Ο καλός θεός, μας έδωσε όλα τα εργαλεία που χρειαζόμαστε,
για να μπορούμε να βγάζουμε σωστά συμπεράσματα .
Μας έδωσε μυαλό, στο οποίο καταγράφονται οι εμπειρίες μας,
οι γνώσεις μας αλλά και όλα τα υπόλοιπα δεδομένα που χρειαζόμαστε, για την λήψη
μιας σωστής απόφασης.
Μας έδωσε ψυχή ,για να φιλτράρουμε αυτήν την απόφαση που
καταλήξαμε, μέσα από τον συναισθηματικό μας κόσμο, ούτος ώστε να ξέρουμε αν η
σωστή αντικειμενική απόφαση που βγάλαμε ,ταιριάζει με τον εσωτερικό μας κόσμο,
πριν την εκφράσουμε σε άλλους.
Πολλές φορές κάτι που φαντάζει σωστό σαν συμπέρασμα, δεν
πρέπει να ειπωθεί, γιατί η ψυχή μας κατά το φιλτράρισμα αυτής της απόφασης, θα μας
θυμίσει ότι κάτι τέτοιο θα στεναχωρήσει κάποιον άνθρωπο, θα του κάνει κακό, θα
τον πληγώσει. Και ανάλογα με την ποιότητα της ψυχής που έχει ο κάθε ένας, θα
πράξει τα ανάλογα.
Και βέβαια ο καλός Θεός, μας έδωσε και την υπομονή. Συνήθως όταν
καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα , δεν έχουμε σε γνώση μας, όλα τα δεδομένα που
χρειαζόμαστε προκειμένου να καταλήξουμε σε δίκαια κρίση. Δεν έχουμε λάβει
καθόλου υπ όψιν μας την θέση του άλλου. Δεν έχουμε ακούσει ούτε καν την άποψη
του περί κάποιου θέματος που εμείς έχουμε βγάλει απόφαση και κρίση για αυτόν. Έτσι
τις περισσότερες φορές, όταν κάνουμε γνωστό το συμπέρασμα μας, αναγκαζόμαστε να
ζητήσουμε εκ των υστέρων συγνώμη, όταν μάθουμε και άλλα πράγματα με τις εξηγήσεις
που θα μας δοθούν.
Μια φορά, δύο φορές, πολλές φορές. Πόσες φορές αλήθεια έχουμε
υποχρεωθεί να ζητήσουμε συγνώμη, εκ των υστέρων, για μια λανθασμένη μας κρίση; Για ένα λάθος συμπέρασμα;
Και όμως εξακολουθούμε και το κάνουμε. Καθημερινά. Πολλές φορές.
Και το μυαλό έχουμε, για να θυμόμαστε από προηγούμενα λάθη μας και την ψυχή έχουμε
για να φιλτράρει με το συναίσθημα τις αποφάσεις μας……{ Και όλοι λέμε ότι έχουμε
καλή ψυχή}
Υπομονή όμως δεν έχουμε….. Βιαζόμαστε να κατηγορήσουμε ,να
κρίνουμε, να αποδείξουμε ότι ξέρουμε τα πάντα και αμέσως καταλήγουμε σε συμπεράσματα
,που ενοχοποιούν κάποιον άλλο ενώ αφήνουν εμάς στο απυρόβλητο.
Και βέβαια, πάντα μετά έρχεται η συγνώμη.
Ευτυχώς για εμάς που ο καλός Θεός έχει υπομονή….
Ξέρει ότι είμαστε παιδάκια που παίζουν στην αυλή του
σχολείου του. Και μας συγχωρεί πολλά.
Έως πότε όμως; Κάποτε
πρέπει να μάθουμε.
Κάποτε θα τελειώσει το διάλειμμα και θα πάμε να δώσουμε
εξετάσεις…..
Πατήρ Φανούριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου