Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ. Κήρυγμα απο την ἑορτὴ τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

 «Τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες... ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ»

Κατὰ τὴ σημερινὴ ἡμέρα, ἑορτὴ τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἔχει καθορισθεῖ ὡς εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἡ πολὺ γνωστὴ ἀλλὰ καὶ διδακτικὴ «Παραβολὴ τοῦ σπορέως». Ἡ παραβολὴ ὅπου ὁ Κύριος Ἰησοῦς παρομοιάζει τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ σπόρο.

Σὰν τὸ σπόρο καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ σπείρεται πλουσιοπάροχα στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων.

Δὲν καρποφορεῖ ὅμως παντοῦ καὶ πάντα. Σύμφωνα μὲ τὴν παραβολή, μόνο ὁ σπόρος ὁ ὁποῖος ἔπεσε σὲ καλὴ γῆ καρποφόρησε.

Γι’ αὐτὴ τὴν καλὴ γῆ θὰ κάνουμε λόγο σήμερα. Γιὰ τὴν ψυχὴ δηλαδὴ τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὁποῖος ἀκούει μὲ προσοχὴ καὶ συναίσθηση τὰ θεῖα λόγια καὶ ἀγωνίζεται νὰ τὰ ἐφαρμόσει στὴ ζωή του.

Εἶναι πάρα πολλὲς οἱ εὐκαιρίες μέσα ἀπὸ τὶς ὁποῖες ὁ Οὐράνιος Γεωργὸς ρίχνει τὸ σπόρο τοῦ θείου λόγου στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Πολλοὶ δὲν τὸν δέχονται. Ἄλλοι ὅμως ἀντίθετα ἀπολαμβάνουν πλούσιους καρπούς, διότι ἀκοῦν μὲ προσοχὴ καὶ ἱερὴ συναίσθηση τὰ θεῖα λόγια.

Γι’ αὐτοὺς ὁ Κύριος εἶπε «οὗτοί εἰσιν οἵτινες... ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι». Ἡ λέξη «κατέχουσι» δηλώνει συνειδητὸ ἀκροατὴ ὁ ὁποῖος, ὅταν ἀκούει ἢ μελετᾶ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ συναισθάνεται ὅτι πρόκειται γιὰ θεῖα καὶ ἱερὰ λόγια καὶ ἡ συναίσθηση αὐτὴ τοῦ προκαλεῖ δέος. «Τὴν ὥρα αὐτὴ μοῦ μιλάει ὁ Θεός!», σκέπτεται. Καὶ ἡ σκέψη αὐτὴ δημιουργεῖ μέσα του ἕνα κλίμα ἱεροπρέπειας καὶ σοβαρότητας.

Αὐτὴ ἡ συναίσθηση τὸν κάνει νὰ προσεύχεται πρὶν ἀκούσει ἢ μελετήσει τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ παρακαλεῖ τὸν Φωτοδότη Κύριο νὰ τὸν φωτίσει νὰ ἐννοήσει τὴ θεία διδασκαλία.

Ἡ ἴδια συναίσθηση τὸν παρακινεῖ κατὰ τὴν ὥρα τῆς θείας διδαχῆς ,νὰ ἐντείνει τὴν προσοχή του, γιὰ νὰ μὴ χάσει τίποτα ἀπὸ τὴν οὐράνια διδασκαλία.

Ἀκολουθεῖ δηλαδὴ τὴ συμβουλὴ τῶν ἁγίων Πατέρων οἱ ὁποῖοι σημειώνουν: Ὅπως πλησιάζεις μὲ εὐλάβεια νὰ κοινωνήσεις τὰ Ἄχραντα Μυστήρια προσέχοντας νὰ μὴν ἐκπέσει κάποιος θεῖος μαργαρίτης, μὲ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο νὰ προσέχεις στὴν ἀκρόαση τοῦ θείου λόγου καὶ στὴ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὥστε νὰ μὴ σοῦ ξεφύγει κανένα ἀπὸ τὰ θεῖα νοήματά της.

Ὑπάρχει ὅμως κι ἕνα δεύτερο βασικὸ χαρακτηριστικὸ τῶν καλλιεργημένων καὶ δεκτικῶν ψυχῶν.

Εἶναι ὁ καθημερινὸς ἀγώνας γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ θείου λόγου. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τότε μόνο καρποφορεῖ, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται «ἐν ὑπομονῇ» νὰ τὸν ἐφαρμόζει στὴ ζωή του. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἅγιος ἀδελφόθεος Ἰάκωβος μᾶς προτρέπει: «Γίνεσθε ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί» (Ἰακ. α΄ 22).

Εἶναι σημαντικὸ λοιπὸν μετὰ τὴ μελέτη ἢ τὴν ἀκρόαση τοῦ θείου λόγου νὰ προσπαθοῦμε νὰ ἐπαναφέρουμε στὴ μνήμη μας τί διαβάσαμε ἢ τί ἀκούσαμε καὶ νὰ σκεπτόμαστε πῶς αὐτὸ μποροῦμε νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε στὴ ζωή μας.

Ἔχουμε καὶ τώρα θέμα προσευχῆς. Ὅπως πρὶν ἀπὸ τὴ μελέτη ἢ τὴν ἀκρόαση τοῦ θείου λόγου προσευχόμαστε γιὰ νὰ φωτιστεῖ ὁ νοῦς μας καὶ νὰ ἐννοήσουμε τὸ βάθος τῶν θείων νοημάτων, ἔτσι καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν προσευχόμαστε στὸν Θεὸ νὰ ἐνισχύσει Ἐκεῖνος τὴ θέλησή μας στὸν ἀγώνα γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ θελήματός του.

Καὶ εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ ζητοῦμε τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, διότι ὑπάρχει τὸ ἐνδεχόμενο νὰ συναντήσουμε θλίψεις καὶ δοκιμασίες, δυσκολίες καὶ ἐμπόδια, τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ μᾶς κλονίσουν, ἂν δὲν μᾶς ἐνισχύσει Ἐκεῖνος νὰ θέσουμε ὡς γερὴ βάση καὶ στήριγμά μας τὸ θέλημά του.

«Καλὴ γῆ». Ἔτσι μᾶς θέλει ὁ Οὐράνιος Γεωργός. Νὰ ἔχουμε ψυχὲς δεκτικὲς ποὺ θὰ ἀκοῦν μὲ προσοχὴ τὰ θεῖα λόγια καὶ θὰ προσπαθοῦν νὰ τὰ ἐφαρμόζουν στὴν καθημερινὴ ζωή.  

Από τους πιο σημαντικούς σπόρους που έσπειρε ο Κ.Η.Ιησούς Χριστός κατά την παρουσία του στον κόσμο μας, ήταν ο σπόρος της αγάπης.

Έσπειρε ελπίζοντας να βρεθεί το κατάλληλο χώμα, για να καρποφορήσει η αγάπη στον κόσμο μας.

Μόνο, που 2000 χρόνια τώρα, μόνο ελάχιστα χωράφια {βλέπε ψυχές} κατάφεραν να κάνουν τον σπόρο αυτό να ανθίσει. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε καταλάβει λάθος, το μήνυμα αυτό, και τι αλλαγές μπορεί να φέρει στην ζωή μας.

Αγάπα τον πλησίον σου ,όπως αγαπάς τον εαυτό σου.!!!!!!!!!!

Αυτό μας είπε.

Και πως αδέλφια μου αγαπάμε τον εαυτό μας; Με το πρώτο λάθος που θα κάνει, του κόβουμε το κεφάλι και σταματάμε να του μιλάμε; Όχι βέβαια.

Εκεί εξαντλούμε καθημερινά την σοφία και την υπομονή μας ,και βρίσκουμε χιλιάδες δικαιολογίες για να δικαιολογήσουμε το κακό που έκανε ο εαυτός μας ,και να συνεχίσουμε την πορεία μας, πιστεύοντας ότι είμαστε οι καλύτεροι άνθρωποι, που πάτησαν ποτέ στον πλανήτη αυτό.

Εκεί φταίει η κακιά στιγμή, οι συγκυρίες , και οι καταστάσεις.

Ποτέ εμείς, ποτέ ο εαυτός μας. Όταν όμως θέλουμε να εξετάσουμε την συμπεριφορά άλλων, προς εμάς, τότε η σοφία με την οποία κρίναμε τον εαυτό μας πάει περίπατο. Τώρα έχουμε να κρίνουμε τους άλλους. Εύκολο πράγμα. Ένοχοι. Κρεμάστε τους.

Σοφότατος λοιπόν ο Χριστός μας. Ήξερε πολύ καλά την ανθρώπινη φύση και μας ξεσκέπασε από την υποκρισία μας ,με μια μικρή πρόταση. Μας έβαλε να έρθουμε αντιμέτωποι με την αλήθεια. Αγάπα τον άλλον, όπως αγαπάς τον εαυτό σου.

Και κρίνε τον βέβαια με την ανοχή και υπομονή που κρίνεις τον εαυτό σου. Έτσι θα πλησιάσεις τον Θεό ποιο εύκολα. Έτσι θα αποκτήσουμε ψυχικό περιεχόμενο.

Ένα ψίχουλο σοφίας.

Θα μου πείτε λοιπόν κάποια αδέλφια τώρα. Δηλαδή τι μας λες πατέρα Φανούριε;  

Όταν κάποιοι μας κάνουν κάποιο κακό, πως  μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε με καλοσύνη, αγάπη και σοφία Θεού;

Μα δεν το λέω εγώ παιδιά μου. Ο Κύριος το είπε. Εγώ απλά προσπαθώ να το κάνω κατανοητό σε εσάς σκαλίζοντας το χωραφάκι της ψυχής σας ,παρουσιάζοντας το από κάποια άλλη οπτική γωνία, μήπως και είναι ευκολότερο να καταλάβουμε το νόημα και να φυτρώσει ο σπόρος . Ναι παιδιά μου, πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε με καλοσύνη, αγάπη και σοφία Θεού.

 Όπως δηλαδή με μεγάλη ευκολία ,θα αντιμετωπίζαμε οι περισσότεροι τον εαυτό μας. Για αυτήν την αγάπη, για αυτήν την καλοσύνη ήρθε να μας διδάξει ο Ιησούς Χριστός. Για αυτήν σταυρώθηκε. Μόνο που δεν τον ακούσαμε. Δεν τον καταλάβαμε.

Και δεν εννοώ φυσικά, όταν κάποιος βλάψει το παιδί μας, να τρέξουμε και να τον αγκαλιάσουμε με αγάπη ,φωνάζοντας του σε αγαπώ σε αγαπώ σε αγαπώ. Αυτό θα ήταν το λιγότερο αλλοπρόσαλλο. Αυτό που λέω είναι να τον αντιμετωπίσουμε με αγάπη ως προς την συμπεριφορά μας. Όπως ακριβώς θα αντιμετωπίζαμε τον εαυτό μας ,αν είχε κάνει κάτι κακό. Με σοφία Θεού .

Όταν κάποιον που σε έβλαψε, τον αντιμετωπίσεις με αγάπη, μόλις του έδωσες το μεγαλύτερο χτύπημα στην συνείδηση του αλλά και το μεγαλύτερο μάθημα. Έγινες και εσύ σπορέας, και έβαλες μέσα του τον σπόρο της αγάπης.

Ο κάθε ιερέας, ο κάθε μοναχός ή κάθε μοναχή, και γενικά ο κάθε άνθρωπος του Θεού, σκοπό έχει να δυναμώνει με τα λόγια του και τις πράξεις του, το χωράφι της ψυχής του κάθε ανθρώπου, ούτως ώστε ο σπόρος της αγάπης που έσπειρε ο Κύριος μας , να βρει την ευκαιρία να φυτρώσει και να ανθίσει.

Θα αναφέρω ένα γεγονός ,από την ζωή του Αγίου Διονυσίου ,για να καταλάβουμε αδέλφια μου ,το είδος της αγάπης που μας δίδαξε ο Κ.Η. Ιησούς Χριστός, και πως εφαρμόζεται στην πράξη.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

Κάποια περίοδο ο Άγιος Διονύσιος ήταν σε ένα Μοναστήρι. Έμαθε ότι κάποιος άνθρωπος,  σκότωσε τον αδελφό του  και στεναχωρήθηκε πολύ. Σε λίγες ώρες ο δολοφόνος που δεν ήξερε την συγγένεια τους, έφτασε στο Μοναστήρι και ζήτησε από τον Άγιο προστασία και τρόπο διαφυγής. Ο Άγιος που γνώρισε τον δολοφόνο του αδελφού του, τον βοήθησε, τον έκρυψε, και του βρήκε τρόπο διαφυγής για να γλυτώσει.!!!!!!!!!!!

Για αυτήν την αγάπη αδέλφια μου σταυρώθηκε ο Χριστός.!!!!!!!!!!!!!!!

 Για αυτήν την αγάπη στέκει στον Σταυρό στις εκκλησιές μας.  Να μας θυμίζει…… Αγάπα τον πλησίον σου ,όπως τον εαυτό σου.

 Ας αναλογιστούμε λοιπόν, το νόημα όσων μας είπε ,και ας προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Να του δείχνουμε καθημερινά ότι καταλάβαμε τον λόγο της θυσίας του. Ότι δεν θυσιάστηκε  άδικα, προσπαθώντας να σώσει το ανθρώπινο γένος. Και ας πλησιάσουμε όσο το δυνατόν το μεγαλείο του. 

Να είμαστε δίκαιοι με τους άλλους, όπως θέλουμε και οι άλλοι να είναι δίκαιοι με εμάς.

Να γίνουμε καλοί Χριστιανοί. Χωρίς φανατισμό αλλά εξασκώντας καθημερινά την αγάπη σε πράξη. Για να τιμήσουμε την θυσία του Θεού μας.

2000 χρόνια ,και δυστυχώς ακόμα δεν έχουμε καταλάβει, το νόημα της λέξεως αγάπη. Έχουν γραφτεί ολόκληροι τόμοι από συγγραφείς, φιλόσοφους, τεχνίτες του λόγου, και απατεώνες ,που ο κάθε ένας προσπαθεί να μας δώσει την δική του εκδοχή, για την αγάπη.

Δεν χρειάζεται όμως να ακούσουμε τι μας λένε οι Φιλόσοφοι, οι σοφοί και οι τεχνίτες του λόγου, για να μάθουμε τι είναι η αγάπη.

Την απάντηση, την ξέρουμε όλοι μας. Όλοι μας το έχουμε νοιώσει.

Όταν μοναδικό μέλημα και υπέρτατη ευχαρίστηση του καθενός ,είναι να κάνει τον άλλο ευτυχισμένο. Όταν δεν σκέφτεται πρώτα τις δικές του ανάγκες, αλλά τις ανάγκες του άλλου.

Του συντρόφου του, του φίλου του, του αδελφού του, του συνανθρώπου του.

Όλοι μας ψάχνουμε την αγάπη. Μα η αγάπη αδέλφια μου για όσους θέλουν να την βρουν, δεν είναι κάτι που αν το βρούμε, μπορούμε να κρατήσουμε για εμάς.

Όσοι ψάχνουν την αγάπη, και λένε πως δεν την βρίσκουν ,είναι γιατί έχουν το όλο θέμα μέσα στο μυαλό τους λάθος. Την θέλουν για αυτούς.

Θέλει κάποιος να γνωρίσει τι είναι αγάπη; Πολύ εύκολο. Ας πάρει μια σακούλα με τρόφιμα, και να πάει σε ένα σπίτι όπου υπάρχει μια απελπισμένη και πάμπτωχη οικογένεια.

Αφήνει τα τρόφιμα στην πόρτα , χτυπάει και φεύγει. Μην τον δουν αύριο, οι άνθρωποι αυτοί στον δρόμο και ντραπούν. Είναι μεγάλη τέχνη η ελεημοσύνη παιδιά μου.

Ας πάει λίγο παραπέρα και ας παρακολουθήσει την εξέλιξη. Η πόρτα ανοίγει, ένας απελπισμένος άνθρωπος εμφανίζεται, βλέπει τα τρόφιμα, το πρόσωπο του φωτίζεται, και στρέφεται προς τον Ουρανό. Ένα  ευχαριστώ Παναγία μου θα βγει από μέσα του.

Ας φανταστούμε τώρα τι μπορεί να συμβαίνει στον ουρανό. Το ευχαριστώ του φτωχούλη που μόλις ελεήσατε, φτάνει στην Παναγιά, και την ξαφνιάζει ευχάριστα.

Τι έκανα στον άνθρωπο αυτό, θα πει, και με ευχαριστεί. Θα κοιτάξει και θα δει το γεγονός.

Θα δει εσάς. Μια διπλή ευλογία σας περιμένει. Πρώτον για την πράξη σας ,και τον τρόπο που την κάνατε, και δεύτερον και κυριότερο, ….ακούστηκε ένα ευχαριστώ στην Παναγιά μας, επειδή εσείς κάποτε γεννηθήκατε. Τι υπέροχο συναίσθημα.

Παιδιά μου. Μόλις γνωρίσατε την αγάπη.!!!!!!!

Η αγάπη η αληθινή ,είναι για να την δίνουμε και όχι για να την κρατήσουμε.

Μόνον όποιος δίνει αγάπη  γνωρίζει την αγάπη. Και όσο δίνει ,τόσο μεγαλώνει σε ποσότητα η αγάπη μέσα του. Ένα δίνεις ,δύο παίρνεις. Έτσι πάντα υπάρχει αρκετό απόθεμα μέσα μας για να δίνουμε αγάπη.

Αυτό για εμένα είναι η αγάπη. Αυτό για εμένα δίδαξε ο Χριστός.

 Χωρίς χρώμα, συμφέροντα, διακρίσεις και υστεροβουλίες.

Όλοι μας θέλουμε να γνωρίσουμε τον Παράδεισο αδέλφια μου. Ετοιμαστείτε λοιπόν να τον γνωρίσετε αυτή την στιγμή. 

Εδώ και τώρα.

Φανταστείτε μια κοινωνία, που θα μπορούσε να κάνει πράξη αυτήν την αρχή.

Ο κάθε ένας από εμάς να ζει ,και να υπάρχει ,για να καλύπτει με την αγάπη του, τις ανάγκες των άλλων ανθρώπων. 

Και αυτό που δίνεις σε κάποιον άλλο, όλοι οι υπόλοιποι να σου το επιστρέφουν μυρριοπλάσιο.

Την φανταστείκατε παιδιά μου;

Μόλις είδατε……… τον Παράδεισο.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αφήστε τον σπόρο της αγάπης, που έβαλα με την χάρη και την φώτιση του Θεού σήμερα μέσα σας ,να φυτρώσει, και  να ανθίσει. Φάτε από τον καρπό της αγάπης, που θα πιάσετε στα χέρια σας. Εξασκηθείτε στην αγάπη, και  ο Παράδεισος που ανέφερα πριν θα είναι ο τελικός σας προορισμός.

Να είστε ευλογημένοι και υγιείς, εσείς και οι οικογένειες σας.

 Πατήρ Φανούριος