ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ.

Ο άνθρωπος δεν είναι ένα τυχαίο δημιούργημα του σύμπαντος.

Δεν προήλθε τυχαία σαν συνέπεια ,από αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν σήμερα μεγάλη έκρηξη.

Και φυσικά δεν προέρχεται ,όπως άλλοι επιστήμονες μπορεί να ισχυρίζονται, από τον πίθηκο.

Έχω τοποθετηθεί και εξηγήσει τις απόψεις μου πάνω σε αυτό το θέμα, σε προηγούμενες ομιλίες μου, οπότε για εξοικονόμηση χρόνου, για όσους με παρακολουθούν, δεν χρειάζεται να τις επαναλάβω και σήμερα.

Δεν δημιουργήθηκε τυχαία ο άνθρωπος. Κάποια στιγμή δηλαδή που ο Δημιουργός μας δεν είχε τι να κάνει, μονολογούσε και έλεγε, τι να κάνω σήμερα, τι να κάνω για να περάσει η ώρα; Μωρέ δεν φτιάχνω τον άνθρωπο; Και έτσι για να περάσει η ώρα του μας έφτιαξε.

Όχι βέβαια, και ας με συγχωρήσετε για τον τρόπο που το παρουσίασα. Όμως τίποτα δεν γίνεται τυχαία στο σύμπαν παιδιά μου. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία στον κόσμο του Θεού.

Ακόμα και για τους υποστηρικτές της μεγάλης έκρηξης, σαν την αρχή της δημιουργίας, θα πρέπει να πω, ότι κάποιος άναψε το φιτίλι για να γίνει αυτή η έκρηξη. Αφού προηγουμένως είχε προγραμματίσει την πορεία της έκρηξης, και όλα αυτά που θα επακολουθούσαν από αυτήν έως την τελευταία λεπτομέρεια.

Αποτελέσματα από εκείνη την έκρηξη δισεκατομμύρια χρόνια πριν, εξελίσσονται και ανακαλύπτονται ακόμα και σήμερα. Είπαμε τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Όμως η έκρηξη δεν παράγει συναίσθημα, δεν παράγει δάκρυ, δεν παράγει ψυχή, δεν παράγει πνεύμα.

Πνεύμα……… Τι είπα τώρα; Πνεύμα.  Ένα παντοδύναμο ενεργειακά σώμα, που μπορεί να βρεθεί παντού στο σύμπαν, ανεπηρέαστο από τις συνθήκες που επικρατούν εκεί, και να σκέπτεται ,αποφασίζει , ενεργεί, και δημιουργεί, χωρίς τον κίνδυνο να καταστραφεί.

Χωρίς τον κίνδυνο να καταστραφεί φυσικά, αφού τηρεί όλες τις υποχρεώσεις και προϋποθέσεις που απαιτεί από αυτό, ο πνευματικός κόσμος.

Υπάρχει τάξη και αρμονία στο σύμπαν και δεν κάνει το κάθε πνεύμα ότι θέλει.

Το πνεύμα είναι ένας πολύτιμος βοηθός και συνεργάτης του Δημιουργού μας. Του Θεού.

Από πού όμως δημιουργείτε το πνεύμα;

Από τον άνθρωπο. Μεταφέροντας μέσα του, όλες τις αναμνήσεις ,τις εμπειρίες και τις αξίες που απόκτησε ο άνθρωπος, κατά το πέρασμα του από αυτήν την ζωή.

 Ναι. Δεν χανόμαστε μετά τον θάνατο. Απλά γεννιόμαστε σαν πνεύματα σε έναν άλλο κόσμο, στον κόσμο του Θεού, σε μια άλλη διάσταση, διατηρώντας όμως τις αναμνήσεις μας από αυτήν την ζωή. Δεν παύουμε να υπάρχουμε.

Ο λόγος λοιπόν που ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό, παιδιά μου είναι το πνεύμα που δημιουργεί κατά από το πέρασμα του από την ζωή.

Ένας πολύτιμος βοηθός και συνεργάτης του Θεού, ένας κατά χάριν Θεός, αν εξελιχθεί σωστά, που θα μπορεί και αυτό να δημιουργεί στον υπέροχο κόσμο του δημιουργού μας.

Στον κόσμο αυτό ερχόμαστε σαν ψυχές. Ο δημιουργός μας , βάζει από το ξεκίνημα της πορείας μας σαν άνθρωποι, ενέργεια από τον ίδιο μέσα μας, και έτσι θα έλεγα παίρνουμε μπροστά. Είναι αυτό που λέμε όπως είπα πριν, ψυχή.

Και είναι πάλι αυτό που ο ίδιος ο Θεός εννοεί ,όταν μας λέει ότι μας έφτιαξε κατ’ εικόνα και ομοίωση. Ενεργειακά κατ’ εικόνα και ομοίωση.

Όχι εμφανισιακά. Αλλιώς θα ήμασταν όλοι με την ίδια μορφή.

Είμαστε ενέργεια από την δική του ενέργεια, που μας την εμπιστεύτηκε να την ταξιδέψουμε στο πέρασμα μας από την ζωή αυτή. Έτσι γινόμαστε ένα σώμα με τον ίδιο. Ένα αιώνιο σώμα σε μια υποσχόμενη αιώνια σχέση. Με σκοπό την εξέλιξη μας σαν ψυχές, να γίνουμε πολύτιμα πνεύματα και συνεργάτες  του ,για το έργο που συντελείτε στον κόσμο του.

Για μια αιωνιότητα.

Για αυτό λοιπόν δημιούργησε τον άνθρωπο. Υπήρχε λόγος για την δημιουργία του ανθρώπου, και δεν μεσολάβησε κανένα τυχαίο γεγονός. Όλα μελετημένα και σοφά πραγμένα από τον ίδιο.

Και εκεί πού πάμε σαν πνεύματα πλέον ,ανάλογα φυσικά με την αξία που έχουμε αποκτήσει, ανάλογα με την ποιότητα του πνεύματός μας ,και την καθαρότητα ,θα καταταγούμε στο πόστο που μας αξίζει και μπορούμε να ανταποκριθούμε, σύμφωνα πάντα με τις δυνατότητες μας και θα αρχίσει το αιώνιο ταξίδι μας, βάζοντας και εμείς ένα λιθαράκι στην λειτουργία και ισορροπία του σύμπαντος.

Υπάρχει συνεχής εκπαίδευση, δραστηριότητες, υπάρχει ζωή. Ποιοτική ζωή και δημιουργία.

Ο Θεός μας είπε. Έχω πολλά διαμερίσματα στον Ουρανό. Προχωρώντας λίγο περισσότερο τα λόγια του θα έλεγα, ότι ο Παράδεισος έχει πολλά επίπεδα. Αυτό που ο Θεός μας ονόμασε διαμερίσματα. Και ανάλογα με την βαθμολογία που αποφοιτήσαμε από το σχολείο της ζωής, ανάλογα με την ποιότητα που προσδώσαμε στο πνεύμα μας, όσο ζούσαμε, αυτό θα καταταγεί και στο ανάλογο επίπεδο, με άλλα πνεύματα που συγκέντρωσαν και αυτά την ίδια βαθμολογία.

Οσα πνεύματα για παράδειγμα βαθμολογήθηκαν με 10 στην αποφοίτηση τους από αυτήν την ζωή, θα βρεθούν στο επίπεδο που κατοικούν τα πνεύματα με βαθμολογία 10.

Το ίδιο και αυτά που συγκέντρωσαν 20 , το ίδιο και αυτά που συγκέντρωσαν 30 ,και ποιος ξέρει μέχρι ποιόν αριθμό συνεχίζεται η βαθμολογία της αξιολόγησης ενός πνεύματος.

Το όμορφο με αυτήν την ταξινόμηση , που δίνει και το στίγμα της σοφίας του Θεού, αλλά και της αγάπης του προς τον άνθρωπο, είναι ότι αυτοί για παράδειγμα που συγκέντρωσαν 10 δεν θα γνωρίζουν ότι πάνω από αυτούς σε ανώτερα επίπεδα , υπάρχουν μυριάδες άλλα πνεύματα που συγκέντρωσαν καλύτερη βαθμολογία, για να μην νοιώθουν οι αποτυχημένοι στον κόσμο του Θεού.

Έτσι και αυτοί με το 10 σαν βαθμολογία ,θα ζουν ευτυχισμένοι στον Παράδεισο, ασχολούμενοι με δραστηριότητες που μπορεί να διαχειριστεί κάποιος που κρίθηκε με αυτή την βαθμολογία.

Αρκεί να μπει κάποιος στον Παράδεισο. Από κει και πέρα χωρίς να έχει χάσει την συνείδηση και τις αναμνήσεις του από αυτήν την ζωή, θα ζει μια ευτυχισμένη ζωή, χωρίς φόβο, χωρίς τις ανθρώπινες ανάγκες και υποχρεώσεις, για χρήματα, ενοίκια, φαγητό και γενικά όλα αυτά που μας γέμιζαν με άγχος και στεναχώρια όσο είμασταν στην ζωή.

Στο επίπεδο όπως είπα ,που μπορεί να εκφραστεί και να υπάρξει. Εκεί που κατατάχθηκε.

Προς τεκμηρίωση των όσων λέω ,σχετικά με τα επίπεδα του Παραδείσου, θα σας θυμίσω την Δευτέρα προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου, στην οποία λέγει στους Κορινθίους, την αρπαγή του από την γη, και την άνοδο του έως τον τρίτο ουρανό. Όπου είδε μεγάλα και θαυμάσια από τον κόσμο εκείνο, τα οποία φυσικά ανθρώπινο στόμα δεν μπορεί να περιγράψει και να πει.

Αυτό που ο Απόστολος Παύλος χαρακτήρισε σαν τρίτο ουρανό, εγώ σας το περιγράφω σαν τρίτο επίπεδο. Το ίδιο πράγμα λέμε.

Και επειδή όσα λέω έως τώρα μπορεί σε κάποιους , να τους κάνει να σκέπτονται, μωρέ μια χαρά είναι όλα μετά τον θάνατο. Τι κάθομαι και βασανίζομαι εδώ. Έφυγα.

Και να θελήσουν να τερματίσουν την εδώ παρουσία τους, με τα βάσανα τα προβλήματα, τις αρρώστιες και τις σκοτούρες ,βάζοντας τέρμα στον ζωή τους, θα πω το εξής.

Έφυγες παιδί μου. Αυτό είναι σίγουρο. Μόνο που δεν μπορείς να φανταστείς που θα βρεθείς το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο ,που θα αποδράσεις από την ζωή.

Από την αρχή να ξεκαθαρίσω ,ότι ξέχνα τον Παράδεισο ,και τα ωραία που περιέγραψα πριν, για όσους υπάρχουν εκεί.

Χίλιες φορές θα μετανιώσεις για αυτό που έκανες, όταν δεις ποιοι θα σε παραλάβουν και που θα πορευτείς. Χίλιες φορές θα παρακαλάς να γυρίσεις ξανά στην γη και να περάσεις διπλά  τα βάσανα που σε οδήγησαν στην αυτοκτονία.

Αλλά τότε……. Παιδί μου θα είναι αργά.

Δεν θα έχεις σκοτώσει το σώμα σου  μόνο ,αλλά θα έχεις σκοτώσει και το πνεύμα του Θεού που σου εμπιστεύτηκε, να το ταξιδέψεις με ασφάλεια μέσα στο σώμα αυτό ,και να το εξελίξεις. Θα έχεις καταστρέψει την ψυχή σου.

Οπότε δεν χρειάζεσαι εμένα για να στο πω. Καταλαβαίνεις ότι……..ξέχνα τον Παράδεισο.

Στον Παράδεισο ,ανεξάρτητα από το επίπεδο, θα βρεθούν αυτοί που αγωνίστηκαν, εξελίχθηκαν, δοκιμάστηκαν και πέτυχαν μέσα στην αγάπη και την αλήθεια τους, καλλιεργώντας  το πνεύμα τους, για να μπορεί να σταθεί εκεί.

Τίποτα δεν χαρίζεται στον κόσμο του Θεού αν δεν το αξίζει κάποιος. Δεν είναι όπως στην γη, που μπορεί ένας ανάξιος πνευματικά και ποιοτικά άνθρωπος, να κατέχει μεγάλα αξιώματα, βασίλεια, αυτοκρατορίες, πλούτη και δόξα, εκμεταλλευόμενος συγκυρίες, γνωριμίες, βρώμικες συναλλαγές, ξεπουλώντας συνειδητά την ψυχή του στο κακό, τυραννώντας και βασανίζοντας ανθρώπων ψυχές.

Θα μου πείτε, καλά, και αυτών των ανθρώπων τα πνεύματα που πάνε;

Όλοι σας ξέρετε την απάντηση. Όπως και να ονομάζουν τον κόσμο τους, το σίγουρο είναι ότι θα είναι μακριά από την αγάπη και την θαλπωρή του Θεού.

Μακριά και αλάργα που λέει και ο λαός μας.

Όπως έλεγα όμως πριν, και αυτό είναι που ενδιαφέρει εμάς στην σημερινή ομιλία, είναι το που θα πάμε εμείς, και τι προδιαγραφές χρειάζονται για να βρεθούμε εκεί.

Στον Παράδεισο. Τι πρέπει να κάνουμε για να μπορεί το πνεύμα μας να βρεθεί στον κόσμο του Θεού.

Ξέρετε κάτι παιδιά μου; Κανείς από τον Ουρανό δεν θα μας κατηγορήσει αν δεν γίνουμε Άγιοι. Θα μας κατηγορήσουν όμως και θα κριθούμε για αυτό, γιατί δεν προσπαθήσαμε να γίνουμε.

Από το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας όμως , θα βγει και η τελική βαθμολογία μας ,όταν αποφοιτήσουμε από αυτήν την ζωή.

Από αυτήν την προσπάθεια θα κριθεί, και το αν θα βρεθούμε στον κόσμο του Θεού, και φυσικά και σε ποιο επίπεδο.

Τώρα……….υπάρχει ειλικρινά κάποιος από εσάς παιδιά μου, που πραγματικά θέλει να βρεθεί στον Παράδεισο;

Το λέω αυτό, γιατί αν υπάρχει κάποιος αναμεσά μας που έχει αυτόν τον σκοπό, ας παραμείνει στην ομιλία αυτή.

Αν κάποιος περαστικός από το κανάλι είπε να ακούσει δυο λόγια, αλλά δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά ο Παράδεισος, ας διακόψει το βίντεο τώρα, γιατί η συνέχεια μπορεί να μην του αρέσει, και δεν θα ήθελα να τον στεναχωρήσω.

Γιατί παιδιά μου θα ακουστούν αλήθειες, που θα μας πονέσουν

Γιατί έχουν να κάνουν με την αλήθεια μας στον κόσμο ετούτο. Με το ποιοι νομίζουμε ότι είμαστε, ποιοι λέμε στους άλλους ότι είμαστε, αλλά και ποιοι στα αλήθεια είμαστε.

Όλοι μας λοιπόν θέλουμε να πάμε στον Παράδεισο. Και είπαμε ότι εκεί πηγαίνουν πνεύματα που συγκέντρωσαν κάποια βαθμολογία που απαιτείται για εκεί ,ανεξάρτητα σε ποιο επίπεδο του Παραδείσου θα καταταγούν τελικά.

Αρκεί να πάμε εκεί. Στον κόσμο που δημιούργησε για εμάς ο Κ. Η .Ιησούς Χριστός και μας περιμένει.

Τις προϋποθέσεις για να περπατήσουμε αυτό το μονοπάτι που οδηγεί εκεί, μας τις έδωσε, με τις διδασκαλίες του και τις εντολές του. Μας όρισε τις προϋποθέσεις και τις υποχρεώσεις μας. Τι πρέπει να κάνουμε για να αποκτήσουμε και το δικαίωμα να βρεθούμε εκεί.

Μα πέρα παιδιά μου από οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, και υποχρεώσεις, και πριν ακόμα αρχίσουμε να απαιτούμε τα δικαιώματα μας, και να ονειρευόμαστε την παρουσία μας στον Παράδεισο, θα πρέπει σοβαρά, πολύ σοβαρά ,να αναρωτηθούμε.

Έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει στον κόσμο ετούτο; Είμαστε διατεθειμένοι πραγματικά να αγωνιστούμε για αυτήν την κατάκτηση του Παραδείσου; Η΄…. μέρα έρχεται και μέρα φεύγει, απλά επαναλαμβάνοντας στο μυαλό μας τον στόχο του Παραδείσου, αλλά επιμελώς αρνούμαστε να αγωνιστούμε για αυτό.

Θέλουμε στα αλήθεια να σωθούμε; Η πνευματική μας κατάσταση έως αυτήν την στιγμή, είναι σε θέση να σταθεί ισάξια, με άλλα ανώτερα πνεύματα, στον πνευματικό κόσμο, και να επικοινωνήσει, συνομιλήσει, ανταλλάξει απόψεις, και συνεργαστεί  με αυτά, ή είμαστε ελλιπείς από κάθε άποψη για αυτήν την πιθανότητα.

Θα μας λένε για παράδειγμα τα ανώτερα αυτά πνεύματα, για αξίες, ηθική, τιμιότητα, ειλικρίνεια, αλήθεια, και εμείς θα τους λέμε για όταν είμασταν στην γη, που η γειτόνισσα μας η παλιογυναίκα αυτή, που έριχνε τα απόνερα από την μπουγάδα της στον δρόμο, και ο αδελφός μας που μας έφαγε το οικόπεδο, που κακό χρόνο να ‘χει, και άλλα τέτοια ευτράπελα που θα κάνουν τα ανώτερα πνεύματα του Παραδείσου, να αναρωτιόνται τι λάθος άραγε έγινε στον ουρανό και βρεθήκαμε εμείς εκεί.;

Λίγο τραβηγμένο παιδιά μου το παράδειγμα με τον τρόπο που το παρουσίασα, αλλά μην απατάσθε γιατί δεν απέχει και πολύ με την πραγματικότητα.

Βέβαια μια τέτοια συζήτηση δεν πρόκειται να γίνει ποτέ στον Παράδεισο, για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό το πνεύμα που κουβαλάει μαζί του την συμπεριφορά της γειτόνισσας και τον άτιμο τον αδελφό του που του έφαγε το οικόπεδο, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να βρεθεί στον Παράδεισο.

Γιατί απλούστατα δεν εξελίχθηκε ποιοτικά. Δεν ξεπέρασε ποτέ το ανθρώπινο πεδίο. Δεν κατάφερε ποτέ να γίνει κατά χάριν Θεός.

Άρα τι δουλειά έχει με τα πνεύματα που αγωνίστηκαν και τα κατάφεραν;

Είναι όμως αρκετό το παράδειγμα αυτό για να χτυπήσει συναγερμό στο μυαλό μας, και να μας κάνει να καταλάβουμε αν είμαστε ελλιπείς σαν άνθρωποι, και σε ποιόν βαθμό.

Και αν όντως θέλουμε να βρεθούμε κάποτε εκεί, να αρχίσουμε από σήμερα την ειλικρινή προσπάθεια για τον σκοπό αυτό.

Γιατί τον Θεό παιδιά μου δεν μπορούμε να τον ξεγελάσουμε. Άρα ποιόν κοροϊδεύουμε λέγοντας ότι θέλουμε να πάμε στον Παράδεισο ,χωρίς να αγωνιστούμε για αυτό;

Φυσικά μόνο τον εαυτό μας.

Πως όμως μπορεί ένας άνθρωπος να εξελίξει  το πνεύμα του, ώστε αυτό να δικαιούται να φτάσει εκεί;

Πρώτα από όλα. Να μελετήσει ή έστω να ασχοληθεί λίγο για αρχή , με τα ιερά μας βιβλία, και τις διδασκαλίες του Κ.Η.Ιησού Χριστού.

Ακούσατε τι είπα; Να μελετήσει. Όχι απλά να διαβάσει. Ξέρω πάρα πολλούς που έχουν διαβάσει για παράδειγμα την Αγία Γραφή 10 και 20 φορές, αλλά φαίνεται πως δεν συνάντησαν πουθενά την λέξη αγάπη. Δεν συνάντησαν πουθενά τις λέξεις, ελεημοσύνη, συγχώρηση, βοήθεια προς τον διπλανό τους, σεβασμό, εγκράτεια, αληθινή πίστη προς τον Θεό.

Και λέω ότι δεν τις συνάντησαν ποτέ, γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω, πως είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι που είναι πάντα με την Αγία Γραφή στο χέρι, να κάνουν εκατό μετάνοιες στην εικόνα του Χριστού, να μην χάνουν λειτουργία και λειτουργία, να κοινωνούν κάθε Κυριακή,  αλλά να εξακολουθούν να είναι σκληροί και απάνθρωποι με τον πλησίον τους.

Πιστεύουν ότι έχουν εξασφαλίσει τον Παράδεισο, επειδή διαβάζουν την Αγία Γραφή και κάνουν βαθιές μετάνοιες.

Όπως είπα ,τον Θεό δεν μπορούμε να τον κοροϊδέψουμε.

Η Αγία Γραφή παιδιά μου, και όλα τα ιερά μας βιβλία, τα Ιερά μας ευαγγέλια και η σοφία των Αγίων πατέρων της εκκλησίας μας δεν γράφτηκαν, για να τα διαβάζουμε και να περνάμε την ώρα μας.

Γράφτηκαν και υπάρχουν για να τα μελετάμε. Η αλήθεια βρίσκεται πίσω από τις λέξεις. Όταν τα διαβάζουμε παίρνουμε την πληροφορία. Το έχω ξαναπεί αυτό. Για να κάνουμε όμως την πληροφορία γνώση, πρέπει να εξασκηθούμε και να δοκιμαστούμε σε αυτό που διαβάσαμε σαν πληροφορία.

Να φέρουμε την πληροφορία στην ζωή μας ,και να προσπαθούμε μέσα από αυτήν και τις δοκιμασίες που θα μας φέρει στον αγώνα μας ,να την εφαρμόσουμε στην ζωή μας. Και αν καταφέρουμε παρά τις δυσκολίες στην εφαρμογή της, να βγούμε νικητές και φυσικά αλλαγμένοι προς το καλύτερο, τότε μόνο γίνεται γνώση και σοφία. Τότε μόνο υπάρχει εξέλιξη και πνευματική άνοδος.

Με το να διαβάζουμε για παράδειγμα στις διδασκαλίες του Χριστού εκατό φορές , την λέξη αγαπάτε αλλήλους, αλλά παρ’ όλα αυτά να εξακολουθούμε να είμαστε σκληροί με τους ανθρώπους, γιατί ενώ το διαβάσαμε ,ποτέ δεν αποφασίσαμε να το εφαρμόσουμε στην ζωή μας, τι καταφέραμε; Τίποτα απολύτως.

Το μόνο που μπορεί να πετύχουμε, είναι να μπερδεύουμε κατά κάποιον τρόπο τον Χριστό, που βλέποντας την συμπεριφορά μας αυτή, θα αναρωτιέται. Τι τους είπα εγώ, και τι κατάλαβαν αυτοί, που λένε ότι είναι Χριστιανοί . Τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί με τις διδασκαλίες μου; Και όλα αυτά τα άσχημα πράγματα που κάνουν στο όνομα μου; Τι είναι αυτά;

Αυτά θα σκέπτεται με θλίψη ο Χριστός μας.

Για να εξελιχθούμε παιδιά μου πνευματικά, πρέπει την πληροφορία να την κάνουμε γνώση, όπως είπα.

Και στην διαδικασία αυτή, έρχονται και οι δοκιμασίες. Τίποτα δεν είναι εύκολο, και τίποτα δεν αποκτάται χωρίς κάποιο αντίτιμο. Για να ανέβουμε στο λεωφορείο θα πρέπει να κόψουμε εισιτήριο. Για να αποκτήσουμε κύρος και πλούτο οι περισσότεροι θα πρέπει να δώσουμε ηθική, αξίες, και γενικά να ευτελίζουμε καθημερινά την όποια ποιότητα έχουμε.

Την αξιοπρέπεια μας την ανταλλάσσουμε καθημερινά, για να διατηρήσουμε την εργασία μας.

Η υπόληψή μας, η τιμή μας, η ελευθερία μας, η υπόσταση μας η ίδια, η ψυχούλα μας, είναι είδη προς ανταλλαγή στον κόσμο αυτό, που εύκολα τα ανταλλάσσουμε καθημερινά για να αποκτήσουμε η να διατηρήσουμε κάτι.

Είναι το παιχνίδι αν θέλετε, που μέσα σε αυτό περνάμε τις δοκιμασίες μας όπως λέγονται, προκειμένου να εξελιχθούμε και να αποδείξουμε στον Θεό, την ποιότητα του πνεύματος που καλλιεργούμε.

Δοκιμασίες όμως που δεν είναι απαραίτητο να μας τις έχει στείλει ο Θεός, όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι. Η ίδια η ζωή, οι αποφάσεις μας και οι επιλογές μας ,είναι αυτές που συνήθως μας δημιουργούν δυσκολίες ,που πρέπει να δοκιμαστούμε πάνω σε αυτές για να τις ξεπεράσουμε και να εξελιχθούμε μέσα από αυτές.

Ο θεός αν θέλετε, απλά επιτρέπει να υπάρχουν αυτές οι δοκιμασίες, γιατί είναι η διδακτέα μας ύλη μέσα στο σχολείο της ζωής.

Κάποιες όμως φορές, αυτό είναι αλήθεια, μας στέλνει και αυτός κάποιες δοκιμασίες.

Αυτές οι δοκιμασίες συνήθως έχουν να κάνουν με την ενδυνάμωση ,αλλά και τον έλεγχο της πίστης μας.

Χωρίς όμως δοκιμασίες παιδιά μου δεν γίνεται να εξελιχθούμε. Πως θα ξέρει ο Θεός αν είμαστε αληθινοί και γνήσιοι στις αξίες μας.;

Οι περισσότεροι από εμάς τον Θεό τον έχουμε στο μυαλό μας ,σαν κάποιον που πρέπει να μας δίνει συνεχώς. Και αν δεν δούμε το αποτέλεσμα που περιμένουμε, λέμε δεν υπάρχει Θεός, πετάμε τον σταυρό και τις εικόνες από πάνω μας και από το σπίτι μας, και γεμάτοι θυμό τον βρίζουμε. Και δεν σκεπτόμαστε, γιατί δεν έχουμε πίστη, ότι μπορεί το αποτέλεσμα που περιμέναμε και δεν ήρθε, μπορεί να ήταν η δοκιμασία μας, για να δει ο Θεός αν είμαστε αληθινά του παιδιά, ή τρακαδόροι.

Όταν χάσουμε κάποιον αγαπημένο μας, κάποιοι από εμάς απομακρύνονται από τον Θεό, όταν πάθουμε λάστιχο στην Εθνική οδό ,κάποιοι από μας τα βάζουμε με τον Θεό. Δεν έχουμε ούτε την στοιχειώδη αντίληψη να καταλάβουμε, ότι ο Θεός έχει πολύ ποιο σοβαρά πράγματα να κάνει από το να μας σκάσει το λάστιχο.

Αυτές είναι που είπα πριν οι δοκιμασίες που μας βάζει καθημερινά η ίδια η ζωή.

Όταν πάρουμε μια κλίση γιατί περάσαμε με κόκκινο, τα βάζουμε με τον Θεό. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που μας έρχονται από λάθος επιλογές δικές μας.

Θα μπορούσα να λέω και να λέω ώρες ατελείωτες, για δοκιμασίες που περνάμε καθημερινά και αποτυγχάνουμε παιδιά μου. Είναι όμως απαραίτητες.

Ένα σχολείο είναι η ζωή, μέσα στο οποίο πρέπει να εξελιχθεί το πνεύμα μας, για να μπορεί άξια να βρεθεί στον κόσμο του Θεού. Και οι δοκιμασίες είναι τα μαθήματα που πρέπει να περάσουμε.

Υπάρχουν άνθρωποι ,έχω ακούσει πολλούς, και εσείς φαντάζομαι το ίδιο, που λένε, στην ζωή μου συνεχώς μου συμβαίνει το ίδιο και το ίδιο. Συνεχώς βρίσκω μπροστά μου αυτήν την κατάσταση, η εκείνο το γεγονός.

Δεν μπορώ λένε να καταλάβω γιατί μου συμβαίνει αυτό.

Δεν μπορείς παιδί μου να καταλάβεις, γιατί δεν πάει το μυαλό σου εκεί, ότι αυτό που σου συμβαίνει συνεχώς στην ζωή σου, είναι το μάθημα που έχεις μείνει ανεξεταστέος.

Η ίδια δοκιμασία ή γεγονός που δεν λες επιτέλους να χειριστείς σωστά και να μάθεις το δίδαγμα της, για να προχωρήσεις στην επόμενη τάξη.

Είναι απαραίτητες οι δοκιμασίες για όσους θέλουν να πάνε ψηλά.

Αρκεί να έχουμε το κουράγιο , την επιμονή και την πίστη που απαιτείται για να τις ξεπερνάμε.

Πρέπει καθημερινά να εξελισσόμεθα. Να μπορούμε να ξεχωρίζουμε ποιοτικά από τις μάζες των υπολοίπων ανθρώπων, που εγκατέλειψαν τον αγώνα ,και να πορευόμαστε για εκεί που έχουμε χαράξει πορεία.

Για τον Παράδεισο. Και κάτι που λέω συχνά, είναι ότι με ψέματα κανείς ποτέ δεν μπήκε στον Παράδεισο.

Ας μελετάμε τα ιερά μας βιβλία, τις διδασκαλίες του Χριστού μας και των Αγίων Πατέρων.

Ας τα μελετάμε και να καταλήγουμε σε συμπεράσματα, από αυτά που διαβάσαμε. Τα συμπεράσματα τα φέρνουμε στην ζωή μας και τα κάνουμε πράξη στην καθημερινότητα μας, ξεπερνάμε τις δοκιμασίες που θα εμφανιστούν, η πληροφορία έτσι γίνεται γνώση, γίνεται σοφία, και τέλος έχουμε καλλιεργήσει , ένα όμορφο και ξεχωριστό πνεύμα, έτοιμο να λειτουργήσει στον κόσμο του Θεού αιώνια.

Τίποτα παιδιά μου δεν επιτυγχάνεται χωρίς προσπάθεια .

Ας το έχουμε αυτό υπ’ όψη μας και ας μην αφήσουμε την ευκαιρία από το πέρασμα μας ,σε αυτήν την ζωή, να πάει χαμένο.

Την ευλογία μου και την αγάπη μου.

{ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΒΙΝΤΕΟ}https://youtu.be/6voc-6uV3oM 

 Πατήρ Φανούριος

ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Η ψυχή του ανθρώπου. Κατά την γνώμη μου, το ποιο ευαίσθητο στοιχείο του σύμπαντος.

Μπορεί να την σκοτώσεις με ένα άγριο βλέμμα, και να την αναστήσεις με ένα γλυκό χαμόγελο.

Σημειολογικά το λέω αυτό βέβαια, για να περιγράψω την ευαισθησία της, γιατί η ψυχή δεν πεθαίνει ποτέ.

Και κατά την δική μου άποψη, ούτε τραυματίζεται, ούτε χαλιέται, και φυσικά ποτέ δεν τρελαίνεται όπως πιστεύουν πολλοί.

Όχι η ψυχή.

Η ψυχή μας είναι ενέργεια, από την ενέργεια του Θεού, που μπαίνει μέσα μας κατευθείαν από τον δημιουργό , κατά την δημιουργία μας  ,και έτσι αρχίζει να λειτουργεί η εξέλιξη μας ,από έμβρυο ακόμα, και το ολοκληρωμένο αργότερα σώμα μας, με τις λειτουργίες του.

Ας φανταστούμε ένα μηχανικό παιχνίδι που στέκει ακίνητο ,έως ότου κάποιος να του βάλει μια μπαταρία, και αμέσως αποκτά  κίνηση και δράση.

Κάπως έτσι ζωοποιεί το ανθρώπινο σώμα η ψυχή.

Είναι η ενέργεια που χρειάζεται για να πάρει μπρος, να συνεχίσει να κινείτε ,και να λειτουργεί όλος ο μηχανισμός της ζωής μέσα μας.

Είμαστε φτιαγμένοι κατ’ εικόνα και ομοίωση του ιδίου του δημιουργού μας.

Όχι εμφανισιακά , αλλά ενεργειακά.

Η ψυχή μας είναι κομμάτι από τον ίδιο.

Με αυτόν τον τρόπο, είμαστε ανά πάσα στιγμή συνδεδεμένοι ,με τον ίδιο και τον κόσμο του.

Όλοι οι άνθρωποι, είμαστε συνδεδεμένοι ενεργειακά μεταξύ μας, αλλά και με τον ίδιο τον Θεό.

Ας πούμε ,ότι αποτελούμε όλοι μαζί ένα σώμα.

Και όπως το ανθρώπινο σώμα ,αποτελείτε από τρισεκατομμύρια κύτταρα ,που όλα ενωμένα μεταξύ τους, μας δίνουν την τρισδιάστατη εικόνα ενός σώματος, που όμως όπως είπα, αποτελείται από τρισεκατομμύρια άλλα πολύ μικρότερα κομματάκια, τα κύτταρα μας, έτσι ας φανταστούμε ,και όλους εμάς να αποτελούμε το ίδιο σώμα με τον δημιουργό μας.

Μας ενώνει η ίδια ενέργεια.

Αν πάρω μια καρφίτσα και τρυπήσω το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού μου, αμέσως θα νιώσω τον πόνο από το τρύπημα στον εγκέφαλό μου.

Έχω τον απόλυτο έλεγχο και γνώση ,για το τι γίνεται σε κάθε σημείο του σώματός μου.

Έτσι και με το σώμα του Θεού, που ενεργειακά τμήματα του, μικρά κύτταρα, είμαστε και εμείς.

Η σύνδεσή μας μαζί του είναι άμεση , και η παραμικρή μας ενέργεια, σκέψη, έκφραση και λόγος ,γίνονται άμεσα αντιληπτά από τον ίδιο.

Γιατί είμαστε ένα σώμα. Ένα τεράστιο ενεργειακό σώμα που περιλαμβάνει όλες τις ψυχές που βρίσκονται στην γη, αλλά και όλες όσες πέρασαν πριν από εμάς, και τώρα κατοικούν και λειτουργούν σαν πνεύματα στον κόσμο του.

Όλοι μαζί ένα σώμα. Τα κύτταρα του σώματός μας εδώ στην γη, τα κρατά ενωμένα και παρουσιάζονται σαν τρισδιάστατο σώμα η ενέργεια της συνοχής.

Εμάς τούς ανθρώπους σαν κύτταρα πλέον από το σώμα του Θεού, μας κρατά ενωμένους μαζί του, αλλά και  μεταξύ μας, η ενέργεια της ψυχής μας.

Της ψυχής μας που εκπορεύτηκε από τον ίδιο, και στον ίδιο κάποια μέρα, σαν πνεύμα πλέον θα ξανά γυρίσει. Στον κόσμο από τον οποίο κάποτε, ξεκίνησε το ταξίδι της.

Μιλάμε για πνευματικό κόσμο στον ουρανό, όχι για ψυχικό. Οι ψυχές μας μετά το πέρασμα τους από αυτήν την ζωή , σαν πνεύματα πλέον θα λειτουργούν εκεί.

Εκεί όπου κατοικούν οι ανθρώπινες ψυχές, αλλά εκφράζονται σε εκείνον τον κόσμο σαν πνεύματα. Άλλο είναι το πνεύμα και άλλο η ψυχή. Το πνεύμα θα έλεγα έτσι απλά ,ότι είναι μια ιδιότητα της ψυχής μας που εξελίσσεται σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου.  Σαν να προετοιμάζεται για την επόμενη κατοικία του. Και ανάλογα με την ποιότητα της ψυχής που θα καλλιεργήσουμε, όσο ζούμε στην γη, ανάλογη θα είναι και η ποιότητα του πνεύματος ,που θα αποκτήσουμε.

Γίνομαι πολύ αναλυτικός και ίσως κουράζω, αλλά προσπαθώ να μην αφήσω κενά στην ομιλία μου, γιατί έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε όλοι μας τι ακριβώς είναι αυτό που λέμε ψυχή, πως λειτουργεί και ποιες είναι η ιδιότητες της.

Μια άλλη τώρα ιδιότητα της ψυχής μας, είναι αυτό που ακούμε συχνά να λέμε υποσυνείδητο.

Τι είναι αυτό πάλι τούτο, θα μου πείτε. Λίγο πολύ όλοι το ξέρουμε ή το έχουμε ακούσει να αναφέρεται, αλλά τι ακριβώς κάνει αυτό ;

Με πολύ απλά λόγια.

Το υποσυνείδητο είναι ο εσωτερικός μας δάσκαλος, από την ημέρα που γεννηθήκαμε.

 Ένα τεράστιο δώρο του δημιουργού μας, το οποίο αποτελεί την άμεση επικοινωνία της ψυχής μας, με τον κόσμο του Θεού.

Ας φανταστούμε ένα καλώδιο τηλεφώνου, όπου στην μία άκρη είναι ο κόσμος του Ουρανού ,και στην άλλη άκρη εμείς.

Άμεση σύνδεση και άμεση πληροφόρηση.

Χαρακτήρισα το υποσυνείδητο σαν τεράστιο δώρο του δημιουργού μας, γιατί εκτός όλων των άλλων ,αποτελεί και απόδειξη ότι ο Θεός δεν μας έφτιαξε και μας εγκατέλειψε στην γη  να παιδευόμαστε. Αντίθετα, φρόντισε για την εξέλιξή μας ,και μας χάρισε και έναν δάσκαλο μέσα μας για βοήθεια.

Να μας διδάξει σε συνεργασία με την ψυχή μας, τι είναι καλό και τι κακό.

Από μικρά παιδιά ξέραμε ότι δεν ήταν σωστό ή καλό αν θέλετε, να πάρουμε ένα μαχαίρι και να κόψουμε το κεφάλι ενός ζώου. Κάτι μέσα μας μας, το απαγόρευε. Ο δάσκαλος μέσα μας.

Και καθώς μεγαλώναμε και αποκτούσαμε περισσότερη αυτογνωσία, ξέραμε πάρα πολύ καλά, τι ήταν καλό και τι όχι.

Το υποσυνείδητο δεν μιλάει και δεν μας διδάσκει με λόγια. Δεν το ακούμε να μας διδάσκει.

Μας διδάσκει με το συναίσθημα, που απορρέει από την ψυχή μας.

Έτσι αποκτήσαμε συνείδησή. Όταν κάνουμε κακό νοιώθουμε άσχημα, και όσοι κάνουμε κάτι καλό νοιώθουμε ένα όμορφο συναίσθημα.

Έτσι μαθαίνουμε τι είναι καλό και τι κακό και πορευόμαστε, κάνοντας ο κάθε ένας από εμάς τις δικές του επιλογές ,ανάλογα με την ποιότητα που θα αποκτήσουμε σαν άνθρωποι, με δάσκαλό μας το υποσυνείδητο.

Αυτό έκανε την διδασκαλία του, τώρα εμείς καλούμαστε να κάνουμε πράξη τα όσα μάθαμε.

Μας αρέσει το καλό; Ή βολευόμαστε μια χαρά να είμαστε κακοί;

Μας προειδοποιεί για κινδύνους, αφού η πρόσβαση του στον κόσμο του Θεού, του δίνει την δυνατότητα να γνωρίζει τα μελλούμενα, μπλοκάρει τα συναισθήματα μας για να μας προστατέψει, σε στιγμές τραγικές για το σώμα μας, όπως ένα ατύχημα, από το οποίο όταν μας συμβαίνει, κλείνει το κύκλωμα επαφής με το περιβάλλον, και δεν  βιώνουμε τον αφόρητο πόνο, κατά την στιγμή του ατυχήματος.

Απλά ξυπνάμε κάποια στιγμή στο νοσοκομείο, μετά από μέρες, χωρίς να θυμόμαστε  λεπτομέρειες από την στιγμή του ατυχήματος.

Και συνεχώς με το συναίσθημα, εξακολουθεί να μας διδάσκει , προσπαθώντας να μας κάνει καλύτερους, να διορθώσουμε τα ελαττώματα μας, να γίνουμε αληθινοί, και άξιοι για τον κόσμο που προοριζόμαστε να ζήσουμε.

Και καμιά φορά γιατί όχι, σαν καλός δάσκαλος να μας τιμωρήσει, αν δεν ακούμε τις συνεχείς προειδοποιήσεις του.

Όσοι από εμάς καταφέρουμε να έρθουμε σε επαφή με το υποσυνείδητο μας, μεγάλη μας η τύχη.

Αυτό είναι που περιμένει και αυτό. Να επικοινωνήσουμε μαζί του.

Να μας ξεδιπλώσει τα μυστικά του ουρανού και του σύμπαντος όλου, να μας διδάξει, να μας προστατέψει με τις προειδοποιήσεις του, να μας βοηθήσει να εξελιχθούμε.

Να μας κατευθύνει με ασφάλεια ,και σίγουρη επιτυχία στον κόσμο του Θεού.

Στην επόμενη κατοικία μας.

Είπα πολλές φορές ,ότι ο κάθε ένας από εμάς στην διάρκεια της ζωής του, θα πάρει την γνώση που αντέχει, αλλά και μπορεί να διαχειριστεί.

Ποιος όμως θα κρίνει, ποια γνώση είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε; Και ποιος θα αποφασίσει εάν περάσαμε με καλό βαθμό, ένα στάδιο εξέλιξης στην ζωή μας, και είμαστε έτοιμοι να παραλάβουμε την καινούργια ύλη, για νέα μάθηση; Για το επόμενο στάδιο εξέλιξης;  Μα ο δάσκαλός μας φυσικά. Το υποσυνείδητο μας .

Που μας ξέρει από μέσα και από έξω. Και που δίνει αναφορά ανά πάσα στιγμή, για την εξέλιξή μας στον ουρανό. Είναι είπαμε ο συνδετικός κρίκος μας με τον κόσμο του Θεού.

Επιφορτισμένο να μας δώσει την γνώση. Και δεν μιλάω για γνώση άχρηστη, όπως ποιο είναι το όνομα του Θεού, αν η Μυθολογία ήταν αληθινή ή όχι; Αν έγινε ο πόλεμος της Τροίας; Και τέτοια πράγματα που μόνο τον πολύτιμο χρόνο μας σπαταλάμε , ψάχνοντάς τα.

Μιλάω για βαρύτητα γνώσης. Πόσο έχουμε εξελίξει την ικανότητα του εγκεφάλου μας να επεξεργάζεται, και να διαχειρίζεται σωστά ,την όποια γνώση λαμβάνει.

Πόσο ισχυρός σαν όργανο έχει εξελιχθεί ο εγκέφαλος μας. Πόσο αντέχουν τα εξαρτήματα του την διαχείριση της γνώσης, πόσο καλά αντιδρά στις ενεργειακές εντάσεις ,και συχνότητες που του στέλνει η ψυχή μας.

Αυτά έχουν σημασία προκειμένου να λάβουμε επι πλέον γνώση, χωρίς τον κίνδυνο να τρελαθούμε.

Και πότε αλήθεια τρελαινόμαστε; Όταν στον  εγκέφαλο μας που είναι ένα φυσικό όργανο, εξασθενήσουν κάποια εξαρτήματα, που είναι επιφορτισμένα με το καθήκον, να λαμβάνουν την ενέργεια που τους στέλνει η ψυχή μας, αυτό που λέμε συναίσθημα, και να το επεξεργάζονται ή να το διαχειρίζονται ,για να έχουμε πάντοτε ισορροπημένη λειτουργία.

Ένας απότομος χαμός ενός αγαπημένου προσώπου μας, ένα ισχυρό σοκ, μια μεγάλης έντασης συναίσθημα γενικά, που δεν ήταν έτοιμος ο εγκέφαλος μας να δεχτεί και διαχειριστεί, είναι αρκετά για να μας τρελάνουν όπως λέμε, ή να μας δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας με την πραγματικότητα.

Κάποια εξαρτήματα λοιπόν του εγκεφάλου χαλάνε, και έτσι η διαχείριση των συναισθημάτων είναι λανθάνουσα, με αποτέλεσμα να εκδηλώνονται όπως κακώς λέγονται, ψυχικές παθήσεις.

Κακώς όμως τις λέμε έτσι. Η ψυχή μας δεν αρρωσταίνει ποτέ. Είναι ενέργεια από την ενέργεια του Θεού. Και από τον Θεό δεν εκπορεύεται τίποτα λάθος.

Αυτή έστειλε το συναίσθημα στον εγκέφαλο ανάλογα με την ένταση που το βίωσε.

Ο εγκέφαλος δεν άντεξε την ένταση, και δεν την διαχειρίστηκε καλά, με αποτέλεσμα να πάθει βλάβη κάποιο τμήμα του. Και να εξακολουθεί να μην μπορεί πλέον ,να διαχειριστεί το συναίσθημα που λαμβάνει χάνοντας τις ισορροπίες του.

Και όταν πεθαίνουμε ,ακόμα και  αν  περάσαμε όλη μας  την ζωή στο τρελοκομείο, η ψυχή μας ανάλαφρη ελευθερώνεται ,και υγιέστατη, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση, ξεκινά το ταξίδι της για τον δημιουργό της.

Αφήνοντας πίσω της έναν άρρωστο εγκέφαλο, που κάποια στιγμή δεν άντεξε, παίρνοντας μαζί της ,τις εμπειρίες και τα διδάγματα που βίωσε, μέσα σε αυτό το ταλαίπωρο σώμα.

Η επιστήμη της ψυχιατρικής δεν μπορεί να κάνει ανατομία στην ψυχή. Δεν είναι όργανο. Ενέργεια είναι.

Μπορούν όμως να κάνουν ανατομία στον εγκέφαλο. Και κάνοντας αυτό ,έχουν βρει ποια τμήματα του εγκεφάλου δεν μπορούν ,να διαχειριστούν σωστά την ένταση των ψυχικών συναισθημάτων, και ανάλογα με τα συμπτώματα που παρουσιάζουμε ,ξέρουν τι φάρμακο να μας δώσουν, που θα καλυτερέψει ή θα θεραπεύσει ,τις λειτουργίες του εγκεφάλου, που δεν κάνουν σωστή διαχείριση των συναισθημάτων μας.

Από την άλλη οι ψυχολόγοι αντίθετα με τους ψυχιάτρους, προσπαθούν να θεραπεύσουν με διαφορετική προσέγγιση.

Με συνεδρίες και κουβέντα, προσπαθούν να ισορροπήσουν τον ασθενή, που παράγει μεγάλης έντασης και ανεξέλεγκτα συναισθήματα, ούτως ώστε να χαμηλώσει η ένταση της ενέργειας που φτάνει στον εγκέφαλο, και έτσι τα ελαττωματικά εξαρτήματα του, να μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα τα χαμηλότερης έντασης συναισθήματα που λαμβάνουν.

Σε όλα αυτά παιδιά μου δεν φταίει σε τίποτα η ψυχή.!!!!!!!!!!!!

Η ψυχή δεν παθαίνει τίποτα. Αν εμείς την γεμίζουμε με φόβο, συναισθήματα φόβου θα στείλει στον εγκέφαλο για επεξεργασία, αν την τροφοδοτήσουμε με χαρά, χαρούμενα συναισθήματα θα στείλει.

Και ανάλογες θα είναι και οι αντιδράσεις μας, αλλά και η συμπεριφορά μας.

Και φεύγοντας κάποτε ,από την ζωή αυτή η ψυχή μας , αφήνει πίσω της όλα τα ανθρώπινα που την ταλαιπώρησαν, και ανεπηρέαστη , σαν πνεύμα πλέον πάει στον προορισμό της.

Ανεπηρέαστη και από τρελοκομεία, ψυχιατρεία , σωματικές αναπηρίες και ένα σωρό άλλα άσχημα που βίωσε κατά την παρουσία της στην γη και την άφησαν αλώβητη.

Αυτή μέσα από αυτές τις δοκιμασίες , που δεν την κατάστρεψαν, κατάφερε να εξελίξει το πνεύμα της, όσο το κατάφερε, και χαρούμενο πλέον το πνεύμα αυτό ,θα πάρει την θέση που του αξίζει στον πνευματικό κόσμο, όπου θα βρει την γαλήνη.

Είπα προηγούμενος ότι η ψυχή δεν καταστρέφεται με τίποτα. Γιατί είναι ενέργεια από την ενέργεια του Θεού. Μάλλον μου ξέφυγε κάτι παιδιά μου. Υπάρχει ένα και μοναδικό πράγμα που μπορεί να την καταστρέψει. Ένα και μόνο.

Ακριβώς επειδή προέρχεται από τον ίδιο τον δημιουργό, και στον ίδιο πρέπει κάποτε να επιστρέψει, αυτό που μπορεί να καταστρέψει μια ψυχή είναι η κακία παιδιά μου.

Κάτι που δεν υπάρχει στον κόσμο του Θεού.

Έτσι μια ψυχή που κατάφερε ο πονηρός να την ξεγελάσει, και να την φορτώσει με κακία, δεν μπορεί να πλησιάσει τον κόσμο από όπου προήλθε.

Δεν μπορεί να πλησιάσει τον Θεό και να ενωθεί ξανά μαζί του. Γιατί εκεί όλα κινούνται με την ενέργεια της Αγάπης. Και μια  ψυχή γεμάτη κακία, θα εξοστρακίζεται συνεχώς από τον υπέροχο κόσμο του Θεού.

Στις τελευταίες μου προτάσεις παιδιά μου, μόλις σας περιέγραψα τον Παράδεισο και την κόλαση.

Μια ψυχή καταδικασμένη να ζει μακριά από τον δημιουργό της, αυτό είναι για αυτήν η Κόλαση.

Να βλέπει τις άλλες ψυχές ευτυχισμένες, και αυτή να εξοστρακίζεται.

Μεγάλο τελικά το μυστήριο της ψυχής, και πολύ μεγάλο το ταξίδι της.

Είναι το ακριβότερο στοιχείο του σύμπαντος. Για αυτό και ο πονηρός κάνει μεγάλο αγώνα ,για να την κερδίσει .

Να προσέχετε την ψυχή σας με όποιον τρόπο μπορείτε περισσότερο.

Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για την ψυχή του ανθρώπου. Ήδη όμως σας έχω κουράσει αρκετά. Τα υπόλοιπα θα τα ξεδιπλώσουμε σιγά σιγά στο αρχονταρίκι. Στο κρυφό σχολειό που σας ετοιμάζω.

Ελπίζω να κατάφερα να ανοίξω κάποια παράθυρα κατανόησης μέσα σας, σχετικά με το μυστήριο της ψυχής, και ελπίζω από σήμερα και μετά ,να την αγαπήσετε περισσότερο, και να την προστατεύετε από το μόνο που μπορεί να την καταστρέψει.

Την κακία.

Την ευλογία και την αγάπη μου.

Πατήρ Φανούριος

ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ

ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ; ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ !!!!!

Δύσκολο θέμα για ομιλία το σημερινό παιδιά μου.

Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει, αλλά τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο ,θέλω να ασχολούμαι με τα δύσκολα.

 Ίσως να είναι μια πρόκληση και μια δοκιμασία την συγκεκριμένη χρονική στιγμή ,γιατί βλέπω ότι μέσα από το ξεδίπλωμα τέτοιων θεμάτων, δοκιμάζεται η λογική μου, η αντίληψή μου, και τέλος η πίστη μου.

Θα δείξει.

Δαιμόνια λοιπόν. Όλοι έχουμε ακουστά για αυτά, και όλοι  μας ,λίγο ή  πολύ ανάλογα με τον βαθμό της πίστης του καθενός από εμάς, τα φοβόμαστε .

Και λέω ανάλογα με την πίστη του καθενός παιδιά μου, γιατί κάποιος που πιστεύει πραγματικά στην δύναμη του Κ.Η.Ιησού Χριστού, και εφαρμόζει στην ζωή του αυτά που μας δίδαξε, δεν έχει τίποτα να φοβάται από οποιασδήποτε μορφής κακού.

Προσέξατε φαντάζομαι την φράση που είπα, και εφαρμόζει στην ζωή του αυτά που μας δίδαξε ο Κ.Η. Ιησούς Χριστός.

Σε κάποιο σημείο της ομιλίας αυτής ,θα γίνω ποιο συγκεκριμένος, σχετικά με αυτήν την φράση, για αυτό το τονίζω τώρα.

Ας ξεκινήσω λοιπόν.

Κάτ. ‘αρχήν. Τι είναι το δαιμόνιο όπως το λέμε συχνά.

Μα φυσικά, όπως όλα τα άλλα γύρω μας, όπως και εμείς άλλωστε, είναι ενέργεια.

Τα πάντα είναι ενέργεια όπως συνηθίζω να λέω συχνά.

Ότι λέμε, ότι σκεπτόμαστε, ακόμα και ότι κάνουμε, παράγουν ενέργεια. Παράγουν ένα αποτέλεσμα ενεργειακό ,που από εκείνη την στιγμή αρχίζει να υφίσταται , να καταγράφεται και να αποκτά την δική του συχνότητα και τάση.

Μέσα σε ένα σπίτι που από το πρωί έως το βράδυ, βρίζουν, τσακώνονται, χτυπιούνται, σκέπτονται πως να κάνουν κακό ο ένας στον άλλο, ή στους συνανθρώπους τους, μόλις μπει κάποιος μέσα σαν επισκέπτης, ανάλογα με την ευαισθησία του, λίγο ή πολύ ,αμέσως θα τον πιάσει το κεφάλι του και θα νοιώσει άσχημα.

Δεν συζητάω βέβαια για αυτούς που ζουν μέσα σε αυτό.

Αυτοί ζουν μέσα σε μια ενεργειακή βόμβα γεμάτη κακία, έτοιμη να εκραγεί, ανά πάσα στιγμή.

Και εκρήγνυται καθημερινά ,ξανά  και ξανά ,πολλές φορές αυτή η βόμβα του κακού, μέσα σε αυτό το σπίτι.

Οι άνθρωποι που ζουν εκεί, ζουν μέσα σε μια κόλαση. Τίποτα δεν τους πάει καλά, ενοχλούνται ό ένας ακόμα και με την παρουσία του άλλου, υπάρχει μεγάλη ένταση και θυμός.

Ο τρόπος που ζουν μέσα στο σπίτι αυτό, αυτά που λένε, αυτά που κάνουνε και αυτά που σκέπτονται ,αφήνουν ένα ενεργειακό αποτύπωμα αρνητικού μαγνητισμού, που μπλοκάρει την όποια καλή εξέλιξη στην ζωή τους.

Και όχι μόνο μπλοκάρει την καλή πορεία της ζωής τους, αλλά και είναι η αιτία που δημιουργούνται συνεχώς και καινούργιες αναποδιές, και  η ζωή τους πάει από το κακό στο χειρότερο.

Οι επισκέπτες που επισκέπτονται το σπίτι αυτό, φεύγοντας έχουν πάρει μαζί τους πολύ από αυτήν την κακή ενέργεια, και αρχίζει και η δική τους ζωή να επηρεάζεται και να έχει επιπτώσεις.

Βλέπεται η ενέργεια του σπιτιού αυτού , όπως και κάθε ενέργεια ,είναι θα έλεγα ζωντανή.

Και μεταδίδεται από τον ένα στον άλλο.

Αντίθετα σε ένα σπίτι που κατοικούν άνθρωποι που συμπεριφέρονται μεταξύ τους με αγάπη, σεβασμό ,ηρεμία , και με όμορφες και καλοπροαίρετες σκέψεις για τα πάντα, εκεί αν μπει κάποιος, θα νοιώσει μια αρμονία ,θα νοιώσει μια θετικότητα , θα νοιώσει ευλογία Θεού.

Αυτοί που ζουν εκεί έχουν ποτιστεί με αυτήν την ενέργεια ,και η ζωή τους από μόνη της έχει βάλει τον αυτόματο πιλότο ,και τους πηγαίνει στην ευτυχία της ζωής.

Τα πάντα είναι ενέργεια λοιπόν, η ενέργεια είναι μια ζωντανή δύναμη, και ανάλογα την ποιότητα της ,παράγει και το ανάλογο αποτέλεσμα.

Και δεν ξεφεύγει παιδιά μου, κανείς από αυτήν την κατάσταση. Όλοι επηρεαζόμαστε ανάλογα, με θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα από αυτήν.

Αν κάνεις παρέα με επιτυχημένους ανθρώπους, θα επηρεαστεί και η δική σου ζωή από αυτούς, και θα πετύχεις και εσύ σε ότι κάνεις.

Αν κάνεις παρέα με κακομοίρηδες, κακομοίρης θα γίνεις και εσύ.

Όλοι επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον γύρω μας.

Η ενέργεια είναι ζωντανή λοιπόν. Και δεν χάνεται. Υπάρχουν σπίτια που με το πέρασμα των ετών ,έχουν δημιουργήσει τον δικό τους ενεργειακό κάτοικο .

Η ενέργεια έχει την δυνατότητα να δημιουργεί ενεργειακή υπόσταση, που μπορεί να υπάρχει και να λειτουργεί. Πάντα σαν ενέργεια όμως. Μπορεί να επηρεάζει καταστάσεις ,επεμβαίνοντας στην ενέργεια των ανθρώπων, να δημιουργεί γεγονότα, και να προστατεύει αν θέλετε τον χώρο της, από επισκέπτες που δεν εγκρίνει την παρουσία τους.

Ο κόσμος τα σπίτια αυτά τα λέει στοιχειωμένα. Ότι έχουν δηλαδή ένα στοιχειό.

Μόνο που δεν υπάρχει μήτρα που να γεννάει στοιχειά παιδιά μου.

Η ενέργεια από μόνη της έχει την δυνατότητα, να δημιουργεί  ενέργεια με κρίση και σκέψη.

Υπάρχουν χιλιάδες αναφορές καταγεγραμμένες σχετικά με αυτό που λέω. Δεν το εφεύρεσα εγώ , αυτήν την στιγμή. Εγώ απλά σας εξηγώ πως γίνεται κάτι τέτοιο.

Πάμε τώρα στο κυρίως θέμα μας ,που αφορά πάρα πολλούς από εμάς. Για να μην πω όλους.

Πως γεννιόνται τα δαιμόνια. Τα δικά μας δαιμόνια. Αυτά που μας ταλαιπωρούν, μας αρρωσταίνουν, μας βασανίζουν, και γενικά μας χαλάνε την ζωή.

Και μετά θα δούμε και τι είναι τελικά τα δαιμόνια.

Ο κάθε άνθρωπος από την γέννηση του έχει μέσα του, και το καλό και το κακό. Κάθε είδους ενέργεια όπως ξέρουμε, έχει ένα θετικό και ένα αρνητικό πόλο, έτσι και ο άνθρωπος ,σαν ενέργεια και αυτός, έχει και αυτός το θετικό και το αρνητικό μέσα του, το καλό δηλαδή και το κακό.

Και με αυτά πορεύεται στην ζωή του ,προσπαθώντας να ισορροπεί ανάμεσα στις δύο αυτές δυνάμεις ή ιδιότητες αν θέλετε.

Και αφού όπως είπα πριν ,κάθε σκέψη μας και κάθε πράξη και λόγος, παράγουν ένα ενεργειακό αποτέλεσμα, ανάλογα με το ποιόν από τους δύο πόλους της ενέργειας του ,θα αρχίσει να φορτώνει σιγά σιγά ό άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του , ο ένας από τους δύο αυτούς πόλους, θα γίνει ισχυρότερος από τον άλλο.

Δηλαδή με λίγα λόγια ο άνθρωπος θα γίνει καλός ή κακός. Θα παράγει καλές σκέψεις και θετική ενέργεια, η θα παράγει κακία και αρνητική ενέργεια.

Και οι δύο αυτές καταστάσεις αλληλοσυγκρούονται καθημερινά μέσα μας ,μέχρι κάποια στιγμή να επικρατήσει η μία ολοκληρωτικά πάνω στην άλλη.

Και οι δύο καταστάσεις παιδιά μου, ενέργεια είναι. Και όπως είπα και πριν, η ενέργεια έχει την δυνατότητα να δημιουργεί ενεργειακή υπόσταση, που μπορεί να υπάρχει και να λειτουργεί. Να αποκτά δική της νοημοσύνη και να παράγει αποφάσεις. Να δημιουργεί μια ενεργειακή μορφή ζωής.

Αν επικρατήσει η καλή πλευρά πάνω στον άνθρωπο, ό άνθρωπος αυτός μόλις θα έχει αποκτήσει ένα θετικό ενεργειακό κοστούμι, που θα τον προστατεύει κατά την διάρκεια της ζωής του, και θα επεμβαίνει θετικά στα προβλήματα της ζωής του, στις σχέσεις του, και θα διορθώνει μέσα τους τις λανθασμένες επιλογές του.

Θα του ανοίγει δρόμο για τον ουρανό. Θα είναι χαρά για όλους όσους τον γνωρίζουν και ευλογία.

Αν όμως σε έναν άνθρωπο, επικρατήσει η κακή πλευρά του, αυτός ό άνθρωπος θα γίνει ασυνείδητος, πολύ εύκολα θα κάνει το κακό, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη ή τύψεις, και στο τέλος όλη αυτή η μαυρίλα της ψυχής του, θα δημιουργήσει παιδιά μου ενεργειακά ,μία οντότητα. Ένα δαιμόνιο.

Μάλιστα. Εμείς γεννάμε τα δαιμόνια.!!!!!!!!!!

 Αρχίζει να γεννιέται πρώτα μέσα στο μυαλό μας, παίζοντας με ένα σωρό κακές σκέψεις στην αρχή, που σιγά σιγά αποκτούν τον έλεγχο ,αφού δεν βρήκαμε τρόπο να τις αποβάλουμε ,αλλά αντίθετα τις τροφοδοτούσαμε συνεχώς, είτε με φόβο είτε με κακία και μίσος  ,και όπως είπα και πριν, η ενέργεια έχει την δυνατότητα να δημιουργεί ενεργειακή υπόσταση, που μπορεί να υπάρχει και να λειτουργεί ,να αποκτά δική της νοημοσύνη και να παράγει αποφάσεις.

Μπορεί να δημιουργεί μια ενεργειακή μορφή ζωής. Και έτσι κάποια στιγμή και εμείς, αφού θα έχουμε χάσει τον πόλεμο των σκέψεων που γινόντουσαν τόσο καιρό μέσα μας, θα έρθει η ώρα που θα γεννήσουμε το δαιμόνιο μας.

Μόλις δημιουργήσαμε μέσα μας μια δαιμονική υπόσταση που ανέλαβε τον έλεγχο της ζωής μας ,αναπτύσσοντας μέσα μας μια ισχυρή τάση και εξάρτηση ,προς κάποιο πάθος  ή αδυναμία  ,που είχαμε ήδη, και προσπαθούσαμε ,όσοι προσπαθούσαμε, να πολεμάμε.

Τώρα όμως αυτά μας κυριεύουν , με το δαιμόνιο που γεννήσαμε μέσα μας, και αναλαμβάνουν τον έλεγχο της ζωής μας.

Τα ποιο συνηθισμένα και καταστροφικά είναι οκτώ.

Τα θανάσιμα πάθη  της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, και της υπερηφάνειας.

Υπάρχουν βέβαια και δεκάδες άλλα δευτερευούσης σημασίας ,αλλά το ίδιο καταστροφικά για την εξέλιξη της ψυχής του ανθρώπου.

Αν μπορούσα σε αυτό το σημείο, να πω παιδιά μου την προσωπική μου θέση, πάνω στην αξιολόγηση των δαιμονίων, θα έλεγα ότι για εμένα, το ποιο επικίνδυνο είναι το δαιμόνιο της βλακείας ,και ας μην αναφέρεται μέσα στα οκτώ.

Κάθε πονηρό πνεύμα λοιπόν, πολεμώντας μας, ενεργεί με τους δικούς του τρόπους, ανάλογα με το πάθος που ανέλαβε να υποστηρίζει. Μας κάνει να εξαρτόμαστε από αυτό το πάθος, όλο και περισσότερο, και όλο ποιο καταστροφικά για την ψυχούλα μας.

Μπροστά σε ένα πάθος που το διαχειρίζεται μέσα μας ένα δαιμόνιο, θα προδώσουμε ακόμα και τους ανθρώπους που λέγαμε ότι αγαπάμε, θα κάνουμε εύκολα το κακό χωρίς συνείδηση, θα πικράνουμε ψυχές ,και γενικά θα κάνουμε τα χειρότερα για να ικανοποιήσουμε αυτό το δαιμονικό πλέον πάθος που μας κυρίευσε. Η μάλλον για να είμαι ακριβέστερος, που του επιτρέψαμε να μας κυριεύσει.

Όλα, πάντως, τα δαιμόνια συνεργάζονται μεταξύ τους, για να μας βυθίσουν σε όσο το δυνατό περισσότερα πάθη, και να μας κάνουν δούλους της αμαρτίας, ώστε να μας χωρίσουν από το Θεό ,και να μας οδηγήσουν στον αιώνιο θάνατο.

Άλλες φορές το καταφέρνουν στο τέλος, και άλλες όχι.

Θέλω να πω, ότι ένας άνθρωπος που υποφέρει από κάποιο δαιμόνιο δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε θα πάει στην κόλαση, όπως λέμε ή η ψυχή του θα χαθεί τελείως.

Κάτι τέτοιο εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Βλέπεται, ο σοφός Δημιουργός και Θεός μας, αντιμετωπίζει έναν άνθρωπο που υπέφερε από δαιμόνιο στην ζωή του, σαν έναν πνευματικά ασθενή.

Γιατί αυτό ακριβώς είναι παιδιά μου και το δαιμόνιο, όπως το λέμε. Μια πνευματική ασθένεια ,που κυριεύει ένα τμήμα του εγκεφάλου μας και το επηρεάζει.

Και θα λάβει υπ’ οψιν του για την τελική του κρίση ,και άλλα πολλά που έκανε ο άνθρωπος αυτός στην ζωή του, όσο ζούσε, πριν τον κατατάξει κάπου.

Βλέπεται όταν φεύγει κάποιος από την ζωή αυτή, τα δαιμόνια που τον είχαν κυριεύσει, μένουν πίσω, όπως και η κάθε άλλη ασθένεια που τον βασάνισε στην ζωή.

Και επάνω στον ουρανό όπως είπα και σε άλλες ομιλίες μου, θα φτάσει το πνεύμα που αυτός κατάφερε να αναπτύξει, και αυτό θα κριθεί.

Τι γίνεται όμως αλήθεια με όλη αυτή η τεράστια αρνητική δύναμη  ,που έχει δημιουργηθεί στον πλανήτη, κατά το πέρασμα των αιώνων, από την ενέργεια των  δαιμονίων,  που οι άνθρωποι  δημιουργούν, γεννούν, αλλά στο τέλος αφήνουν πίσω τους ,όταν πεθαίνουν;

Ο Πονηρός δεν τα παίρνει στον δικό του κόσμο. Τι να τα κάνει; Ασθένειες είναι.

Εδώ θα πρέπει να καταλάβουμε ότι άλλο είναι το δαιμόνιο, και άλλο ένας δαίμονας.

Τον ενδιαφέρουν όμως τον πονηρό ,σαν ενέργεια να τα χρησιμοποιεί στην γη, για να μπορεί να εξαπλώνεται το κακό, να γίνεται ποιο δυνατό, και να μολύνει όλο και περισσότερους ανθρώπους , με τις ασθένειες τους.

Γιατί τα δαιμόνια που μένουν πίσω, θα ψάξουν άλλους ανθρώπους για να πάνε να ταλαιπωρήσουν τις ζωές τους.

Η ψυχιατρική επιστήμη ασχολείται όλο και ποιο έντονα, τα τελευταία χρόνια, με όλα αυτά τα φαινόμενα, προσπαθώντας να ξεδιαλύνει και αυτή τι ακριβώς συμβαίνει στον άνθρωπο, και που να τα κατατάξει όλα αυτά.

Εγώ τα δαιμόνια τα κατατάσσω στις πνευματικές παθήσεις που συνήθως εκφράζονται, σαν διπολική προσωπικότητα και κάποιον δαίμονα ,ξεκάθαρα τον έχω ότι προέρχεται από τον κόσμο του πονηρού, και μπορεί να χρησιμοποιήσει την ενέργεια των δαιμονίων, για να κάνει ποιο εύκολα την δουλειά του.

Στους εξορκισμούς που γίνονται κάποιες φορές, το 99% των περιπτώσεων έχει να κάνει με ανθρώπους που υποφέρουν από διπολική προσωπικότητα.

Από τις πνευματικές δηλαδή ασθένειες των δαιμονίων, και όχι ότι ένας δαίμονας έχει κυριεύσει εάν άνθρωπο.

Έχει μεγάλη διαφορά.

Εν κατακλείδι τώρα.

Καταλήξαμε ότι ό άνθρωπος γεννά τα δαιμόνια. Καταλήξαμε ότι τα δαιμόνια είναι πνευματικές ασθένειες. Είπαμε ότι ένας άνθρωπος ,που στην ζωή του υπέφερε από δαιμόνια, δεν σημαίνει ότι απαραίτητα θα πάει στην κόλαση.

Και αναφέραμε ότι η προειδοποίηση ,για το ότι υπάρχει περίπτωση  να δημιουργήσουμε μέσα μας κάποιο δαιμόνιο, έρχεται όταν μέσα στο μυαλό μας, αρχίζουμε να χάνουμε τον έλεγχο των σκέψεων μας .

Όταν αρχίζει να μας ξεφεύγει η κατάσταση από τα χέρια.

Και όπως πάντα, καλό είναι να προλαβαίνουμε μια ασθένεια στα πρώτα της βήματα.

Μπορείτε να βρείτε ένα βίντεο που έχω αναρτήσει παλιά, με τίτλο. Κακές σκέψεις, μαύρες σκέψεις. Μάθετε την αλήθεια και απαλλαγείτε από αυτές.

Εκεί υπάρχει η βοήθεια που χρειάζεστε στα πρώτα ακόμα στάδια, για να μην εξελιχθεί αυτή η κατάσταση σε δαιμόνιο.

Και καλό είναι να ξέρουμε και με ποιους τρόπους μας πολεμούν τα δαιμόνια και καταφέρνουν να μας κυριεύουν και να καταστρέφουν τις ζωές μας. Κατά τον Γέροντα Ευστράτιο,υπάρχουν πέντε τρόποι.

Και δεν έχω κανέναν λόγο να διαφωνήσω μαζί του, για αυτό μεταφέρω ακριβώς τον λόγο του.

Πρώτον, με τους εμπαθείς λογισμούς, με τους οποίους αιχμαλωτίζουν το νου, τον σκοτίζουν και τον πειθαναγκάζουν να συναινέσει στην αμαρτία.

 Δεύτερον, με τα πάθη, που υπάρχουν μέσα μας, από τα οποία παίρνουν τις αφορμές για να υποκινήσουν τους εμπαθείς λογισμούς.

Τρίτον, με τις σωματικές αισθήσεις -την ακοή, την αφή, τη γεύση, την όσφρηση και, προπάντων, την όραση- μέσ.’ από τις οποίες, σαν από πόρτες, περνούν στη ψυχή ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα, που ξεσηκώνουν τα πάθη μας και μας σπρώχνουν στην αμαρτία.

Τέταρτον, με άλλους ανθρώπους, τους οποίους βάζουν είτε να μας κατατρέχουν και να μας αδικούν, είτε να μας παρασύρουν στην αμαρτία.

Πέμπτο, με θλίψεις, βάσανα και αρρώστιες.

Μας πολεμούν παιδιά μου, και με άλλους τρόπους τα πονηρά πνεύματα, αλλά οι κυριότεροι είναι αυτοί οι πέντε. Όπως κι αν μας πολεμούν, πάντως, καθόλου δεν μπορούν να μας βλάψουν, εφόσον με τα θεία Μυστήρια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος έχουμε λάβει τη χάρη και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, εφόσον έχουμε βαθιά πίστη στο Θεό και εφόσον αγωνιζόμαστε για την τήρηση των εντολών Του με σταθερότητα και ανδρεία, με ταπεινοφροσύνη και υπομονή, με προσευχή και νηστεία, με τακτική Εξομολόγηση και συχνή θεία Κοινωνία.

Η μόνη λύση παιδιά μου  είναι ο Κ.Η Ιησούς Χριστός.

Τα δαιμόνια πεθαίνουν και μόνο στο άκουσμα του ονόματός του.

Σταθείτε κοντά του, αγαπήστε τον αληθινά και όχι επειδή τον χρειάζεστε , προσεύχεστε συχνά, βρείτε κάποιον καλό πνευματικό για να σας συμβουλεύει στον καθημερινό σας αγώνα, και μην φοβάστε τίποτα στην ζωή σας.

Ασθένειες είναι τα δαιμόνια, και το φάρμακο είναι ο Χριστός.   

Να είστε καλά και ευλογημένοι.

Πατήρ Φανούριος ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ

ΜΗΝ ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΕ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ.!!!!!!!!

Έχω πει πολλές φορές ότι τα πάντα είναι ενέργεια. Και εμείς  ενέργεια είμαστε .

Το φυσικό μας τρισδιάστατο σώμα , μας εμποδίζει κατά κάποιον τρόπο να συνειδητοποιήσουμε αυτό το γεγονός ,και έτσι μας είναι δύσκολο να το κατανοήσουμε αυτό και να το εκμεταλλευτούμε αν θέλετε στο έπακρον.

Έτσι ξοδεύουμε περισσότερο χρόνο να φροντίζουμε και να ικανοποιούμε το σώμα μας, από το εξελίξουμε ενεργειακά το πνεύμα μας.

Το αστείο σε όλη αυτή την προσέγγιση, είναι ότι φεύγοντας από αυτή την ζωή για τον πνευματικό κόσμο κάποτε, το σώμα μας ,αυτό που πάντοτε κατά την διάρκεια της ζωής μας , φροντίζαμε, ταΐζαμε, αρωματίζαμε, καλλωπίζαμε, και ικανοποιούσαμε κάθε του ανάγκη, είναι αυτό που θα μείνει πίσω , στην αποσύνθεση, ενώ η ενέργεια μας, σε πνευματική πλέον έκφραση, θα ανέβει ψηλά, για να μετρηθεί να αξιολογηθεί, και να καταταχθεί τελικά εκεί που οι μετρήσεις και η αξιολόγηση θα την κατατάξουν.

Πόσο λάθος παιδιά μου έχουμε θέσει τις προτεραιότητες μας, και τους στόχους μας, σε αυτή την ζωή.

Οι περισσότεροι από εμάς, θυσιάζουμε την επόμενη και αιώνια ζωή, που ήρθαμε εδώ για να προετοιμαστούμε για αυτήν, σπαταλώντας αυτήν την ευκαιρία, υπηρετώντας τις ανάγκες και τις απολαύσεις του φθαρτού σώματος.

Οι περισσότεροι από εμάς κυνηγάμε την λάθος και άχρηστη γνώση, ψάχνοντας να λύσουμε τα μυστήρια του κόσμου τούτου, αλλά και του σύμπαντος, με αποτέλεσμα διάφοροι πονηροί να εκμεταλλεύονται αυτήν μας την τάση, και να μας δίνουν σαν διέξοδο σε αυτήν μας την αναζήτηση, αιρέσεις, παραθρησκευτικές οργανώσεις, πνευματικές συνεδρίες, μάγους και μάγισσες και ένα σωρό άλλα μονοπάτια όπου χωρίς να το ξέρουμε ,η ψυχή μας κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να πουληθεί στον μοναδικό πλειοδότη, στον διάβολο, που τα όργανα του εντέχνως μας οδηγούν στους πλειστηριασμούς ψυχών που ετοιμάζουν.

Γιατί αυτός είναι ο μοναδικός τους στόχος, μην αμφιβάλετε. Η ψυχή μας είναι το ακριβότερο στοιχείο του σύμπαντος.

Μίλησα προηγουμένως για λάθος και άχρηστη γνώση. Η ανησυχία που είναι έμφυτη μέσα μας ,μας οδηγεί στην αναζήτηση της γνώσης. Αλλά πείτε μου.

Ποιο το όφελος να ασχολείται κάποιος συστηματικά για το αν υπήρχε η Ατλαντίδα για παράδειγμα, ή για να λύσει τα μυστήρια των πυραμίδων, ή για το πόσες χιλιάδες χρόνια υπήρχαν οι 12 Θεοί και ποιος ήταν ο ρόλος τους και άλλα τέτοια ,που εκατομμύρια άνθρωποι ψάχνουν να βρουν απαντήσεις. Γιατί;

Ποιο το όφελος; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα ,οι απαντήσεις υπάρχουν στον ουρανό.!!!!!

Εκεί θα τις πάρουμε. Μόνο που όταν θα πάμε εκεί, ούτε που θα μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο για να το ρωτήσουμε.

Κυνηγώντας όμως την γνώση σαν αλχημιστές της ζωής, μια γνώση άχρηστη όπως λέω, αφού και αληθινές απαντήσεις να πάρουμε, πράγμα απίθανο, δεν θα έχουμε ωφεληθεί σε τίποτα από την γνώση αυτή, ούτε η ζωή μας θα αλλάξει προς το καλύτερο, αφήνουμε τον χρόνο της παρουσίας μας εδώ στην γη, να περνά χωρίς να ασχοληθούμε καθόλου με το μόνο για το οποίο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει, και για το οποίο βρισκόμαστε εδώ.

Την εξέλιξη μας σαν αξίες, την ποιοτική αναβάθμιση της ψυχής μας, και την ενεργειακή ενδυνάμωση του πνεύματος μας.

Αυτά δηλαδή που θα μετρήσουν στο τέλος, για την κατάταξή μας στον κόσμο του ουρανού.

Μας λες δηλαδή γέροντα να σταματήσουμε να ερευνάμε; Θα μου πείτε.

Όχι βέβαια. Αλλά να ερευνάμε σαν χόμπι, έτσι για την πλάκα μας , όχι σαν τους κυνηγούς θησαυρών.

Αν σε κάποιον πραγματικά αρέσει η έρευνα, έχω να του προτείνω το ποιο ενδιαφέρον θέμα για εξερεύνηση. Τον ίδιο του τον εαυτό.

Μια υπέροχη αλλά και ατελείωτη έρευνα σε έναν θαυμάσιο κόσμο, όπου εκεί κρύβονται όλες οι απαντήσεις και τα υπέροχα του σύμπαντος.

Στην ψυχή του.

Είναι η μόνη που δεν θα τον προδώσει ποτέ, είναι η μόνη που έχει όλες τις απαντήσεις, και διψά να μας τις διδάξει, και ενώ περιμένει να την εξερευνήσουμε, εμείς ψάχνουμε να βρούμε αν υπήρχε η Ατλαντίδα.

Η ψυχή μας είναι ενέργεια βγαλμένη από την ενέργεια του ίδιου του Δημιουργού μας.

Έχει όλα τα μυστικά, όλες τις απαντήσεις όπως είπα και πριν, αλλά εμείς δεν ασχολούμαστε καθόλου μαζί της. Και ας είναι αυτή τελικά που παίρνοντας μαζί της στο μεγάλο ταξίδι της επιστροφής, όλες τις αναμνήσεις μας, την πλήρη συνείδησή μας και τις αξίες που θα έχουμε καταφέρει να αναπτύξουμε έως τότε, θα πάει να ζυγιστεί και να μετρηθεί στην ζυγαριά του Θεού.

Όλα αυτά τα χρόνια που ζούμε στην γη, η ψυχή μας ,μας φωνάζει, μας ουρλιάζει θα έλεγα, προσπαθώντας να επικοινωνήσει μαζί μας για να μας διδάξει, να μας προστατέψει , να μας κάνει καλύτερους και έτοιμους για τον ουρανό.

Και εμείς αντί να εξερευνήσουμε τον υπέροχο κόσμο της, ψάχνουμε την Ατλαντίδα και τα μυστήρια των πυραμίδων.

Και δεν είναι το μόνο αλλοπρόσαλλο που κάνουμε.

Αντί να πάμε στην εκκλησία, όπου υπάρχει το πνεύμα του Θεού μας, όπου η ψυχή μας γαληνεύει γιατί βρίσκεται στον κόσμο από όπου προήλθε, εμείς πηγαίνουμε την ψυχή μας στους μάγους και στις μάγισσες , σε διάφορες συνεδρίες αμφιβόλου σκοπού, σε καφετζούδες και όλα τα σχετικά, εκθέτοντας την ψυχή μας σε τεράστιους κινδύνους και αφανισμό.

Έχω μιλήσει πολλές φορές για αυτά τα φαινόμενα. Δυστυχώς όμως τα ακούμε όλα αυτά που λέω, μας φαίνονται πολύ σωστά , αλλά δεν καταφέρνω να πείσω τους ανθρώπους. Γιατί την άλλη μέρα οι περισσότεροι πάλι θα πάνε στις μάγισσες.

Άδικος κόπος να μιλάω λοιπόν; Δεν ξέρω. Θα δοκιμάσω σήμερα παιδιά μου να προσεγγίσω αυτό το θέμα από μια διαφορετική οπτική γωνία , μήπως και επιτέλους πολλοί από εμάς συνειδητοποιήσουν ακριβώς τι είναι αυτό που λέω και πόσο καταστροφικό είναι για αυτούς αν συνεχίσουν να το κάνουν.

Είπα και στην αρχή παιδιά μου. Τα πάντα είναι ενέργεια.

Και η κάθε μορφή ενέργειας έχει μια συγκεκριμένη συχνότητα που εκπέμπει .

Μέχρι εδώ καλά τα πάω. Πιστεύω ότι όλοι το παραδέχονται αυτό σαν σωστό.

Πάμε παρακάτω λοιπόν.

Πάμε στις εκκλησίες , στην θεία λειτουργία ή σε κάποια παράκληση ,παρακαλώντας και ελπίζοντας  για κάτι που χρειαζόμαστε. Ανάλογα με την ειλικρίνεια και την ποιότητα του, ο κάθε ένας από εμάς θα πάρει φεύγοντας και λίγη ή πολύ ευλογία.

Η ευλογία τώρα, που είναι ενέργεια προερχόμενη από τον Θεό, σαν ενέργεια έχει μια συγκεκριμένη συχνότητα που εκπέμπει. Η ευλογία ενεργεί μέσα μας με την χάρη του Θεού, για να μας δώσει αυτά που ζητήσαμε στην εκκλησία , ή να μας προστατέψει.

Ως εδώ καλά.

Έλα όμως που είμαστε ολιγόπιστοι. Την άλλη ημέρα θα πάμε στην καφετζού ,και από εκεί θα πάρουμε άλλου είδους ενέργεια. Την ενέργεια ενός αφελούς ανθρώπου, που πιστεύει ότι ανάλογα με το πως θα κουνήσει το φλυτζάνι, θα του αποκαλυφθεί το μέλλον του.

Πιθανόν να είναι ο ίδιος άνθρωπος που σαν ερευνητής ψάχνει να βρει την Ατλαντίδα, και να λύσει τα μυστήρια των πυραμίδων .

Και δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι ο ίδιος υποσυνείδητα ,δίνει στην καφετζού τις πληροφορίες που αυτή του λέει. Δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι μεσολαβεί ενέργεια .

Τέλος πάντων. Φεύγοντας τώρα από την καφετζού, αφού προηγουμένως έχει προδώσει τον Θεό και την αγάπη του Χριστού, στους οποίους εχθές είχε απευθυνθεί για βοήθεια, παίρνει μαζί του και σαν αποτέλεσμα της πράξης του ,μια διαφορετικής συχνότητας ενέργεια, από την καφετζού.

Μια διαφορετικής συχνότητας ενέργεια θα πάρει και από τον μάγο ή την μάγισσα που θα επισκεφθεί την επομένη ημέρα ,γιατί δεν πιστεύει ότι ο Θεός στον οποίο απευθύνθηκε προχθές για να της φέρει ένα γαμπρό για την κόρη, θα το κάνει σίγουρα, και σκέφθηκε ας πάω και στον μάγο.

Μια διαφορετικής συχνότητα ενέργεια θα πάρει και από τα φυλαχτά και τα μαντζούνια που θα τις δώσουν οι μάγοι.

Φυλαχτά οι μάγοι. Θα τρελαθούμε τελικά. Πάμε στην εκκλησία και παίρνουμε φυλαχτά από τους μάγους. Πόσο μπερδεμένοι είμαστε αλήθεια.

Πόσο μπερδεμένοι ενεργειακά.

Βάλαμε λοιπόν μέσα μας τώρα ,και την συχνότητα της ενέργειας των μάγων και των φυλακτών τους.

Εδώ όμως υπάρχει και μια άλλη προσέγγιση. Ο μάγος επικαλείται για βοήθεια προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του, τις δυνάμεις του πονηρού.

Ο μάγος σίγουρα θα σας πάρει χρήματα, και αρκετά μάλιστα για να βρεθεί γαμπρός, ο διάολος όμως , δεν έχει ανάγκη από χρήματα. Όλα τα χρήματα στον πλανήτη δικά του είναι. Αυτός τα διαχειρίζεται. Αυτός παιδιά μου, και όσοι δεν είστε αφελείς το καταλαβαίνετε, αμείβεται με ψυχές. Τις δικές σας ψυχές. Ας το σκεφθούμε ποιο βαθιά αυτό .

Κάποιοι από εμάς θα πάνε και για ένα καινούργιο φρούτο που έχει εμφανιστεί. Τον ενεργειακό επαναπρογραμματισμό του εγκεφάλου.

Αλλού είδους συχνότητα ενέργειας από εκεί μέσα μας.

Άλλοι από εμάς θα ασχοληθούν και με την Σολομωνική. Γιατί να πληρώσουν τους μάγους, αφού μπορούν μόνοι τους να κάνουν το κακό. Άλλου είδους ενεργειακή συχνότητα από εκεί.

Άλλοι θα πάνε σε παραθρησκευτικές οργανώσεις ,όπου θα περάσουν από διάφορες μυήσεις .Άλλη  ενεργειακή συχνότητα και από εκεί.

Άλλοι θα βρεθούν σε ενεργειακές συνεδρίες ,όπου χωρίς να το σκεφθούν εκθέτουν την ενέργεια τους σε κίνδυνο να μπλοκαριστεί , να επηρεαστεί ενεργειακά με κάποιων άλλων, να πλειστηριαστεί, και τελικά να χαθεί από τα ενεργειακά βαμπίρ  πού πάνε σε αυτές τις συνεδρίες για να φορτώσουν τις μπαταρίες τους.

Και από εκεί φυσικά θα φύγουν έχοντας πάρει διαφορετικής συχνότητας ενέργεια.

Μέχρι τώρα λοιπόν έχουμε βάλει μέσα μας όλων των ειδών τις ενεργειακές συχνότητες.

Α!! και να μην το ξεχάσω. Την Κυριακή φυσικά θα πάμε πάλι στην εκκλησία για να πάρουμε αυτήν την φορά την συχνότητα της ευλογίας του Θεού.!!!!!!!!!!!!

Τρομάρα μας.

Ξέρετε παιδιά μου, η εκκλησία και ο ιερέας δεν είναι μηχανήματα αυτόματοι πωλητές, που θα βάλουμε μέσα τους ένα κέρμα και θα βγει το θαύμα .

Απαραίτητοι παράγοντες για να δει κάποιος το θαύμα στην ζωή του, είναι η αγάπη, ή πίστη, είναι η καθαρή συνείδηση .Απαραίτητος και αδιαπραγμάτευτος παράγοντας είναι αυτός που ζητά το θαύμα να το αξίζει. Εκεί είναι ο ρόλος της εκκλησίας και του ιερέα.

 Να  προετοιμάσει αυτόν που χρειάζεται το θαύμα, για να το αξίζει ,πριν το ζητήσει.

Όλες αυτές τις διαφορετικής συχνότητας ενέργειας που βάζουμε μέσα μας, χτυπάει και πολεμάει η μία την άλλη , και επειδή η ευλογία του Θεού κρύβει μέσα της αγάπη, ενώ όλες οι άλλες προέρχονται από τον κόσμο του πονηρού και τα τσιράκια του όπου επικρατεί η κακία, η ευλογία δεν μπορεί να φέρει στην ζωή μας αυτό που επιθυμούμε. Αντίθετα χάνεται και μένουμε με όλες τις άλλες ενέργειες ,που μόνοι μας φέραμε στην ζωή μας.

Και αυτές αλληλοσυγκρούονται μέσα μας συνεχώς, χτυπώντας η μια την άλλη, με αποτέλεσμα την καταστροφή μας.

Βρισκόμαστε αβοήθητοι πλέον στα χέρια των επιτήδειων . Το αποτέλεσμα ο κάθε ένας το φαντάζεται. Η ψυχή μας.

Και φυσικά τα βάζουμε με τον Θεό, την εκκλησία και τον παπά, όπου δεν έφεραν στην ζωή μας το θαύμα που ζητήσαμε.

Είναι σαν να τρως με τον διάολο και πριν ξεκινήσεις να τρως, να θέλεις να κάνεις τον σταυρό σου και να λες προσευχή.

Αλλοπρόσαλλα πράγματα. Θέλω να πιστεύω αυτήν την φορά όμως, παρόλο που σας κούρασα με όλη αυτήν την διαφορετική προσέγγιση που έκανα , ότι πρέπει να έχει γίνει πλέον κατανοητό, ότι σε κάθε δράση που κάνουμε, υπάρχει και η ανάλογη αντίδραση.

Η αλήθεια είναι ότι δεν χρησιμοποίησα και πολύ εκκλησιαστική ορολογία στην ομιλία μου, και σας ζητώ να με συγχωρήσετε για αυτό. Αλλά έτσι μιλάω και το ξέρετε αυτό. Σαν πατέρας προς τα παιδιά του. Με ενδιαφέρει να σας ελευθερώσω από το κακό, και να σας παρουσιάσω τον κόσμο της αγάπης του Κ.Η.Ιησού Χριστού όπως πρέπει να τον βλέπουμε.

Δεν μπορεί να λέγει κάποιος ότι πιστεύει στον Τριαδικό Θεό και να έχει γυρίσει όλους τους μάγους και τις μάγισσες που υπάρχουν .Σε πόσο μεγαλύτερη πλάνη να υποπέσει;

Δεν μπορεί να σε βρίζει ο άλλος επειδή δεν έπιασε η προσευχή σου για να καθαρίσει, την στιγμή που ήθελε να καθαρίσει και να γίνει καλά, για να εκδικηθεί αυτούς που του είχανε κάνει μάγια.

Δεν μπορεί να έρχεται ό άλλος για να λυθούν τα μάγια του, και παράλληλα να παίρνει φυλαχτά από τον μάγο. Και όταν τον ρωτάς τι έχουν μέσα τα φυλαχτά να σου λέει ότι έχουν μπαρούτι.!!!!!!!!!!!!

Του λες να πάει να πετάξει αυτές τις βλακείες, τις πετάει, κάτι παθαίνει και λέει ότι πήγε νοσοκομείο, και αντί να κατηγορήσει τον εαυτό του για αυτό, και τον μάγο με τα μπαρουτιασμένα φυλαχτά,   κατηγορεί τον παπά που τον συμβούλεψε να πετάξει τα φυλαχτά του διαβόλου θεωρώντας τον υπεύθυνο που πέταξε τα φυλαχτά.

Με αυτόν τον τρόπο αναγνωρίζει τον μάγο ανώτερο από τον Χριστό. Και παρ’ όλα αυτά την Κυριακή θα πάει πάλι στην εκκλησία για να ζητήσει βοήθεια από τον Θεό.

Είπαμε ότι ο Θεός έχει χιούμορ. Αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να γελάσει με όλα αυτά.

 Όλα αυτά είναι για κλάματα, και απόδειξη το πόσο καλά σε μπλέκει ο πονηρός στα δίχτυα του ,χωρίς να μπορείς ποτέ να ξεφύγεις.

Άσχετα βέβαια από την απογοήτευση που παίρνω από κάτι τέτοιες ψυχές, δεν θα σταματήσω ποτέ να προσεύχομαι στον Θεό για να πάρουν φώτιση και να ανακαλύψουν κάποτε την αλήθεια και την πλάνη τους.

Δεν λειτουργούν έτσι οι νόμοι του Θεού.

Και εγώ παιδιά μου με τους νόμους του Θεού πορεύομαι. Δεν μπορώ να βοηθήσω κανέναν  , αν πρώτα από όλα δεν θέλει στην πραγματικότητα να βοηθηθεί και ο ίδιος.

Δεν είμαι θαυματοποιός.

Όσοι δεν μπορείτε να αφήσετε με εμπιστοσύνη την ψυχή σας στα χέρια του Θεού, όσοι δεν μετανοείτε για τα λάθη σας,  όσοι δεν μπορείτε να κόψετε τις καφετζούδες και τους μάγους, και να γυρίσετε στην οικογένεια του Κ.Η.Ιησού Χριστού, όσοι δεν θέλετε να αναγεννηθείτε μέσα στην αγκαλιά της Παναγίας, σας παρακαλώ μην έρχεστε σε εμένα.

Δεν μπορώ να σας βοηθήσω.!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Για όσους όμως από εσάς ,έχετε πραγματικά ανάγκη, και έχετε διάθεση να μετανοήσετε για τις λάθος επιλογές σας, για όσους από εσάς αγαπούν και πιστεύουν στον Κ.Η.Ιησού Χριστό, αλλά κάποια στιγμή έχασαν τον δρόμο τους, για όλους εσάς που πραγματικά θέλετε να πορευτούμε μαζί στο μονοπάτι που οδηγεί στον Ουρανό, για όλους εσάς η αγκαλιά μου θα είναι πάντα ανοιχτή και γεμάτη αγάπη.

Δεν με πειράζει ούτε η κούραση ,ούτε ο πόλεμος που μου κάνει ο πονηρός με τα τσιράκια του. Θα αγωνιστώ για εσάς παιδιά μου.

Αρκεί να είστε αληθινοί, να ξέρετε τι πραγματικά θέλετε, αρκεί να το αξίζετε.

Την αγάπη μου και την ευλογία μου.

Πατήρ Φανούριος

ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ