ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΤΑ ΠΕΤΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ.

Εφέτος προς τιμή της Παναγίας Ελευθερώτριας στο χωριό Μουσούτα του Νομού Ηρακλείου Κρήτης ,όπου βρίσκομαι και λειτουργώ, θα προσπαθήσω να ξεκινήσω μια κίνηση που ελπίζω και εύχομαι να γίνει παράδοση ...και έθιμο και να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.
Στην γιορτή της Παναγίας Ελευθερώτριας θα ελευθερώνουμε πουλιά, που έχουμε καταδικάσει να ζούνε στο κλουβί χωρίς να τα έχουμε ρωτήσει τι προτιμούν αυτά καλύτερο για την ζωή τους.

Να ζήσουν έστω και μια ώρα ελεύθερα;

Η μια ζωή μέσα σε ένα κλουβί για να ακούμε εμείς οι άνθρωποι των ωραία φωνούλα τους.;
Ποιος άραγε μας δίνει το δικαίωμα να στερούμε την ελευθερία από τα πλάσματα του Θεού που δημιουργήθηκαν από τον ίδιο για να είναι ελεύθερα;
Έτσι λοιπόν ξεκινώ μια προσπάθεια για να καθιερωθεί αυτή η κίνηση. Και όποιος ζητάει από την Παναγιά Ελευθερώτρια να τον ελευθερώσει από κάτι που βασανίζεται ,ας ελευθερώνει και αυτός με την σειρά του μια ψυχούλα που και αυτή βασανίζεται.
Για να δει και η Παναγιά μας Ελευθερώτρια πόσο μεγάλη είναι και η επιθυμία σας να ελευθερωθείτε εσείς.

Και ένα καλό ξεπληρώνεται με ένα άλλο καλό.
Τα πουλάκια θα εξακολουθήσουν να σας τραγουδούν τις μελωδίες τους, αν βάλετε ένα σπιτάκι για πουλιά στον κήπο σας η στο μπαλκόνι σας. Κάποιο πουλάκι θα έρθει να το κάνει φωλιά του.
Εγώ τουλάχιστον εδώ στο Μοναστήρι θα γεμίσω όλο τον τόπο με τέτοια σπιτάκια. Το ίδιο και πολλοί κάτοικοι της Μουσούτας.
Στην Μουσούτα λοιπόν τα πουλιά θα πετάνε ελεύθερα. Γιατί όχι και στην δική σας περιοχή παιδιά μου.;
Όσοι έχουν την δυνατότητα ας διαδώσουν αυτή την κίνηση μέσω οικολογικών συλλόγων ή συλλόγων προστασίας των πουλιών ,να μαθευτεί στον κόσμο.

 Μετά από λίγα χρόνια όλη η Ελλάδα θα είναι ένα κελαΐδισμα από ελεύθερα πουλιά.
Με την χάρη της Παναγίας Ελευθερώτριας. Να είστε ευλογημένοι και ελεύθεροι από κάθε κακό.

Πατήρ Ιωάννης 

 Υ.Γ. Εχτές ήρθε ένα πουλάκι εδώ και μου τραγούδησε αυτό που γράφω παρακάτω.
Έχει ενδιαφέρον να ακούσουμε και τις δικές του απόψεις.

Το καναρίνι

Σε ένα μικρό μα ασφαλή χρυσό κλουβί
Φυλακισμένο είμαι ένα μικρούλι καναρίνι
Με αντάλλαγμα λίγα σποράκια για τροφή
Να τραγουδώ , είναι ότι μου’ χει απομείνει

Κοιτώ τα άλλα τα πουλιά που ελεύθερα πετάνε
Τον ουρανό που ελεύθερα ετούτα βλέπουν
Κλεισμένο στο κλουβί εγώ κλαίω και με κοιτάνε
Νομίζουνε πως τραγουδώ μα μια ζωούλα κλέβουν

Πατήρ Ιωάννης