Αν έβγαινα την Κυριακή στο εκκλησίασμά και ρώταγα τον κόσμο που είχε έρθει για να εκκλησιαστεί, Ποιος από εσάς παιδιά μου πιστεύει;
{Θα με κοίταγαν λίγο περίεργα με ένα βλέμμα σαν να ήθελαν να πουν ,πάει ο παπάς τρελάθηκε. Αν δεν πιστεύαμε τι θέλουμε στην εκκλησία; Φυσικά
και πιστεύουμε.}
Και θα σήκωναν όλοι το χέρι τους ψηλά, σε ένδειξη ότι όλοι πιστεύουν.
Η επόμενη όμως ερώτηση που θα ακολουθούσε, θα τους ξάφνιαζε για τα καλά.
Τι ακριβώς εννοείτε ,όταν λέτε ότι πιστεύετε παιδιά μου;
Εδώ θα υπήρχε μια μικρή αμηχανία. Αλήθεια. Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε ότι πιστεύουμε;
Πιστεύουμε ότι υπάρχει θεός; Μα λίγο πολύ όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει ο Θεός ο Δημιουργός των πάντων. Αυτό όμως δεν φτάνει για να λέει κάποιος ότι είναι πιστός.
Πιστεύουμε ότι υπήρξε ο Χριστός και ότι είναι υιός του Θεού; Μα όλοι οι Χριστιανοί που βρίσκονται στην εκκλησία το πιστεύουν αυτό. Αλλιώς δεν θα βρισκόντουσαν αυτήν την στιγμή στην εκκλησία. Έτσι ούτε αυτό θα πρέπει να είναι λόγος για να χαρακτηρίσουμε κάποιον πιστό. Και φυσικά δεν είναι αιτία αυτό για να πάει κάποιος στον Παράδεισο.
Τότε τι; Φυσικά ένας λόγος για να χαρακτηρίσουμε κάποιον πιστό ,είναι το αν πιστεύει και υπερασπίζεται τα όσα δηλώνει το σύμβολο της πίστεως.
Το Πιστεύω!!!!
Ας το ήξερε τουλάχιστον απ' έξω...... Οχι τίποτε αλλο, αλλα αν επικαλεστεί το Πιστέυω θα πρέπει να τρέχει να το διαβάσει απο κάπου για να μας πεί τι πιστευει.Αστείο δεν ακούγεται;
Αλλά και αυτό πάλι δεν είναι ο απόλυτος ορισμός του πιστού κατά την γνώμη μου πάντα.
Ας θυμηθούμε τον εκατόνταρχο που έσπευσε να συναντήσει τον Χριστό παρακαλώντας τον να θεραπεύσει τον υπηρέτη του. Είπε στον Χριστό. Δεν χρειάζεται Κύριε να έρθεις στο σπίτι μου. Και από εδώ που είμαστε, αν το θελήσεις, αυτός θα γίνει καλά.
Αυτό παιδιά μου είναι πίστη!!!!!!! Αυτός είναι ο ορισμός του πιστού.
Αυτός που πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, στην ύπαρξη του υιού του Ιησού Χριστού, στην ύπαρξη της Παναγίας μας και των Αγίων, αλλά και στην θαυματουργή δύναμη που αυτοί πρεσβεύουν και εκπέμπουν σαν ευλογία προς τους πιστούς.!!!!!!!
Και φυσικά διάγει στην ζωή του έναν τέτοιο βίο όπως ο Χριστός, μας δίδαξε. Μέσα στην αγάπη για τον διπλανό του, την προσφορά, την ταπεινότητα, την εγκράτεια και όλα όσα άλλα υπέροχα διδάγματα και κατευθύνσεις μας έδωσε.
Γιατί ποιος ο λόγος να λέμε ότι πιστεύουμε όλα όσα ο Ιησούς Χριστός μας δίδαξε ,αν δεν τα εφαρμόζουμε; Αν τα πιστεύουμε εμείς ,αλλά αφήνουμε σε άλλους να τα πράξουν γιατί σε εμάς είναι δύσκολο, τότε δεν είμαστε στην πράξη πιστοί.
Άρα θα τολμούσα να πω ότι κατά την δική μου ταπεινή άποψη ,ο ορισμός του πιστού είναι αυτός που πιστεύει στην ύπαρξη του Χριστού, πιστεύει όλα όσα ο Χριστός μας δίδαξε ,αλλά και με αγνή ψυχή τα εφαρμόζει στην καθημερινότητα του.
Είναι ο ΠΙΣΤΟΣ που σε αυτόν…….. συμβαίνουν θαύματα.!!!!!!!!!!!
Υπάρχει ένα Ευαγγέλιο που αναφέρεται σε ένα περιστατικό ,όπου ο Χριστός και οι μαθητές του βρέθηκαν ανάμεσα σε μεγάλο πλήθος να σπρώχνονται από την πολυκοσμία. Εκεί υπήρχε και μια άρρωστη γυναίκα που υπέφερε από πολυετή ασθένεια και είχε κατασπαταλήσει την περιουσία της στους γιατρούς χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Αυτή η γυναίκα πίστευε ότι και μόνο αν κατάφερνε να ακουμπήσει τα ρούχα του Χριστού θα γινότανε καλά.
Κατάφερε λοιπόν μέσα στον συνωστισμό και άγγιξε τα ρούχα του Χριστού.
Αμέσως θεραπεύτηκε.!!!!!!!!!!!!!
{ Τα θαυμαστικά δεν είναι για το ότι θεραπεύτηκε. Αλλά για την επόμενη πρόταση που ακολουθεί}
Και ο Χριστός αισθανόμενος ενέργεια να φεύγει από το σώμα του, γύρισε στο πλήθος και ρωτούσε ποιος τον άγγιξε.
Η γυναίκα ομολόγησε την αλήθεια φοβισμένη και ο Χριστός της είπε.Πορεύσου εν ειρήνη.
Προσέξτε. Έγινε καλά επειδή το πίστεψε ότι θα γίνει. Δεν την θεράπευσε ο ίδιος ο Χριστός απ’ ευθείας. Πίστεψε και η πίστης της ,τράβηξε τη θεραπευτική ενέργεια από τον Χριστό.
Η ευλογία του Θεού είναι διάχυτη παντού. Χρειάζεται η πίστη του ανθρώπου και η ευλογία τον αγγίζει από μόνη της αυτόματα.
Κάποτε σε ένα μοναστήρι που ήμουν, είχαν έρθει τρείς γυναίκες να προσκυνήσουν. Κάτσαμε κάποια στιγμή στο Αρχονταρίκι να συζητήσουμε.
Οι δύο από αυτές ήταν ήρεμες και ταπεινές ψυχές ,χαμηλών τόνων. Η Τρίτη γυναίκα ήταν διαφορετική. Είχε την έπαρση του φανατικού ανθρώπου. Αυτή είχε γυρίσει όλα τα Μοναστήρια και εκκλησίες ,είχε προσκυνήσει σε κάθε προσκύνημα, είχε επισκεφθεί πολλές φορές του Άγιους τόπους και γενικά ήταν από τους ανθρώπους που ζουν σε στενή σχέση με την εκκλησία του Χριστού. Αυτή λοιπόν η κυρία κατά την διάρκεια της συζήτησης δεν άφηνε τις άλλες δυο να πουν την γνώμη τους πάνω στα θέματα που μιλάγαμε. Αυτή ήξερε όλετις απαντήσεις. Έφτασε στο σημείο μάλιστα να πει σε μία από αυτές. Σκάσε εσύ. Μην Μιλάς.
Σκάσε εσύ. Μην μιλάς. !!!!!!!!!!!
Στεναχωρήθηκα πολύ. Γιατί; Γιατί διαπίστωσα ότι η δυστυχισμένη αυτή, είχε εντελώς λάθος το θέμα της πίστης μέσα στο μυαλό της. Δεν φτάνει να τρέχουμε στις εκκλησίες παιδιά μου, να διαβάζουμε ψαλμούς και να κάνουμε προσευχές, αν δεν έχουμε φορέσει σαν ένδυμα επάνω μας όλα όσα ο Χριστός μας, μας δίδαξε.
Και πάνω από όλα, αν δεν έχουμε αγάπη για τους άλλους.!!!!!!!
Και όμως, αυτή η γυναίκα θεωρούσε μέσα της ότι ήταν πιστή.Ηταν απο αυτούς που καυχόνται οτι έχουν διαβάσει 10 φορές την Αγία Γραφή, {αλλά δεν συνάντησαν πουθενά την λέξη ΑΓΑΠΗ.} Ηταν απο αυτούς που βαράνε μέσα στην εκκλησία το ανήσυχο παιδί τους για να το κάνουν καλό Χριστιανό. Ηταν απο αυτούς που θα σε σπρώξουν να πάρουν την σειρά σου για να κοινωνήσουν πρώτοι. Ηταν απο αυτούς παιδιά μου ........ που ποτέ δεν θα μπορέσουν να βιώσουν το θαυμα γιατι δεν θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν τι πιστεύουν .
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα μας ρωτήσει κάποιος αν είμαστε πιστοί Χριστιανοί παιδιά μου, ας κοιτάξουμε βαθειά μέσα μας πριν απαντήσουμε ΝΑΙ.
Γιατί αν ήμασταν ΠΙΣΤΟΙ …δεν θα είχαμε κανένα βάσανο!!!!!!!!!
Πατήρ Ιωάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου