ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΟΣΙΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΑΙΓΙΝΗ

 

Παράκληση Οσίου Ιερωνύμου της  Αιγίνης

 

Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.

Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς.

Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν.

Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν.

Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σου• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μου• ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μου• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.

Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Τον νουθετήσαντα πιστών δήμον άρτι και κατευθύνοντα ψυχάς προς σκηνώσεις των ουρανών τιμήσωμεν ωδαίς μελιχραίς, θείον Ιερώνυμον,συμπαθείας πυξίον,αρεταίς τον λάμψαντα εν τη νήσω Αιγίνης αναβοωντες , ρύσαι συμφορών τους εκζητούντας την χάριν σου,όσιε.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.

Ἦχος γ΄. Τον συνάναρχον λόγον
 Ακραιφνεί πολιτεία, ψυχής απλότητι,νηστεία,πόνοις συντόνοις και νοερά προσευχή των οσίων αρετάς ανεζωγράφησας άρτι των πάλαι, θαυμαστέ,Ιερώνυμε σοφέ,Αιγίνης της νήσου εύχος,και νυν πρεσβεύεις Κυρίω ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Θεοτόκιον.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.

Οὐ σιωπήσωμεν πότε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι. εἰμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἠμᾶς ἐρρύσατο, ἐκ τοσούτων κινδύνων; τίς δέ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἔκ σού. σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου

ἐπί πλεῖον πλῦνον μέ ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισον μέ.

Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός.

Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ.

Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μέ ἡ μήτηρ μου.

Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί.

Ραντιεῖς μέ ὑσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς μέ, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.

Ἀκουτιεῖς μοί ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.

Ἀποστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἑξάλειψον.

Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.

Μή ἀπορρίψης μέ ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπ ἐμοῦ.

Ἀπόδος μοί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ.

Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι.

Ρύσαι μέ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου

ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου.

Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου.

Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν .ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.

Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει.

Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τή εὐδοκία σου τήν Σιῶν, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ

τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα, τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Καί εὐθύς ψάλλομεν τόν Κανόνα, οὗ ἡ ἀκροστιχίς.

Ὠδή ἅ΄ Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρᾶν διοδεύσας.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Ιδείν εν τω πόλω τον ποθειτόν αξίωσον,πάτερ Ιερώνυμε, Ιησούν,Ου δόξης αφθίτου απολαύεις εν ουρανοίς,τους πιστώς σοι προστρέχοντας.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Επίβλεψον ,πάτερ,εξ ουρανού και ίασαι άλγος της ψυχής μου το ζοφερόν ταίς σαίς,ευσημπάθητε,πρεσβείαις προς τον Σωτήρα Χριστόν,Ιερώνυμε.

 Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
 Ρυσθήναι σκανδάλων του πονηρού, δεινών αλγηδόνων,Ιερώνυμε,αναγκών και πλείστων στενώσεων δυσώπει Χριστόν τους πόθω σή χάριτι σπεύδοντας.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ως μήτηρ φιλάνθρωπος του Θεού,Παρθένε Μαρία,κόσμον λύτρωσαι συμφορών λιταίς του κλεινού εν ιερεύσιν Ιερωνύμου,πατρός αγγελόφρονος.

Ὠδή γ΄. Οὐρανίας Ἁψίδος.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Νεοπύρσευτον σέλας των αρετών,όσιε, ο εν Αιγίνη εκλάμψας άρτι σεμνότητι και νοερά προσευχή,ημών απέλασον ζόφον άχθους,Ιερώνυμε,των γεραιρόντων σε.

 

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Υμνον ευχαριστίας,θαυματουργέ όσιε,μάκαρ Ιερώνυμε, πάντες νυν σοι προσάδομεν οι προστασίας της σής περιφρουρούμενοι σκέπη και Χριστόν δοξάζομεν τον σε δοξάσαντα.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Μη ελλίπης πρεσβεύων τω Λυτρωτή,ένδοξε γόνε της Καρβάλης,διδόναι πλούσιον έλεος τους τω τεμένει τω σώ τώ πανιέρω φοιτώσι και την θείαν εύνοιαν εκδεχομένους σου.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Όρμος άκλυστος πέλεις και αρραγές τείχισμα των καταφευγόντων Παρθένε,τη θεία σκέπη σου όθεν βοώμεν,δεινών και πολυπλόκων σκανδάλων ρύσαι τους οικέτας σου,Θεογεννήτρια.

Διασωσον εκ των παγίδων του πλάνου τους σους ικέτας,Ιερώνυμε θαυμαστέ,Αιγίνης θησαύρισμα,ως έχων προς Κύριον παρρησίαν.

Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.

Αἴτησις παρά τοῦ ἱερέως καί τό Κάθισμα.

 

Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

Κύριε ελέησον (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ του  Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών (δεινός) και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.

Κύριε ελέησον (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, [ονόματα]  και πάντων των παρακολουθούντων την αγίαν παράκλησην  ταύτην και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτών παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

Κύριε ελέησον (3)

 

10

Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν.

Ἦχος β΄.  Πρεσβεία θερμή.

Θεού δωρεών ταμείον,Ιερώνυμε,πλουσίως πιστών τοις τάγμασιν εσκορπίσας τον πλούτον καρδίας σου και βροτών τα πλήθη επλούτισας τη σή δοθείση,πάτερ,δαψιλώς υψόθεν,Αιγίνης κύδος,χάριτι.

Ὠδή δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Υπερόπτας ανάδειξον πάντων των προσύλων τους ευφημούντας σε,Ιερώνυμε πανθαύμαστε,ζηλωτά αύλων αξιέραστε.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Λαμπηδών θείας χάριτος,φώτισον σκοτόμαιναν των τιμώντων σε και την θήκην των λειψάνων σου προσκυνούντων πόθω Ιερώνυμε

.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ιερώνυμε όσιε,αλιεύς υπάρχων ψυχών ανύστακτος την καρδίαν μου σαγήνευσον και προς σωτηρίας τρίβους ίθυνον.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Τα σκιρτήματα νέκρωσον της σαρκός μου,Δέσποινα Μητροπάρθενε,και τα πάθη μου κατεύνασον του Ιερωνύμου παρακλήσεσιν.

Ὠδή ἐ΄. Φώτισον ἠμᾶς.
Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Αρτι των πιστών,Ιερώνυμε πανύμνητε,ανεδείχθης αντιλήπτωρ και ταχύς παραστάτης εν δεινοίς του βίου κλύδωσιν.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Ιθυνον ημάς προς μετάνοιαν και θέωσιν Ιερώνυμε,ευχή ο θεωθείς ασιγήτω και ασκήσεως παλαίσμασι,

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Στύλε ακλινές εγκρατείας ,Ιερώνυμε,συσκοτίζουσαν ημών τον νούν αχλύν της δεινής ακολασίας αποδίωξον.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πρέσβευε Χριστώ υπέρ πάντων,παναμώμητε Θεοτόκε,των υμνούντων σε φαιδρώς συν σεμνώ Ιερωνύμω τω παμμάκαρι.

Ὠδή ς΄. Τήν δέησιν ἐκχεῶ.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Ρανίδας μου των δακρύων σπόγγισον προσευχών σου, Ιερώνυμε,μάκτρω και προς χαράς ατραπούς ίθυνόν με ο παιδιόθεν ποθήσας τον Κύριον και της χαράς αξιωθείς της αλήκτου γενέσθαι συμμέτοχος.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.

Ου παύω σου μεγαλύνων,όσιε,τους αμέτρους της ασκήσεως πόνους,υπέρ Χριστού ούσπερ έτλης αρτίως αγάπης,πάτερ σοφέ,Ιερώνυμε, και καταφεύγων σαίς λιταίς εν ανάγκαις παντοίαις και θλίψεσι.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Συνέσεως κιβωτέ ασύλητε,την πανίερον σορόν σων λειψάνων κατασπαζόμενοι αναβοώμεν, νεοφανών ασκητών ακροθίνιον,υπέρ ημών τον Λυτρωτήν εκδυσώπει Χριστόν,Ιερώνυμε.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Φλεγόμενον σον οικέτην,Δεσποινα,τω πυρί ανομιών μου απείρων δρόσισον τάχος ψεκάσιν ευχών σου,Θεογεννήτρια, προς θείον Τόκον σου,ως αν απαύστως ανυμνώ και γεραίρω πληθύν θαυμασίων σου.

Διασωσον εκ των παγίδων του πλάνου τους σους ικέτας,Ιερώνυμε θαυμαστέ,Αιγίνης θησαύρισμα,ως έχων προς Κύριον παρρησίαν.

Ἄχραντε ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Ὁ ἱερεύς μνημονεύει ὡς δεδήλωται, 

Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

Κύριε ελέησον (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ του  Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών (δεινός) και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.

Κύριε ελέησον (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, [ονόματα]  και πάντων των παρακολουθούντων την αγίαν παράκλησην  ταύτην και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτών παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.  

Κύριε ελέησον (3)

 

10

Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν.

Κοντάκιον. Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.

Ευεργετών,νουθετών,προσευχόμενος,μετά Χριστού καθ’εκάστην ενούμενος και νήφων ,σοφέ Ιερώνυμε,εδείχθης πατέρων υπόδειγμα αρτίως ,διό και δεδόξασαι.

Εἴτα τό ἅ΄ ἐκ τῶν τριῶν ἀντιφώνων τῶν Ἀναβαθμῶν τοῦ δ΄ Ἤχου.

Ἐκ νεότητός μου, πολλά πολεμεῖ μέ πάθη. Ἀλλ’ αὐτός ἀντιλαβού καί σῶσον Σωτήρ μου (δίς).

Οἱ μισοῦντες Σιῶν, αἰσχύνθητε ἀπό τοῦ Κυρίου. Ὡς χόρτος γάρ, πυρί ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς).

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.

Ἁγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωοῦται, καί καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται, τή Τριάδι μονάδι, ἱεροκρυφίως.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἁγίω Πνεύματι, ἀναβλύζει τά τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα, ἅπασαν τήν κτίσιν, πρός ζωογονίαν.

Καί εὐθύς τό προκείμενον.

Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος του Οσίου Αυτού.(δίς).

Στίχος:  Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον.

Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον. Ια΄27-30

Εἶπεν ὁ Κύριος· πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι.

Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ταῖς του Σου Οσίου, πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Στίχος. Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου, ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.

Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.
 Κόνιν λογιζόμενος σαυτόν σποδόν τε ατμίδα και μερόπων έσχατον ήρθης προς σκηνώματα δόξης κρείττονος ένθα του Κτίσαντος απολαύων κάλλους του αρρήτου,Ιερώνυμε, Αυτόν εκάστοτε δυσωπείς υπέρ των τιμώντων σε και ικετεύες πάντοτε καταπέμψαι χάριν και έλεος σε τοίς ευφημούσιν Αιγίνης ως νεόφωτον φανόν και την σορόν προσκυνούσι σου των λειψάνων,όσιε.

Ὁ ἱερεύς: Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου• ἐπισκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὑψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων καί καταπεμψον ἐφ’ ἠμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια• πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ• προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων• ἰκεσίαις τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου• τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων• ὧν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἠμῶν, μεγάλων ἱεραρχῶν καί οἰκουμενικῶν διδασκάλων Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, τῶν Θαυματουργῶν• τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἠμῶν. Τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί ’Ἄννης. Τῶν Ἁγίων Κυπριανού καί Ιουστίνης, του Αγίου νεοφανούς μεγαλομάρτυρος Φανουρίου,Του Οσίου Ιερωνύμου του θαυματουργού της  Αιγίνης ου την ιεράν παράκληση επιτελούμε Και πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἰκετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Ἐπάκουσον ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἠμᾶς.

Ὠδή ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Εξ ανθρώπων κακίας,εμπαθείας και φθόνου,ώ Ιερώνυμε,τούς πίστει προσκυνούντας την θήκην σων λειψάνων ασινείς διαφύλαττε και ως αγάπης φανόν σε ανυμνολογούντας.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Υπέρ πάντων δυσώπει Ορθοδόξων τον Κτίστην και του σεμνείου σου του εν Αιγίνη πάτερ,σοφίας εκμαγείον,Ιερώνυμε όσιε,ο εν εσχάτοις καιροίς Θεώ ευαρεστήσας.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Γέρας νέον Αιγίνης και διάδημα θείον,ώ Ιερώνυμε,διάσωζε λιταίς σου θερμαίς την νήσον ταύτην την τρυγώσαν εκάστοτε τάς αντιλήψεις της σής ευνοίας,θεοφόρε.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ως πηγήν θαυμασίων ανεξάντλητον,Μήτερ,σε μεγαλύνομεν και καύχημα οσίου πατρός Ιερωνύμου,μεθ’ου,κράζομεν πρέσβευε τω σώ Υιώ και Θεώ υπέρ των σε υμνούντων

Ὠδή ἡ΄. Τόν Βασιλέα.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Οδύνης ρύσαι,Αιγινητών αντιλήπτωρ ψυχικής και απάλλαξον άλγους τής σαρκός ικέτας τούς σούς,πνευματοφόρε.

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Αρρωστημάτων θεραπευτήν εγνωκότες,Ιερώνυμε,σε τη σορώ σου,ινα λυτρωθώμεν προσφεύγομεν λειψάνων.

Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα τόν Κύριον.
Θαυματοφόρε,την ασθενούσαν ψυχήν μου,Ιερώνυμε,ίασαι τάχος,ο ευαρεστήσας Θεώ αόκνοις πόνοις.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Λάμψον σοίς δούλοις ειλικρινούς προς το πέλας και Θεόν αγαπήσεως φάος τοις εσκοτισμένοις μνησικακίας πάθει.

Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν καί προσκυνοῦμεν τόν Κύριον.

Καί ἐπισυνάπτομεν τόν Εἱρμόν της ἡ΄ Ὠδῆς.

Τόν Βασιλέα, τῶν Οὐρανῶν Ὄν ὑμνούσι, στρατιαί τῶν Ἀγγέλων ὑμνεῖτε, καί ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τούς αἰώνας.

Ὠδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Ιάσεων εδείχθη, κρήνη πολυχεύμων, των σων λειψάνων σορός,Ιερώνυμε,ην προσκυνούντες εν πίστει, Θεόν δοξάζομεν

Όσιε του Θεοῦ, πρεσβεύε ὑπέρ ἠμῶν.
Οι των μερόπων δήμοι σε υμνολογούμεν,Αιγίνης νέε πυρσέ,Ιερώνυμε,ώσπερ θεράποντα Κτίστου και φίλον γνήσιον

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Σωμάτων αλγηδόνας, κούφισον των πίστει, καταφευγόντων ταίς σαίς Ιερώνυμε,προς τον Σωτήρα πρεσβείαις και παρακλήσεσι.

 

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Χαράς ημών καρδίας,πλήρωσον Παρθένε,και χαλεπής αθυμίας διάλυσον ομίχλην,ίνα εκθύμως σε μεγαλύνωμεν.

Καί τά Μεγαλυνάρια
Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν Σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν.

Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σερουφείμ, τήν ἀδιαφθόρως, Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, Σέ μεγαλύνομεν.

Χαίροις Ιερώνυμε Θαυμαστέ,νήσου της Αιγίνης αδαπάνητε θησαυρέ,χαίροις, των πατέρων αρετηφόρων κλέος,ο θαύμασιν αυγάσας κτίσεως πέρατα

Χαίροις Καππαδόκων σεπτέ βλαστέ,γόνε της Καρβάλης και Αιγίνης ηδυτερπές άνθος το μυρίσαν της υφηλίου πλάτη, οδμαίς χαρίτων πλείστων,ώ Ιερώνυμε

Ελαμψας ασκήσει και αρετή άρτι,θεοφόρε,Ιερώνυμε, και πιστών είληφας την χάριν αποδιώκειν ζόφον υψόθεν αμαρτίας και απογνώσεως.

Χαίρεις ,ευσυμπάθητε ποδηγέ ευσεβών προς πόλον,Ιερώνυμε κραταιέ,χαίροις,ελεήμων διάκονε αγάπης και ιατρέ νοσούντων πάντων ταχύτατε

Τους ασπαζομένους την σήν σορόν, των λειψάνων σώζε, Ιερώνυμε,εκ φθοράς και αιτήσεις πλήρου,των ευλαβώς τελούντων την μνήμην την θείαν,πάτερ αοίδημε.

Λάμπρυνον ως λύχνος θεολαμπής,της θεοφιλούς σου πολιτείας ταίς αστραπαίς νουν των ικετών σου και σκέδασον σκοτείαν συγχύσεως και πλάνης,ώ Ιερώνυμε.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου Ἀποστόων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.

Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος Ἰσχυρός, ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς (3 φορές).

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι, καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε, ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

 

 Κύριε, ἐλέησον. Κύριε ἐλῆσον. Κύριε ἐλέησον.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι. Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Πάτερ ἠμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου . Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Γεννηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῶ καί ἐπίτης γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἠμίν σήμερον. Καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν. Καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι σου ἐστίν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος , νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἦχος γ΄. Της ερήμου πολίτης

Καππαδόκων το κλέος,της Καρβάλης το βλάστημα και λαμπρόν φωστήρα Αιγίνης,Ιερώνυμον όσιον τιμήσωμεν,πιστοί,χρεωστικώς ως χάριτος της θείας φρυκτωρόν,προοράσεως ταμείον και θαυμασίων κρήνην,ανακράζοντες,.Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ,δόξα τω σε στεφανώσαντι,δόξα τω σε ημίν χειραγωγόν προς πόλον δείξαντι.

 

Τον συνάναρχον Λόγον

Ακραιφνεί πολιτεία,ψυχής απλότητι,νηστεία,πόνους συντόνοις και νοερά προσευχή των οσίων αρετάς ανεζωγράφησας άρτι των πάλαι,θαυμαστέ,Ιερώνυμε σοφέ,Αιγίνης της νήσου εύχος,.και νύν πρεσβεύεις Κυρίω ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Τον συνάναρχον λόγον

 

Αειζώων ναμάτων της θείας χάριτος πλησθείς εξέβλυσας ύδωρ άρτι σοφίας Θεού,ευσεβείας,διοράσεως,συνέσεως,και συμπαθείας ασκητά,Ιερώνυμε σεπτέ,κοσμήτωρ Αιγίνης νέε.

Διο βοώμεν σοι,ράνον ημάς ψεκάσι θείας γνώσεως.

 

Ἡ ἐκτενής παρά τοῦ Ἱερέως, καί ἀπόλυσις.

 

Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου, δεόμεθα Σου, επάκουσον και ελέησον.

Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών.

Κύριε ελέησον. [3]

Έτι δεόμεθα υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών, (δεινός) και πάσης της εν χριστώ ημών αδελφότητος.

Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, [ονόματα] και πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν τη κώμη ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδρομητών

και αφιερωτών του αγίου ναού τούτου.

Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ του διαφυλαχθήναι την αγίαν 'Εκκλησίαν και την κώμην ταύτην, την νήσου ταύτην, και πάσαν πόλιν και χωράν, από λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου και αιφνιδίου θανάτου, υπέρ του ίλεων, ευμενή και ευδιάλλακτον γενέσθαι τον αγαθόν και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, του αποστρέψαι και διασκεδάσαι πάσαν οργήν και νόσον την καθ’ ημών κινουμένην, και ρύσασθαι ημάς εκ της επικειμένης  δικαίας αυτού απειλής, και ελεήσαι ημάς.

Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα και υπέρ του εισακούσαι Κύριον τον Θεόν ημών φωνής της δεήσεως ημών των αμαρτωλών, και ελεήσαι ημάς.

Κύριε, ελέησον. (3)

Επάκουσον ημών, ο Θεός ο Σωτήρ ημών, η ελπίς πάντων των περάτων της γης και των εν θαλάσση μακράν και ίλεως, ίλεως γενού ημίν Δέσποτα, επί ταίς αμαρτίαις ημών, και ελέησον ημάς.

Κύριε, ελέησον. (3)

Ελεήμων γαρ και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

 

Αμήν.

 

Δόξα Σοι ο Θεός, η ελπίς ημών, Κύριε, δόξα Σοι.

 

Ὁ Ἀναγνώστης·

 

Δόξα, καὶ νῦν, Κύριε, ἐλέησον (γ´), Πάτερ ἅγιε, εὐλόγησον.

 

Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ Μητρός,  , τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων πατέρων ἡμῶν, του Οσίου Ιερωνύμου του νέου του θαυματουργού της Αιγίνης οὗ την Ιερά παράκληση  ἐπιτελέσαμε καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὠς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.

 Μετά τήν «ἀπόλυσιν» ψάλλομεν ἀργῶς τά κάτωθι τροπάρια.

Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου.
 Ισθι αντιλήπτωρ ταχινός,σκέπη κραταιά και προστάτης των προστρεχόντων σοι και ασπαζομένων σου τα θεία λείψανα,Ιερώνυμε πάντιμε,ασκήσεως λύρα και κινύρα νήψεως, ίνα βοώμεν σοι,.πάτερ πειρασμών τας οδύνας λύσον τη δοθείση πλουσίως σοι θεόθεν χάριτι,πανόσιε.

Ἦχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.

Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ. φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.

Ὁ Ἱερεύς: Δί' εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἠμῶν, Κύριε  

 

Βοήθει διαπλεύσαι πέλαγος βίου καλώς ,Ιερώνυμε,Χαραλάμπει.