Ας εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι μας παρακολουθεί ο Θεός.ΚΑΙ ΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΜΕ !!!!!!!!!

 

Ας εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι μας παρακολουθεί ο Θεός.!!!!!!!!!!!!

Ο άνθρωπος, ο Χριστιανός, από μικρό παιδί ακούει να του λένε ,ότι ο Θεός τον βλέπει κάθε στιγμή και σε κάθε σκέψη και πράξη του, ο Θεός είναι παρών.

Έτσι παγιδεύεται στην σκέψη ,ότι κάποιος τον βλέπει συνεχώς και σιγά σιγά καθώς μεγαλώνει, αρχίζει να διαμορφώνει μια συμπεριφορά ενός ανθρώπου ψεύτικου, που προσπαθεί να κάνει πράγματα όχι επειδή του αρέσουν ή τον εκφράζουν ,αλλά επειδή πιστεύει ότι αυτά αρέσουν στον Θεό. !!!!!!!!

Ότι τον διδάσκουν πως αρέσει στον Θεό, αυτά κάνει. 

Με τον φόβο πάντοτε ότι αν δεν τα κάνει, η ζωή του θα πάει χαμένη και η ψυχή του θα καεί σε αιώνιες φλόγες τιμωρίας.

Αποτέλεσμα. Ο ίδιος δεν θα μάθει ποτέ τις δικές του δυνατότητες και αξίες ,ενώ στα μάτια του Θεού θα είναι πάντοτε κάποιος που θα ήθελε να είναι , αλλά δεν ήτανε ποτέ. ΑΛΗΘΙΝΟΣ

Γιατί; Γιατί αυτό;

Μας παρακολουθεί ο Θεός; Φυσικά.

Όχι όμως με την έννοια που δίνουμε στην λέξη παιδιά μου.

Είμαστε πλασμένοι από την ίδια ουσία με τον Θεό. 

Αυτό εννοεί όταν λέει ότι μας έφτιαξε κατ’ εικόνα και ομοίωση. Είμαστε κομμάτια από την ίδια ουσία όχι την εμφάνιση.

Αποτέλεσμα αυτής της δημιουργίας ,είναι να είμαστε απόλυτα συνδεδεμένοι με αυτόν. 

Όπως αν τρυπήσουμε ελαφρά με μια καρφίτσα ένα δάκτυλο του ποδιού μας ,νιώθουμε αμέσως τον πόνο στον εγκέφαλο {στην άλλη άκρη του σώματος} επειδή όλο το σώμα μας αποτελεί κάτι το ενιαίο, που συνδέεται με όλα του τα όργανα και μέλη, έτσι και η σύνδεση μας με τον Θεό. 

Αφού είμαστε από την ίδια ουσία πλασμένοι ,υπάρχει η άμεση σύνδεση και ανταπόκριση με αυτήν. 

Έτσι ανά πάσα στιγμή, ο Θεός μπορεί να μας βλέπει, να μας νοιώθει και να ενεργεί επάνω μας ευεργετικά ή όχι.

Όχι από διάθεση να μας παρακολουθεί 24 ώρες το 24ωρο, όπως οι κάμερες παρακολουθούν την ζωή κάποιου σε ένα τηλεπαιχνίδι.

 Έχει πολύ ποιο σοβαρά πράγματα να κάνει ο Θεός. Έχει να διευθύνει και να ισορροπεί…. ένα ΣΥΜΠΑΝ

Απλά επειδή είμαστε μια ουσία, μία ενέργεια που εκβάλλεται από την ίδια πηγή { ΘΕΟΣ} υπάρχει πάντα η ένωση με αυτόν.

Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν έχει επίγνωση των πράξεων και των σκέψεων μας.

Τώρα, το να προσπαθούμε να είμαστε καλά παιδιά, για να του αρέσουμε, δεν μας βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι. 

Αντίθετα μας μπερδεύει τόσο πολύ και στο τέλος χανόμαστε και εμείς σε ένα κυκεώνα σκέψεων και πράξεων που δεν είναι αληθινές, αλλά γίνονται για να αρέσουν στον Θεό.

Δεν είμαστε και δεν θα γίνουμε ποτέ αληθινοί με αυτόν τον τρόπο. Καλοί ηθοποιοί ίσως. Αληθινοί όμως, όχι.

 Φανταστείτε ένα παιδί που καθώς μεγαλώνει ζει την καθημερινότητα του προσπαθώντας είτε από επιλογή του είτε επειδή  του το επιβάλουν, να έχει μια συμπεριφορά όπως αρέσει στους γονείς του. 

Δεν αναπτύσσει τίποτε το δικό του και αυθεντικό επάνω του, δεν παίρνει κάποια πρωτοβουλία, δεν επιχειρεί τίποτε από φόβο μήπως δεν το εγκρίνουν οι γονείς του.

Έτσι λοιπόν αυτό το παιδί φτάνει κάποτε σε ηλικία να φτιάξει δική του οικογένεια.

Υπάρχει κάποιος ανάμεσα μας που να πιστεύει ότι το παιδί αυτό μπορεί να τα καταφέρει;

Όχι βέβαια. Δεν έχει εκπαιδευτεί για αυτόν τον ρόλο. Ούτε το ίδιο δεν ξέρει ποιος πραγματικά είναι. Δεν ξέρει να παίρνει αποφάσεις για τον ίδιο αλλά και για τους άλλους. 

Μια ζωή ακολουθούσε εντολές και διαθέσεις άλλων.

Με το ίδιο σκεπτικό με το παράδειγμα που ανέφερα, έχουμε παγιδευτεί λοιπόν από το γεγονός ότι μας παρακολουθεί ο Θεός, χρησιμοποιούμε λάθος αυτό το γεγονός, και λάθος είναι και τα αποτελέσματα μας στο ταμπλό του Θεού.

Γιατί τότε μας το κάνει  αυτό ο Θεός; Γιατί αφού το γεγονός ότι ξέρουμε πως όλα καταγράφονται, μας κάνει ψεύτικους, γιατί το αφήνει να συμβαίνει αυτό ο Θεός μας;

Παιδιά μου δεν έχει σε τίποτα να λογοδοτήσει ο Θεός για αυτά. 

Οι δάσκαλοί μας όμως θα έχουν πολλά να προσπαθήσουν να εξηγήσουν στον Θεό, όταν τους καλέσει σε απολογία. Χωρίς επιτυχία βέβαια.

 Γιατί το γεγονός της ένωσης μας με τον Θεό, σαν μια ίδιας μορφής ενέργεια, οι δάσκαλοί μας!!!!!!!! Το χρησιμοποίησαν για να μας φοβίσουν με τον Θεό και όχι να μας βοηθήσουν ,δίνοντας μας μια άλλη προσέγγιση και κατεύθυνση, και όχι αυτή που θα ήταν ωφέλιμη για εμάς ,για την εξέλιξη μας και θα ευχαριστούσε παράλληλα και τον Θεό.

Ποια είναι αυτή; Η γνώμη μου πάντα. Και όπως λέω συχνά,

ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ.

Ο θεός δεν διαλέγει αυτούς που είναι καλοί ηθοποιοί στον κόσμο του. Δεν είναι θέατρο εκεί πάνω. Διαλέγει τους αληθινούς.

Όταν λοιπόν βοηθάμε μια γριούλα ανήμπορη να περάσει τον δρόμο, να μην το κάνουμε ξέροντας ότι μας κοιτά ο Θεός και θα πει τι καλό παιδί που είμαστε, αλλά επειδή στα αλήθεια ,αισθανόμαστε όμορφα που κάνουμε αυτήν την καλή πράξη. 

Το θεωρούμε σαν αυτονόητη πράξη της ύπαρξης μας και όχι υποκριτική για να αποσπάσουμε μια καλή πράξη στο βιβλίο του Θεού μας.

Ξέροντας ότι μας κοιτά ο Θεός, το να κάνουμε πράγματα αληθινά επειδή τα πιστεύουμε σαν σωστά  εμείς και όχι για να φανούμε καλοί στα μάτια του Θεού, είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Γινόμαστε οι ίδιοι ανά πάσα στιγμή κριτές του εαυτού μας. Γινόμαστε αληθινά αληθινοί .

Το κάνω αυτό για να με δει ο Θεός; Ή επειδή όλο μου το είναι φωνάζει ότι είναι το σωστό; 

Διορθώνουμε τυχόν λάθη μας στην συμπεριφορά μας και συνεχίζουμε, προσπαθούμε πάλι και πάλι μέχρι να κάνουμε το σωστό ,χωρίς υποκρισία απέναντι στον Θεό.

Και όταν φτάσουμε στο σημείο παιδιά μου να γίνουμε άριστοι άνθρωποι και ψυχές ,όχι για να αρέσουμε στον Θεό, ούτε για να κατακτήσουμε τον Παράδεισο {κάτι τέτοιο θα έδειχνε σκοπιμότητα} αλλά επειδή έτσι εκπαιδεύσαμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και τον κάναμε ΑΛΗΘΙΝΟ άνθρωπο του Θεού, άξιο να σταθεί στον κόσμο του, χωρίς κανένας να μας κατηγορήσει για υποκρισία και σκοπιμότητα , όταν φτάσουμε λοιπόν σε αυτό το σημείο,

{ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ} θα έχουμε κερδίσει δικαιωματικά ,την δική μας θέση στον ουράνιο κόσμο του Θεού. 

Γνήσιοι, αληθινοί και χρήσιμοι για το έργο που επιτελείτε στον ουρανό.

Σε όσους θέλουν να δοκιμαστούν παιδιά μου σε αυτό το μάθημα, θα δώσω και ένα σκονάκι για να το περάσουν.

ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ , ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΑΥΤΟΣ,ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΕΣΕΝΑ.

Όλοι γνωρίζεται βέβαια ότι αυτά δεν είναι δικά μου λόγια. 

Είναι όμως το κλειδί για να σας ανοίξουν όλες οι πόρτες του σύμπαντος, όλες οι πόρτες της αλήθειας και της Σοφίας του Θεού. Ένα κλειδί που ο ίδιος μας το έχει δώσει αιώνες τώρα ,για να ανοίξουμε την πόρτα και να μπούμε στον κόσμο του.

Και περιμένει.!!!!

Εμάς όμως μας έδωσαν λάθος κλειδί οι δάσκαλοί μας για να ανοίξουμε την πόρτα στον κόσμο του Θεού. Μας έδωσαν το κλειδί που  ανοίγει την πόρτα που γράφει ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. 

Για αυτό δεν τα καταφέρνουμε.

 Ένα είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα στον κόσμο του Θεού. Και γράφει

ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΣ ΕΣΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟΣ ΣΕ ΕΣΕΝΑ

 Και μόνο ένας έχει το δικαίωμα να το κρατά για να ξεκλειδώσει την πόρτα αυτή.

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ.

Με την φράση αυτή παιδιά μου, θα μπείτε στον κόσμο του Θεού με δάσκαλο τον Αληθινό σας εαυτό και μόνο. 

Μην φοβάστε τον Θεό. Να τον αγαπάτε.!!!!!!!! 

Όπως ο κάθε γονιός θέλει τα παιδιά του να τον αγαπούν και όχι να τον φοβούνται, έτσι και ο Δημιουργός μας ,περιμένει την αγάπη μας. 

Περιμένει να δει ποιοι αληθινά είμαστε, για να ξέρει αν μπορεί να μας ξαναβάλει στον κόσμο του. Χωρίς να τον προδώσουμε αυτή την φορά όπως έκαναν οι πρωτόπλαστοι.

Μέσα από όλα αυτά που είπα παιδιά μου έως τώρα, ένα είναι το συμπέρασμα που θα πρέπει να κρατήσετε για να ωφεληθείτε. Ας εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι μας βλέπει ο Θεός, και αντί για μειονέκτημα, να το χρησιμοποιήσουμε σαν μεγάλη ευλογία και πλεονέκτημα, για να γίνουμε αληθινοί και εκλεκτοί του.

Καλό αγώνα παιδιά μου. Αδέλφια μου.

Πατέρας Φανούριος