όμως ξεχνάμε ότι όλοι προερχόμαστε από τον ίδιο ουράνιο χώρο ,και χωριζόμαστε σε μαύρους, κίτρινους, άσπρους και μελαψούς. Λες και υπάρχει διαφορετικός Θεός για κάθε χρώμα.

Ο πόνος της ψυχής μου είναι ίδιος με τον πόνο της ψυχής, ενός μαύρου ανθρώπου, ενός σκούρου, ενός κίτρινου ή ότι άλλο χρώμα και ανθρώπινη  έκφραση υπάρχει.

Το κλάμα μου έχει τον ίδιο ήχο με οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου. Το δάκρυ μου την ίδια σύνθεση με όλους τους ανθρώπους, όταν κυλά. Το ίδιο γελάω και χαίρομε όπως ο κάθε ένας σε οποιοδήποτε σημείο της Γής.

Ο ίδιος Θεός που έφτιαξε εμένα και εσάς αδέλφια μου, έφτιαξε και όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους. Απλά οι ψυχές τους, βρέθηκαν σε διαφορετικό γεωγραφικό τόπο να ζήσουν το ταξίδι τους στην γη. Αυτή είναι η μόνη μας διαφορά.

Εμείς όμως οι άνθρωποι χωρίζουμε και τον Θεό σε άπειρα κομμάτια, σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, γιατί ο κάθε ένας από εμάς θεωρεί το σημείο όπου γεννήθηκε, σαν κάτι το πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό, και πρέπει να κάνει εχθρούς και να σκοτώσει ή να περιφρονήσει στην καλύτερη, όλους τους υπόλοιπους ,που δεν ήταν τόσο προνομιούχοι να γεννηθούν , εκεί που γεννήθηκε αυτός, έχοντας το ίδιο με αυτόν χρώμα.

Αν είχαμε όμως την ίδια υπερηφάνεια και τάση να καμαρώνουμε, όχι για τον τόπο που ζούμε, αλλά για τον τόπο από τον οποίο προήλθαμε, και που κάποτε θα ξαναπάμε………. Φανταστείτε πόσο απίστευτα όμορφη, θα ήταν η ζωή μας εδώ . Αδέλφια στον Ουρανό, αδέλφια και στην γη. Η απόλυτη ισορροπία και ευλογία.

Βλέπω στις αθλητικές συναντήσεις ,όταν γίνεται η απονομή των επάθλων στους νικητές, πόσο συγκινημένοι είναι οι αθλητές ,βλέποντας την σημαία της χώρας τους να κυματίζει.

Πόσο υπερήφανοι που γεννήθηκαν εκεί ,που η σημαία που βρήσκεται εμπρός τους, και ο εθνικός ύμνος που ακούγεται, τους καθορίζει.

Βλέπω στρατιώτες ,κάτω από το ανέμισμα της σημαίας τους, να είναι έτοιμοι να ξεχυθούν και να σκοτώσουν, όποιον βρίσκεται στα απέναντι χαρακώματα που κυματίζει  διαφορετική σημαία με αυτούς.

Είναι έτοιμοι να χάσουν την ανθρωπιά τους και να διαπράξουν εγκλήματα και αδικίες, επειδή ο αρχηγός τους, τους είπε ότι οι άλλοι με την διαφορετική σημαία, πρέπει να πεθάνουν γιατί δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της δικής τους πατρίδας και σημαίας.

Και το κάνουν με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση, καμαρώνοντας μάλιστα μετά την μάχη ,για το ποιος σκότωσε τους περισσότερους.

Και όλα αυτά επειδή οι αντίπαλοι τους, έτυχε να γεννηθούν σε άλλο γεωγραφικό τόπο από αυτούς, όπου επικρατούν άλλα πιστεύω, και άλλες θρησκευτικές αντιλήψεις. Επειδή έτυχε οι αρχηγοί τους να έχουν διαφορετικά συμφέροντα, από τους αρχηγούς της εδώ μεριάς, χιλιάδες άνθρωποι θα πρέπει να πεθάνουν.

Και κανένας δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του ,ότι όλοι είμαστε ουράνια αδέλφια, με τον ίδιο πατέρα και δημιουργό. Κανείς δεν σκέπτεται ότι ξεκινήσαμε όλοι μας από την ίδια αφετηρία.

Και φυσικά, σίγουρα κανείς δεν σκέπτεται ,ότι μπορεί κάποτε να συναντηθούμε πάλι εκεί από όπου όλοι μας ξεκινήσαμε, για να δώσουμε λόγο και αναφορά, και στον Θεό, για την πορεία μας στην Γή ,αλλά και στα αδέλφια μας εκεί ψηλά, προσπαθώντας να τους εξηγήσουμε τον λόγο, που τους αφαιρέσαμε την ζωή εδώ στην Γή.    

Σε βαθιές σκέψεις σας βάζω, το ξέρω.

Όμως όπως συνηθίζω να λέω πάντα, εγώ παιδιά μου είμαι υπεύθυνος για αυτά που λέω και εννοώ. Και όχι για αυτά που κάποιος άλλος καταλαβαίνει.

Μυαλά προσπαθώ να ελευθερώσω, και ψυχές από την πλάνη να σώσω.

Αυτό είναι όλο.

Όσοι καταλαβαίνουν ας ευεργετηθούν με τα συμπεράσματα που θα βγάλουν, και όσοι δεν καταλαβαίνουν ας με βρίσουν όπως συνήθως. Όταν μου επιτίθενται για αυτά που γράφω, όσοι δεν συμφωνούν, καταλαβαίνω ότι κάνω σωστά αυτό που κάνω. Αλλοίμονο αν δεν υπήρχαν αντιδράσεις και συμφωνούσαμε σε όλα.

Οι ερευνητές της αλήθειας ανάμεσα σας, είμαι σίγουρος ότι, έχουν καταλάβει το μήνυμα που σας στέλνω σήμερα. Πολλοί που θα δουν τα πράγματα, από την οπτική γωνία που σας παρουσιάζω σήμερα, δεν μπορεί, θα δουν την αλήθεια των σκέψεων μου.

Σίγουρα κάποια στιγμή, πρέπει να αλλάξουν πολλά. Πρέπει να αφήσουμε την σοφία του Θεού να μπει μέσα μας, σε όλους τους ανθρώπους της Γής, να μας ενώσει ενεργειακά, να καταλάβουμε το μάταιο της διαφορετικότητας ,που μας κάνει εχθρούς και αντιπάλους, και να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια.

Μόνο έτσι το ανθρώπινο είδος θα πάει μπροστά παιδιά μου και θα βρει τον πραγματικό του προορισμό.

Αν δεν μπορούμε να το συλλάβουμε αυτό σαν έννοια, ας πάρουμε για παράδειγμα ,ας πούμε, τα σκυλιά. Διαφορετικά μεγέθη, διαφορετικά χρώματα, διαφορετικές ράτσες, και όμως όλα γνωρίζουν μεταξύ τους, ότι είναι ίδια μορφή ζωής.

Δεν τσακώνονται τα άσπρα με τα μαύρα, επειδή έχουν άλλο χρώμα. Αποδέχονται το ένα το άλλο και αναγνωρίζουν ότι είναι αδέλφια από την ίδια οικογένεια.

Εμείς που έχουμε και περισσότερο μυαλό από τα σκυλιά, γιατί δεν μπορούμε αλήθεια , να αποδεχτούμε κάτι τέτοιο;

Σκέψεις για προχωρημένους είναι όλα αυτά. Σκέψεις για ανθρώπους που μπορούν να δουν, την αλήθεια, χωρίς να την φοβηθούν και να την σκοτώσουν, επειδή δεν την καταλαβαίνουν.

Χωρίς να χλευάσουν και λοιδορήσουν αυτόν που την μοιράζεται μαζί τους.

Σκέψεις για ανθρώπους που έχουν για κινητήρια δύναμη του νου τους ,την αγάπη.

Ας έρθουμε τώρα και στα δικά μας χωράφια, με τα δικά μας προβλήματα και σχετικά με την ομιλία αυτή θέματα.

Όλοι εμείς αδέλφια μου που είχαμε την ευλογία ,να γεννηθούμε σε αυτόν τον τόπο που λέγεται Ελλάδα, και να ονομαζόμαστε Έλληνες, κουβαλάμε είναι αλήθεια μεγάλο βάρος από την ιστορία των προγόνων μας.

Κουβαλάμε όμως και μεγάλη ευλογία που γνωρίσαμε την αγάπη του Χριστού μας, και ζούμε μέσα σε αυτήν. Όσοι τουλάχιστον ζουν μέσα σε αυτήν.

Και εμείς είμαστε υπερήφανοι για την σημαία μας, για την ιστορία μας, για τον τόπο μας.

Ύστερα όμως από όλα όσα είπα σήμερα, σε αυτήν την ομιλία, πιστεύω ότι θα ανοίξουν νέοι διευρυμένοι ορίζοντες στην σκέψη μας. Και πρέπει να καταλάβουμε ότι και οι ψυχές των άλλων ανθρώπων ,που δεν γεννήθηκαν στον τόπο τον δικό μας, είναι και αυτές αδέλφια μας ψυχές, από τον ίδιο τόπο σταλμένες.

Είμαστε υπερήφανοι για το παρελθόν μας. Τώρα θα πρέπει όμως να κάνουμε τα παιδιά μας ,υπερήφανα και για το μέλλον μας. Θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκέπτεται ,και βλέπει τα πράγματα η ανθρωπότητα, που σαν τυφλή βαδίζει προς τον πνευματικό γκρεμό.

Ο κάθε άνθρωπος, ο κάθε λαός, θα φτάσει τόσο ψηλά όσο ψηλά στοχεύουν τα όνειρα ,που οι  αξίες του, θα μπορέσουν να δημιουργήσουν και διαχειριστούν.

Ας τολμήσουμε λοιπόν να κάνουμε το χρέος μας σαν Έλληνες για ένα καλύτερο αύριο ,της Ελλάδος, των παιδιών μας , της κοινωνίας μας, όλης της ανθρωπότητας.

Ποιο είναι αυτό; Μα να μεταφέρουμε το σημερινό μήνυμα της ομιλίας αυτής, σε όλους τους ανθρώπους, με κάθε τρόπο. Στις γενικές συζητήσεις μας, στα ποιήματα τους οι ποιητές, στα κείμενα τους οι συγγραφείς, και με όποιον άλλο τρόπο μπορεί να μεταδώσει ο κάθε ένας από εμάς ,την γενική ιδέα.

Ας κατανοήσουμε και ας βοηθήσουμε και άλλους να κατανοήσουν, ότι όλοι είμαστε αδέλφια από τον ίδιο πατέρα.

Μπορεί να μην έχουμε τα μέσα για τις δημιουργίες των προγόνων μας, άλλα έχουμε μέσα μας ,τα πνευματικά μέσα και τα ουράνια όπλα ,για να αναπτύξουμε την ανθρωπιά σε αυτόν τον πλανήτη, να διαδώσουμε την αγάπη, την ευγένεια ψυχής, την καλοσύνη, την ψυχική ποιότητα. Είναι αλήθεια ότι κατά κάποιον τρόπο ,είμαστε εκλεκτοί του ουρανού. Είναι μεγάλη τιμή,αλλά και μεγάλη ευθύνη.

Κάποτε οι πρόγονοί μας έφεραν τον πολιτισμό στους ανθρώπους, όταν η ανθρωπότητα χρειαζόταν πολιτισμό, για να υπάρχει και να ξεφύγει από την αυθαιρεσία  των ισχυρών.

Εμείς οι νεότεροι Έλληνες , ας προσπαθήσουμε να σώσουμε αυτόν τον πολιτισμό ,και να βοηθήσουμε τον άνθρωπο να γίνει πάλι άνθρωπος, αλλά με τις προδιαγραφές που τον έφτιαξε ο Θεός αυτήν την φορά. Και οι άλλοι λαοί να είστε σίγουροι ,ότι θα ακολουθήσουν.

Στα δύσκολα χρόνια που μπορεί να έρθουν, ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ανοικτή την πύλη που οδηγεί στον ουρανό, για τους ανθρώπους. Αυτό να έχουμε σαν αποστολή.

Να καλυτερέψουμε πρώτα εμείς ποιοτικά σαν άνθρωποι, σαν ψυχές, σαν πνεύματα και να γίνουμε δάσκαλοι για τους υπόλοιπους λαούς ,μεταδίδοντας τους την ποιότητα μας και όχι το μίσος και τον φανατισμό μας.

Παρουσιάζοντας  την σωστή έκφραση της Ορθοδοξίας σε όλους τους λαούς. Δείχνοντας τους τον δρόμο ,που οδηγεί στον ουρανό, και όχι στο σκοτάδι.

Χωρίς μίσος και φανατισμό όπως είπα και πρίν.Αν ενωθούμε όλοι μας σε αυτόν τον σκοπό και τα καταφέρουμε, τότε όλες οι επόμενες γενιές θα μιλάνε για τον δικό μας άθλο.

Ακόμα και στον Ουρανό θα μιλάνε για το έργο των Ελλήνων.!!!!!!!!!

Για το πώς κατάφεραν μια χούφτα Έλληνες ,να αλλάξουν τα σχέδια του Θεού, και αντί να έρθει η αποκάλυψη, να έρθει με μεγάλη χαρά από τον Θεό, μια ακόμη ευκαιρία στην ανθρωπότητα. Να στόχος, για έναν που με υπερηφάνεια λέει ότι είναι Έλληνας.

Να ενώσουμε όλες τις ψυχές της Γής, με την ίδια ένωση που ήταν ενωμένες στον Ουρανό, χωρίς χρώμα, γλώσσα και διαφορετικές θρησκείες, με το πνεύμα του Θεού και πάλι.

 Είναι δύσκολο τελικά να είσαι Έλληνας. Να έχεις μέσα στο D.N.A σου ,το κύτταρο της δημιουργίας ,και να μην μπορείς να δημιουργήσεις τίποτα.

Και όμως αδέλφια μου μπορούμε. Μπορούμε να επιδιορθώσουμε και να αναδημιουργήσουμε τον εαυτό μας. Να αναγεννήσουμε μια νέα Ελλάδα, με κομμάτια από το παρελθόν, το παρόν και να την σπρώξουμε ξανά δοξασμένη στο μέλλον.

Μια Ελλάδα που αν το πιστέψουμε, θα μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα ενώνοντας όλες τις ψυχές της Γής, με συγκολλητική ουσία την αγάπη.

Γιατί παιδιά μου ο 3^ος παγκόσμιος πόλεμος που όλοι φοβόμαστε μην γίνει, έχει Ίδη ξεκινήσει εδώ και κάποια χρόνια. Όχι με όπλα και βόμβες όπως περιμέναμε.

Είναι ένας πνευματικός παγκόσμιος πόλεμος που διεξάγεται αόρατος στο γυμνό μάτι, αλλά τα αποτελέσματα και τις απώλειες, τις βλέπουμε καθημερινά. Και δυστυχώς εμείς οι Έλληνες χάνουμε σε αυτόν τον πόλεμο.

Χάνουμε αξίες, χάνουμε ήθη και έθιμα, χάνουμε την αγάπη και τον σεβασμό από τις οικογένειες μας, χάνουμε την ποιότητα μας σαν άνθρωποι, χάνουμε ακόμα και τον Χριστό από δίπλα μας.

Χανόμαστε και εμείς γενικά, όπως όλο το ανθρώπινο είδος.

Ας ανασκουμπωθούμε λοιπόν , ας δούμε τι γίνεται γύρω μας ,και ας ετοιμαστούμε για αντεπίθεση. Να σωθούμε εμείς, η Ελλάδα και η ανθρωπότητα.

Όλη η ανθρωπότητα ας ξυπνήσει επιτέλους ,και να θυμηθεί από πού ξεκινά το ταξίδι της σαν ψυχή, ας συνειδητοποιήσει ότι ένας είναι ο Θεός ο δημιουργός των πάντων, ότι όλοι είμαστε αδέλφια, από το ίδιο σπίτι ,και εκεί κάποτε θα ξαναβρεθούμε.

Άσκοποι οι πόλεμοι. Στέλνει ο κόσμος τα παιδιά του να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα εταιριών και καιροσκόπων.

Ανοησία ο ρατσισμός, διαφορετικούς δεν μας κάνει το χρώμα του δέρματος μας, αλλά η ποιότητα της ψυχής μας και η παιδεία μας.

Χάσιμο χρόνου το μίσος και η κακία, αφού μας στερεί χρόνο από την αναζήτηση μας, για το μονοπάτι που οδηγεί στον Θεό. Ας ανακαλύψουμε εμείς αυτό το μονοπάτι, και ας οδηγήσουμε και όλες τις υπόλοιπες αδέλφια μας ψυχές, εκεί.

Γιατί παιδιά μου η ζωή είναι στον Ουρανό. Εδώ είναι ένα δοκιμαστικό μόνο στάδιο, για να δει ο Θεός ποιες από όλες τις ψυχές που στέλνει εδώ για εκπαίδευση, αξίζουν να ζήσουν εκεί.

Τόσο απλά και χωρίς πολλές φιλοσοφίες και λεκτικές γαρνιτούρες, αυτή είναι όλη η αλήθεια ,για την παρουσία μας στην Γή. Περνάμε από εδώ για εκπαίδευση και εξετάσεις ,μήπως και καταφέρουμε να κερδίσουμε την αιώνια ζωή στον Ουρανό.

Όπως έχω ξαναπεί, μαζί μας θα πάρουμε μόνο τις πράξεις μας, και τα αποτελέσματα από αυτές ,στις ζωές των άλλων ανθρώπων.

Εγώ δεν θα είμαι για πολύ καιρό ακόμα μαζί σας. Δυστυχώς δεν θα προλάβω να δω τα σχέδια που είχα να πραγματοποιούνται. Υπάρχουν όμως άλλα σχέδια στον ουρανό ,που θα ξεκινήσουν σε λίγο.

Θα έρθουν άλλες ψυχές, να συνεχίσουν αυτό που άρχισα , πατώντας πάνω σε αυτά που σας γράφω και σας λέω κατά καιρούς , αλλά προσθέτοντας πολύ περισσότερη σοφία και γνώση στα δικά μου λεγόμενα.

Και θα αγωνιστούν και αυτοί, για να σας φέρουν ακόμα ποιο κοντά, στον ένα και μοναδικό Θεό.

 Θα τους γνωρίσετε εύκολα παιδιά μου ,αυτούς τους σταλμένους δασκάλους.

Πολύ εύκολα. Θα είναι Θεοφώτιστοι!!!  ,και θα εκπέμπουν αληθινή αγάπη.!!!!!!!!!!!

Να προσέχετε μόνο, όπως συνηθίζετε να λέτε εδώ στην γή, τις απομιμήσεις.

Χαιρετώ όλες τις ψυχές. Όλων ανεξαιρέτων των χρωμάτων και κάθε γήινης πατρίδας.

Να είστε ευλογημένοι αδέλφια μου ψυχές ,όλης της Γής και του Ουρανού.

Και καλή αντάμωση στο σπίτι μας.

Πατήρ Ιωάννης

ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ