Ένα ξέρω ,ότι τίποτα δεν ξέρω!!!

Σήμερα σας παρουσιάζω ένα από τα αγαπημένα μου .

Είναι η διαδρομή ενός ανθρώπου ,που ζητά μέσα στο μυαλό του απαντήσεις για ότι συμβαίνει γύρω του. Αναρωτιέται, αμφισβητεί τον Θεό, καταρρίπτει θεωρίες, δημιουργεί δικά του πιστεύω, αμφιβάλει, αναζητά την γνώση{ όπως όλοι μας} και στο τέλος….όταν είναι έτοιμος, οταν το μυαλό του έχει οριμάσει η αλήθεια του αποκαλύπτεται……….

Αυτόν που οι άνθρωποι λένε τρελό, πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε με μεγαλύτερη σοβαρότητα και αγάπη. Υπάρχει πάντα η περίπτωση, αυτός να ξέρει περισσότερα από εμάς………………

Πατήρ Φανούριος

Ένα ξέρω ,ότι τίποτα δεν ξέρω!!!
Μ’ αυτά τα λόγια ενός σοφού ,χρόνια που υποφέρω.
Χρόνια στον νου μου, που την αλήθεια αναζητώ.
Χρόνια πολλά που ψάχνω ,απαντήσεις για να βρω.
.
Όταν σοφό με λέει εμένα ο κόσμος , υποφέρω.
Γιατί γνωρίζω πια καλά ,πως τίποτα δεν ξέρω.
Μισές αλήθειες μοναχά, μου έδωσαν να ζω.
 Την όλη αλήθεια ,όμως θέλω και αυτήν ζητώ.
.
Δεν πίστεψα εγώ ποτέ, στού μπαμ ,αυτή την θεωρία
Όλα αυτά φαντάζουνε ,σαν τα μελλοντικά αστεία
Ήταν τυχαίο αυτό το μπαμ και όλα όσα έχουν γίνει;
Η ήταν κάποιος άπειρα σοφός , που άναψε το φιτίλι;
.
Ο κόσμος λέει ,πως όλα τα έχει φτιάξει ο Θεός.
Αυτό κι εγώ που λέω. Αλλά… πως έγινε αυτός;
Ότι μου λένε ,εύκολα ,ποτέ μου δεν πιστεύω.
Σε δεύτερη σκέψη ,το μυαλό μου ταξιδεύω.
.
Πίσω από ότι γίνεται, πάντα εγώ γυρεύω την αιτία.
Η πρώτη εικόνα που κοιτώ ,σε εμένα δείχνει αστεία.
Πίσω από ότι βλέπω , πάντοτε ,άλλο ψάχνω να βρω.
Στο βάθος της εικόνας η αλήθεια και αυτήν αναζητώ.
.
Αν στο μυρμήγκι ψίχουλο ,το χέρι μου πετάξει.
Το μάννα πέφτει εξ ουρανού, εκείνο θα φωνάξει!!
Ένα έντομο που πνίγεται, αν βγάλω απ’ το νερό.
Στα μάτια του τότε εγώ ,δεν μοιάζω με Θεό; !!
.
Για ποιον στο σύμπαν ,το μυρμήγκι είμαι άραγε εγώ;
Κι αυτός στο σύμπαν ,για ποιον μυρμήγκι τάχα είναι;
Σαν έντομο του σύμπαντος εγώ , αν πέσω στο νερό;
Ποιος θα με σώσει η θα πει ,μες το νερό σου μείνε;
.
Πάνω από εμένα ποιος ;και πάνω από εκείνον τι;
Πάρα πολλά ερωτήματα, χιλιάδες αναπάντητα γιατί.
Και όσο ετούτα σκέπτομαι, και απλώνω το μυαλό.
Λυπάμαι που οι άνθρωποι ,με έχουνε για σοφό.
.
Ένα ξέρω ,ότι τίποτα δεν ξέρω!!!
Μ’ αυτά τα λόγια ενός σοφού ,χρόνια που υποφέρω.
Χρόνια στον νου μου, που την αλήθεια αναζητώ.
Χρόνια πολλά που ψάχνω ,απαντήσεις για να βρω.
.
Πια είναι η ενέργεια αυτή ,στο σύμπαν που κυλά;
Που αν τα πας καλά μ’ αυτήν, όλα σου παν καλά;
Για όλα ψάχνομαι παντού και απάντηση γυρεύω.
Για ότι οι άλλοι μου μιλούν, εύκολα δεν πιστεύω.
.
Αυτόν που αγαπάει ο Θεός, λένε ,τον δοκιμάζει.
Και όταν την τάξη του περνά ,τότε και τον δοξάζει.
Τυχαίο λάθος είμαστε ; του σύμπαντος μικρόβια;
Η πνεύματα υπό δοκιμή ; παλιά , υπεραιωνόβια;
.
Που πάει η ανθρώπινη ψυχή ,από τον θάνατο μετά;
Χάνεται; εξαφανίζεται ; η στα ψηλά ζει και πετά;
Τέτοια περνάν από το μυαλό κι απάντηση γυρεύω.
Στην γνώση ,σε άλλο επίπεδο , θα ήθελα να ανέβω.
.
Αν εξωγήινοι κι αλλού ,στο σύμπαν τάχα υπάρχουν;
Αναρωτιόμαστε όλοι μας και αν εδώ θα φτάσουν;
Εγώ κοιτάω ποιο βαθιά ,σ’ αυτό που λένε οι τόσοι.
Για μένα το ερώτημα ,δεν είναι το αν, αλλά το πόσοι;
.
Ποια δύναμη, άλλους τους ζει ,μες τα χρυσά ντυμένους;
Ενώ οι υπόλοιποι άλλοι ζουν ,σαν τους καταραμένους;
Τι είναι η τύχη που ζητούν ,του κόσμου οι απελπισμένοι;
Αλλά αυτή πηγαίνει πάντοτε ,σε όσους είναι βολεμένοι;
.
Γιατί την γνώση που εγώ ζητώ ,το σύμπαν μου στερεί;
Και αν δοκιμάσω να την βρω, με τον Αδάμ με απειλεί;
Τοις εκατό το δέκα λένε ,δουλεύει το ανθρώπινο μυαλό.
Το άλλο ενενήντα όμως ,που χρόνια εγώ , ζητώ να βρω.
.
Είμαστε όντα άξια; με σχέδιο φτιαγμένα ,θειων νοημάτων;
Η κήπος με λαχανικά; για την συγκομιδή συναισθημάτων;
Για αυτά και άλλα το μυαλό ρωτώ, απάντηση που ψάχνω.
Είμαι του μπαμ ατύχημα ; η υπάρχει λόγος που υπάρχω;
.
Όσους γνωρίζω τους ρωτάω για αυτά, απάντηση κανείς.
Και όλοι γελάνε και μου λένε ,μην τα σκαλίζεις θα καείς.
Εγώ πιστεύω ,απ’ τον Θεό να μάθω, αν ήτανε απαγορευμένο.
Δεν θα είχα τον μηχανισμό, τα ερεθίσματα αυτά να παίρνω.!!!
.
Όλα στον νου γυρίζουνε ,χιλιάδες αναπάντητα γιατί .
Ψάχνω εδώ ,κοιτάω αλλού , καμιά απάντηση σωστή.
Και όσο ετούτα σκέπτομαι, και απλώνω το μυαλό.
Λυπάμαι που οι άνθρωποι ,με έχουνε για σοφό.
.
Ένα ξέρω ,ότι τίποτα δεν ξέρω!!!
Μ’ αυτά τα λόγια ενός σοφού ,χρόνια που υποφέρω.
Χρόνια στον νου μου, που την αλήθεια αναζητώ.
Χρόνια πολλά που ψάχνω ,απαντήσεις για να βρω.
.
Μην είμαι ένα μικρό τσιπακι ,κάποιου υπολογιστή;
Τούτο πολλές φορές ως τώρα , το έχω αναλογιστεί.
Ένα τσιπακι τόσο δα, με μια ασήμαντη ,μηδαμινή αξία;
Χωρίς ρόλο σημαντικό ,στού υπολογιστή την λειτουργία;
.
Μήπως ότι στα μάτια μου ,φαντάζει αληθινό;
Είναι ένα ψέμα μέγιστο, μην είναι κάτι εικονικό;
Μήπως ότι μου μάθανε ,τάχα πως είναι αλήθεια;
Είναι μια τέλεια συλλογή ,με κάποιων παραμύθια;
.
Γιατί η γνώση που ζητώ στο σύμπαν, να είναι κλειδωμένη;
 Απ’ του μυαλού το δέκα τα εκατό , να είναι απαγορευμένη;
Με του Αδάμ την απειλή ,γιατί την γνώση μου στερούνε;
Τι που αν θα μάθω τάχα εγώ ,έχουν να φοβηθούνε;
.
Εγώ την γνώση επιζητώ, του σύμπαντος την πάσα αλήθεια.
Ετούτη η αναζήτηση, χρόνια μου έγινε βαριά συνήθεια.
Έτσι απόψε το τολμώ ,στον κάτοχο της γνώσης να ζητήσω.
Για μια στιγμούλα, την γνώση που γυρεύω να αποκτήσω.
.
Για μια στιγμούλα μόνο μια, εσύ των πάντων γνώστη.
Δώσε μου την γνώση που ζητώ και έχω ανάγκη τόση.
Του σύμπαντος τα μυστικά ,άσε εμένα να γνωρίσω.
Και την ψυχή απ’ το σώμα μου ,άσε με να χωρίσω.
.
Δείξε μου αλήθειες που ζητώ, αλήθειες που γυρεύω.
Που τόσα χρόνια στο μυαλό, τις νύχτες ανιχνεύω.
Σαν τον Αδάμ έτσι και εγώ, την γνώση αναζητάω.
Την άγνοια δεν την μπορώ, στην άγνοια πονάω.
.
Πάνω από εμένα ποιος ;και πάνω από εσένα τι;
Χιλιάδες τα ερωτήματα, μάθε μου απόψε τα γιατί.
Δώσε μου όλη την γνώση σου, μην κρύψεις μυστικό.
Να μην ντραπώ πια στην ζωή ,αν θα με πουν σοφό.
.
Ταξίδεψε με μακριά ,στού σύμπαντος τα άπειρα τα όρια.
Για χάρη μου, δώσε στην γνώση μου ,όλα τα περιθώρια.
Και αν στην γνώση το μυαλό μου, δεν αντέξει δυστυχώς.
Πριν να καεί θα ξέρω ,ότι για μια στιγμή, ήμουν σοφός!!
.
Έτσι και έγινε λοιπόν, απόψε ,για μια στιγμή ήμουν σοφός.
Και αύριο στην γειτονιά ,θα εμφανιστεί ακόμα ένας τρελός.
Χαίρομαι τώρα που ποτέ ,σοφό ξανά δεν θα με ξαναπούνε.
Για ότι είδα θα μιλώ ,μα οι σοφοί θα λένε ,έναν τρελό ακούνε.!!!
.

Πατήρ Φανούριος