ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ. ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ
 ΚΑΙ ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ
                       
Είπε ο Χριστός μας. {πιστεύοντας ότι απευθύνεται σε ανθρώπους με κοινή λογική}
Όποιος έχει δύο χιτώνες να δίνει το ένα. Πράγμα λίγο παρεξηγημένο στην σημερινή μας εποχή ,αλλά και πάρα πολύ μπερδεμένο. Ας προσπαθήσω με το απλό μου μυαλό να το ξεμπερδέψω για το καλό των ψυχών μας..
Ένας άνθρωπος αγαπά τον Χριστό και ακολουθεί με όλη του την ψυχούλα, τα διδάγματα που μας έδωσε. Είναι αυτό που λέμε ένας καλός και υποδειγματικός Χριστιανός.
Ξεκινάει λοιπόν από το σπίτι του το πρωί για την δουλειά του ,έχοντας στην τσέπη του 10 ευρώ για τα εισιτήρια του και το κολατσιό του το μεσημέρι. Μετά από λίγα μέτρα τον σταματά ένας άνθρωπος και του λέει.
Ο Χριστός είπε ,όποιος έχει δύο χιτώνες να δίνει τον ένα.
Σωστά του λέει ο καλός Χριστιανός, αλλά όπως βλέπεις, εγώ έχω μόνο αυτόν που φοράω.
Ναι. Του λέει ο άλλος. Αλλά από λεφτά; Τι έχεις;
Δέκα ευρώ, του λέει ο καλός Χριστιανός.
Ωραία, λέει ο άλλος. Τότε πρέπει να μου δώσεις, αφού είσαι καλός Χριστιανός, τα πέντε.
Στριμώχτηκε ο άνθρωπος μας λίγο, αλλά βρήκε την απαίτηση του μέσα στο πλαίσιο των λόγων του Χριστού μας και για να μην πάρει αμαρτία πρωί πρωί δίνει τα πέντε.
Λίγα μέτρα παρακάτω συναντά έναν άλλο φτωχό. Η ίδια ιστορία πάλι με τους δύο χιτώνες.
Η ίδια απάντηση πάλι και από αυτόν τον φτωχό.
Ναι, αλλά από λεφτά τι έχεις;
Πέντε ευρώ λέει τώρα ο καλός Χριστιανός.
Ωραία λέει ο νέος φτωχός. Αν αγαπάς τον Χριστό δώσε μου τα δυό μισή.
Ζορίστηκε πολύ ο άνθρωπος μας αυτή την φορά ,αλλά πάλι δεν ήθελε να φορτωθεί με αμαρτία και έδωσε τα δυόμιση ,μένοντας τώρα αυτός με δυόμιση ευρώ.
Και να μην τα πολυλογώ ,το ίδιο του έτυχε άλλες δυο φορές μέχρι να φτάσει στην στάση.
Και τις δυο πάλι αυτές φορές ζορίστηκε ο καλός Χριστιανός, αλλά ενέδωσε.
Οπότε όταν έφτασε στην στάση ,του είχανε μείνει 62 λεπτά και κάτι ψίχουλα.
Και τώρα; Πως θα αγοράσει εισιτήρια; Πως θα πάει στην δουλειά του; Το κολατσιό πέταξε νωρίς νωρίς. Αλλά πρέπει να πάει στην δουλειά του. Τουλάχιστον αυτό. Περίλυπος κάθετε στο παγκάκι και προσπαθεί να καταλάβει τι του συνέβη. Θα χάσει σήμερα το μεροκάματο του {Ίσως και την δουλειά του} γιατί ήταν καλός Χριστιανός; Όχι βέβαια.!!!!!!!
Το μεροκάματο και την δουλειά του μπορεί να τα χάσει. Το Όχι βέβαια δεν πήγαινε σε αυτήν την υπόθεση. Αλλά αν τα χάσει ,δεν θα τα χάσει επειδή ήταν καλός Χριστιανός. Αλλά επειδή είχε παρεξηγήσει την έννοια των όσων είπε ο Χριστός. Έχω πει και άλλη φορά. Ο θεός δεν μας έστειλε εδώ για να χαζέψουμε και να ζούμε φοβισμένοι και υποταγμένοι. Μας έστειλε εδώ, με ένα σωρό δώρα για να απολαύουμε την ζωή που μας χάρισε. Δεν μας θέλει θύματα του κάθε πονηρού. Όσα είπε ο Χριστός τα είπε πιστεύοντας ότι θα γίνουν κατανοητά από ανθρώπους με κοινή λογική. Άσχετα αν πάνω στα Θεία λόγια του Χριστού μας, κτίστηκαν περιουσίες και αυτοκρατορίες από την εκμετάλλευση των πιστών ανθρώπων. Και αν βρεθεί έστω και ένας ,που θα σας πει ότι όσα λέω είναι λάθος………… θα επιμένει έως ότου του πείτε, ότι αφού είναι λάθος ο Πατήρ Φανούριος και εσύ σωστός…..
Άδειασε τις τσέπες σου και τους τραπεζικούς σου λογαριασμούς και δώσε μου τα μισά. Εκεί θα τον πιάσει βήχας και θα αλλάξει κουβέντα. Εκεί θα με αγαπήσει ξαφνικά.
Βλέπεται και η υποκρισία έχει τα όρια της.
Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκε η περίπτωση μιας φίλης της παρέας μας, η οποία μου εξομολογήθηκε ότι πήγε η γυναίκα στον εσπερινό πρόσφατα και εκεί ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ την πλησίασε ένα παιδάκι και της ζήτησε χρήματα.!!!!!!!
Η γυναίκα είχε μόνο 5 ευρώ και τα φύλαγε να τα δώσει στο παιδάκι της για το σχολείο. Έτσι δεν του έδωσε. Μέσα στον φόβο της αμαρτίας που πιθανόν να είχε κάνει{ Να μην ελεήσει έναν φτωχό} δεν μπορούσε να ησυχάσει η ψυχούλα της. Προσπάθησα να της πω ότι καλά έκανε και δεν έδωσε. Για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα αυτός που επικαλέστηκε τα ΦιλοΧριστιανικά της αισθήματα, δεν σεβάστηκε τον οίκο του Θεού, που είναι τόπος λατρείας και ο κάθε ένας που μπαίνει να προσευχηθεί χρειάζεται ησυχία για να προσηλωθεί στις προσευχές του. Μια συμπεριφορά που θυμίζει πολύ τις ραδιουργίες του πονηρού για να μολύνει τις ψυχές μας. Όπως όταν βγαίνουμε από την εκκλησία τις Κυριακές και είναι ένα σωρό άνθρωποι με απλωμένο χέρι από έξω που εκμεταλλεύονται τις ψυχές μας, που μόλις έχουν γεμίσει από την αγάπη του Χριστού και ζητάνε λεπτά. Ποντάρουν στο ότι όπως είσαι φορτωμένος από αγάπη ,δύσκολα θα πεις όχι. Και από την άλλη αν πεις όχι ,φεύγεις από την εκκλησία με δηλητηριασμένη την ψυχή σου από το βάρος της άρνησης. Δηλαδή πήγες η ευλογημένη να πάρεις ευλογία και ο πονηρός σου την είχε στήσει έξω από την εκκλησιά για να σε χαλάσει.
Μετά, καλή είναι η ελεημοσύνη, Άγια πράξη δεν λέω. Όλοι πρέπει να κάνουμε ελεημοσύνες για την δική μας ψυχή ,αλλά και τις ψυχές των αγαπημένων μας που έφυγαν. Αλλά….. με μέτρο λογικής παιδιά μου. Με μέτρο λογικής. Το έχω πει και θα το λέω συνέχεια. Δεν μας θέλει κορόιδα και βλάκες ο Θεός. Θέλει να τιμάμε τα λόγια του ,αλλά να μπορούμε να καταλάβουμε τι θέλει να μας πει. Φανταστείτε τι θα γινότανε στον πλανήτη αν όλοι όσοι είχαν δύο έδιναν το ένα. Και αυτό γινότανε συνέχεια. Μια τρέλα και μισή.
Και τέλος αναφορικά με το παράδειγμα της φίλης μας ,αυτό το παιδάκι που ζήτησε από την φίλη μας λεφτά, θα εξακολουθούσε να ζητά μέχρι αργά το βράδυ. Έτσι την άλλη ημέρα το παιδί της φίλης μας θα πήγαινε νηστικό στο σχολείο ,ενώ αυτό που θα είχε πάρει τα 5 ευρώ μαζί με άλλα 50 ή 100 ευρώ έως το τέλος της ημέρας θα ήταν χορτάτο.
Πόσο όμως μας έχουν κάνει να νιώθουμε ένοχοι;
Δεν ξέρω αν κατάφερα να την κάνω να διώξει τις ενοχές της ,η φίλη μας αυτή ,που δεν ελέησε το παιδάκι. Για την περίπτωση όμως που δεν τα κατάφερα, έκατσα και έγραψα αυτή την επιστολή που απευθύνεται σε όλους μας παιδιά μου για ανάλογες περιπτώσεις.
Άγιο πράγμα η ελεημοσύνη. Άλλα πρέπει να διακρίνουμε που την χρησιμοποιεί ο πονηρός για να μας μπερδέψει και που πραγματικά χρειάζεται να ελεήσουμε .
Έχω πει πολλές φορές. Θέλετε να κάνετε ένα καλό;. Μια ελεημοσύνη ; Άγια πράξη.
Με λίγα ευρώ ,λίγα ψώνια σε μια σακούλα ,τα αφήνετε κρυφά στο σπίτι μιας φτωχής οικογένειας και φεύγετε. Σας περισσεύουν ρουχαλάκια; Το ίδιο κρυφά και φεύγετε.
Για να μην ντρέπονται οι άνθρωποι αν θα σας δουν την άλλη ημέρα.
Τελειώνοντας το άρθρο αυτό παιδιά μου ,δεν είμαι και τόσο σίγουρος αν τα είπα όλα σωστά σαν ιερέας. Σας έχω πει ότι μιλάω από καρδιάς και όχι με Θεολογικές εκφράσεις. Μιλάω την γλώσσα σας. Λέω αυτά που συζητάτε στα καφενεία και στις συγκεντρώσεις σας
Ξέρω όμως ότι τα είπα σωστά και αληθινά σαν άνθρωπος που σκέπτεται. Και έχω σκοπό πάντοτε να σας μιλάω αληθινά. Ο Θεός σας αγαπάει, ο Χριστός μας , η Παναγιά μας και όλοι οι Άγιοι μας σας αγαπάνε, εγώ ο παπα Φανούρης, σας αγαπάω {Για ότι μετράει αυτό}……. δεν έχετε τίποτα να φοβάστε. Ζήστε και χαρείτε την ζωή που σας χάρισε ο Δημιουργός μας υμνώντας το όνομα του χωρίς φόβο. Άλλα με αγάπη.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πατήρ Φανούριος