ΟΜΟΡΦΙΑ .ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΑ.

Πως θα είχε  άραγε εξελιχθεί ο κόσμος αν……. δεν υπήρχαν οι καθρέπτες;

Αυτήν την ερώτηση  έκανα στον εαυτό μου κάποτε. Και ακόμα δεν ξέρω με σιγουριά ,αν έχω καταλήξει σε αξιόπιστη απάντηση μέσα μου.

Τα έχω γενικά με τους καθρέπτες. Πιστεύω ότι τελικά λειτούργησαν καταστροφικά για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Σαν να παγίδεψαν τα είδωλα μας μέσα τους και μας έκαναν σκλάβους τους.

Κάποιοι άνθρωποι , σε μεγάλο βαθμό ,ξοδεύουν περισσότερο χρόνο να κοιτάζονται στον καθρέπτη, παρακολουθώντας και διορθώνοντας την εμφάνιση τους, από τον χρόνο που διαθέτουν για να εξελιχθούν σαν άνθρωποι, σαν μυαλά, σαν πνεύματα.

Και ενώ όσο είμαστε νέοι και ωραίοι ,ο φίλος μας ο καθρέπτης, μας δίνει την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμαστε ,για να εμφανιστούμε στον κόσμο και να επιβληθούμε με την εμφάνιση μας, όταν έρθουν τα γεράματα , και για όσους στηρίχτηκαν στην ομορφιά τους και μόνο, ο φίλος μας γίνεται ο χειρότερος εχθρός μας και η βασική αιτία για την απελπισία που νιώθουμε και την διάθεση για εγκατάλειψη.

Λογικό, αφού στηριχτήκαμε μόνο στην εμφάνιση μας, τώρα που εμφανισιακά δεν μας αρέσουμε, που να στηριχτούμε για να συνεχίσουμε να ζούμε με χαρά;

Το πνεύμα μας δεν το εκπαιδεύσαμε, το μυαλό μας το κολλήσαμε χρόνια πριν στις κρέμες στις δίαιτες και στα γυμναστήρια, την ποιότητα μας σαν άνθρωποι την καταστρέψαμε γελώντας και κοιτώντας όλη μας την ζωή αφ’ υψηλού τους άσχημους, οπότε τι έμεινε;

Η τιμωρία της φιλαρέσκειας. Η προδοσία του καθρέπτη. Η αλήθεια που μάθαμε αργά. Ότι αξία δεν έχει το μπουκάλι, αλλά το περιεχόμενο.!!!!!!!!!

Δεν είναι βέβαια καθόλου κακό να είναι κανείς όμορφος εμφανισιακά. Είναι ένα υπέροχο δώρο από τον Θεό . Είναι όμως παιδιά μου και μια τεράστια δοκιμασία. Στην οποία το 90% αποτυγχάνουν. Συγνώμη , το 99% ήθελα να πω.

Βλέπετε ο όμορφος άνθρωπος, {άνδρας ή γυναίκα}  έχουν μάθει να τους ανοίγονται ποιο εύκολα οι δρόμοι στην ζωή, αυτοί δεν πληγώνονται συχνά όπως οι άλλοι άνθρωποι. Αυτοί πληγώνουν συνήθως. Δεν έχουν χρόνο για καλλιέργεια πνευματική και εγκεφαλική. Ο μόνος τρόπος για να τους πληγώσεις είναι να τους πεις ότι δεν είναι όμορφοι ή ακόμα χειρότερα ,όταν δουν ότι η ομορφιά τους σε άφησε ανεπηρέαστο , δεν σε εντυπωσίασε, δεν πέτυχαν με εσένα τον σκοπό τους.

Φτάνει να χαμογελάσουν και όλες οι πόρτες ανοίγουν. Εύκολα χάνεται η ανθρωπιά. Αυτοί δεν έχουν ανάγκη τον άνθρωπο, γιατί να ασχοληθούν μαζί του; Και έτσι εύκολα αποτυγχάνουν να κάνουν σωστή χρήση του δώρου που τους έκανε ο Θεός. Έγιναν σκλάβοι του καθρέπτη τους και παγιδεύτηκαν μέσα του.

Τώρα όμως που γέρασαν ,και τα μηνύματα του δεν είναι ευχάριστα, θέλουν να τον σπάσουν.  Μα δεν μπορούν. Γιατί μέσα στον καθρέπτη είναι παγιδευμένοι και αυτοί οι ίδιοι. Όλη τους η ζωή.Το μόνο που τους έμεινε ,είναι αυτό που βλέπουν. Και αυτό που βλέπουν δεν τους αρέσει καθόλου.

Για αυτό τα έχω με τους καθρέπτες. Και για αυτό αναρωτιέμαι πως θα ήταν αλήθεια η ζωή και η εξέλιξη του ανθρώπου ,αν ο άνθρωπος δεν έβλεπε ποτέ το είδωλό του. {Η ερώτηση είναι ρητορική βέβαια. Δεν χρειάζεται κάποιος να απαντήσει.}

Αν αντί να ξοδεύει την μισή του ζωή, ασχολούμενος με την εμφάνιση του, ξόδευε αυτόν τον χρόνο για την καλυτέρευση της ποιότητας της ψυχής του, και την δημιουργία μιας καλύτερης και επιτυχημένης ζωής για τον ίδιο και την οικογένεια του.

Ξόδευε αυτόν τον  χρόνο σε πράγματα που πραγματικά αξίζει κάποιος να ασχοληθεί ,για να γίνει καλύτερος. Να παίρνει δύναμη και να αποκτά αυτοπεποίθηση , βλέποντας κάθε ημέρα τα έργα του και όχι το είδωλο του.!!!!!!!

Γιατί το σίγουρο είναι ότι όσοι στηρίζονται στο είδωλό τους ,στο τέλος θα προδοθούν από αυτό {βλέπε γεράματα}, ενώ  όσοι εξελίχθηκαν μέσα από τα έργα τους, αυτήν την εξέλιξη…… θα την πάρουν μαζί τους, σαν αξία και περιεχόμενο ψυχής, στο ταξίδι τους , όταν έρθει η ώρα.

Ενώ τα έργα που άφησαν πίσω  τους, θα είναι τα μόνα που θα θυμίζουν, το επιτυχημένο πέρασμα τους από την ζωή.

Έτσι λοιπόν αναρωτιέμαι. Αλήθεια, πως θα ήταν η ζωή μας αν δεν υπήρχαν οι καθρέπτες; Και ακόμα δεν είμαι σίγουρος ότι έχω βρει την απάντηση. Πιστεύω όμως………. ότι το μήνυμα βρήκε τους αποδέκτες του.

Κάποιοι σπόροι  βρήκαν γόνιμο έδαφος και φυτεύτηκαν.

 Και τούτο το μικρούλη κείμενο  της ομιλίας μου εκτέλεσε την αποστολή του.!!!!!!!!!!!!!!!

Γιατί……… θα έχετε καταλάβει, όσοι παρακολουθούν την πορεία μου, ότι εγώ σπόρους πετάω. Και όσοι σπόροι βρουν έδαφος κατάλληλο, θα φυτρώσουνε.

Αλλοι, με περισσότερη γνώση από εμένα, θα εμφανιστούν όταν τελειώσει η δική μου αποστολή, που θα αναλάβουν το σωστό πότισμα, και την σωστή ανάπτυξη αυτών των σπόρων που φύτρωσαν …………. Και……. Άλλος θα έρθει να θερίσει.!!!!!!!!!!!!!!!

Να είστε ευλογημένοι παιδιά μου.

Πατήρ Ιωάννης